Την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά η χρησιμότητα της Αριστεράς. 

Την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά η χρησιμότητα της Αριστεράς. Σε αυτό το κουρασμένο Κοινοβούλιο, όπου από καιρό έχει χάσει τις αρετές της η Δημοκρατία, ήρθε να κυρωθεί μια σύμβαση που υπογράφηκε ανάμεσα στην Ελλάδα και την ελβετική Συνομοσπονδία «για την αποφυγή διπλής φορολογίας» στο εισόδημα, που αφορά υπηκόους των δύο χωρών.

Αν δεν ήταν η Νάντια Βαλαβάνη του ΣΥΡΙΖΑ, λίγοι θα καταλάβαιναν ότι ο ψευδεπίγραφος τίτλος δεν έχει και πολλές αντιστοιχίες με την πραγματικότητα. Άσε που κανένας δεν πιστεύει ότι μπορούν να φορολογηθούν οι καταθέσεις των Ελλήνων στις ελβετικές τράπεζες με τον ίδιο τρόπο που θα μπορούσαν να φορολογηθούν οι… καταθέσεις των Ελβετών στην Ελλάδα!… Ποιος έχει όρεξη γι’ αστεία τέτοιες ώρες;

Όμως την ίδια στιγμή, οι αρχές των δύο χωρών μεριμνούν ώστε να μην φορολογηθεί πουθενά και κανένας από τους υπηκόους τους, κι αυτό βεβαίως δεν ενοχλεί διόλου τους Ελβετούς τραπεζίτες, οι οποίοι, σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις που έχουν κατατεθεί επίσημα στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών, από τα 10 ελληνικής προέλευσης ευρώ που δέχονται τα 8 είναι μαύρα!…

Στην επίμαχη συμφωνία, για να έρθουμε στο θέμα μας, υπάρχει ένα άρθρο που αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των δύο χωρών, που στην αρχική του μορφή και με βάση προηγούμενες συμβάσεις όριζε ότι οι αρμόδιες αρχές Ελλάδας και Ελβετίας «ανταλλάσσουν πληροφορίες» που «είναι αναγκαίες» για το έργο των φοροελεγκτικών αρχών. Με τη νέα σύμβαση η φράση «είναι αναγκαίες» αντικαθίσταται από το «κρίνονται αναγκαίες», που δίνει μεγάλα περιθώρια για υποκειμενικές ερμηνείες, στις οποίες οι ελβετικές αρχές, ως γνωστόν, διαπρέπουν, αφού σπανίως κρίνουν αναγκαίο να δώσουν πληροφορίες…

Κι ας προστεθεί διευκρινιστικά ότι στη νέα συμφωνία, κατ’ απαίτηση των Ελβετών, όπως μάθαμε, «καμιά από τις ανωτέρω πληροφορίες δεν ανταλλάσσεται, εφόσον θα αποκάλυπτε οποιοδήποτε εμπορικό, επιχειρηματικό, τραπεζικό, βιομηχανικό ή επαγγελματικό μυστικό ή εμπορική διαδικασία εισαγωγής».

Για πάρτι τους
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι οι πονηροί Ελβετοί κατοχυρώνουν τη δυνατότητα απόλυτης επιβολής απορρήτου που έχουν στις διεθνείς συναλλαγές, διατηρώντας δηλαδή για πάρτη τους το δικαίωμα να είναι το παγκόσμιο πλυντήριο του χρήματος απ’ όπου κι αν προέρχεται! Χρήμα είναι, σου λέει. Δεν μυρίζει… Η υπεράνω Ελλάδα, κοντολογίς, αποδέχεται ότι δεν έχει να προσδοκά τίποτε της προκοπής και ότι θα αρκείται στην καλή προαίρεση των άλλων.

Και εδώ πρέπει ακόμα να υπενθυμίσουμε ότι έχουμε αποδεχθεί σε παλαιότερες συμφωνίες με τους Ελβετούς πως κανένα από τα δύο κράτη δεν θα επιβάλει διοικητικά μέτρα που θα ήταν αντίθετα με την κυριαρχία, την ασφάλεια και τους κανόνες δημόσιας τάξης. Με τέτοιες ταπεινωτικές συμφωνίες γίνηκε η Ελβετία φορολογικός παράδεισος κι έφτασε να φυλάει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα χρήματα των εμπολέμων – και των ναζί και των συμμάχων…

Στις συμφωνίες αυτές που επικαιροποιεί η τελευταία, ορίζεται εξάλλου πως σε καμία περίπτωση οι διατάξεις που περιέχουν δεν ερμηνεύεται ότι επιβάλλουν στα συμβαλλόμενα μέρη την υποχρέωση να λαμβάνουν διοικητικά μέτρα αντίθετα με την πρακτική του καθενός από τα δύο κράτη, τα οποία θα ήταν αντίθετα προς την κυριαρχία, την ασφάλεια και τους κανόνες δημόσιας τάξης. Ειδικά για τη δημόσια τάξη κάτι παραπάνω γνωρίζει ο περίφημος Φαλτσιάνι, το τραπεζικό στέλεχος χάρη στο οποίο βγήκαν σε διεθνή κυκλοφορία οι ομώνυμες λίστες – και η λίστα Λαγκάρντ – και σαπίζει τώρα στη φυλακή, καθώς τίποτε δεν θεωρείται μεγαλύτερο έγκλημα στην Ελβετία από την παροχή πληροφοριών και την παραβίαση του τραπεζικού απορρήτου που χαλάνε την εικόνα του φορολογικού παραδείσου, όπου αλμυρίζονται τα λεφτά και ο κλεμμένος ιδρώτας των λαών αυτού του κόσμου.

Την ώρα που η τρικομματική κυβέρνηση έχει επιτέλους στα χέρια της τη λίστα Λαγκάρντ και μάλιστα ενώ εδώ και δύο χρόνια υποτίθεται ότι συζητά τη σύναψη μιας νέας συμφωνίας με τους Ελβετούς που όλο ξεκινάει να υπογραφεί και όλο κάτι συμβαίνει – όπως π.χ. οι αφόρητες πιέσεις του εφοπλιστικού κεφαλαίου που αξιώνει προστασία από τις τράπεζες της Ζυρίχης – και το πράγμα αναβάλλεται, κυρώνει στη Βουλή ένα απαράδεκτο Πρωτόκολλο με το οποίο νομιμοποιείται και συγκαλύπτεται φοροδιαφυγή τεράστιων κεφαλαίων. Η εγχώρια ολιγαρχία και τα νέα τζάκια της νεόπλουτης αναίδειας που αντικατέστησαν τους χθεσινούς δωσίλογους και μαυραγορίτες της Κατοχής εξακολουθούν να περνάνε ζωή χαρισάμενη την ώρα που εμάς περνάει μπροστά από τα έκπληκτα μάτια μας η διαλυμένη ζωή μας…