8 Απριλίου.  Ωραία ήταν.  Αυτή η χώρα θα τερματίζει πάντα πρώτη εξαιτίας των κλιματολογικών της αρετών.  Αν την κατοικούσε κι άλλος λαός θα ήταν ένας παράδεισος!

* 8 Απριλίου. * Ωραία ήταν. * Αυτή η χώρα θα τερματίζει πάντα πρώτη εξαιτίας των κλιματολογικών της αρετών. * Αν την κατοικούσε κι άλλος λαός θα ήταν ένας παράδεισος! * Τελείωσε, λοιπόν, κι αυτό το πανηγύρι. * Ξανά στον καναπέ, στο ζάπινγκ, στις οικονομικές αναλύσεις, στα κλειστά διαμερίσματα, στο μποτιλιάρισμα των δρόμων, στις υπεκφυγές, τις αναβολές και το… άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. * Γυρίζοντας στο καβούκι μας, την Αθήνα τη βρήκαμε τραγικά ίδια. * Μια πόλη που «ντύθηκε» ξανά την αισθητική της γιγαντοαφίσας των καινούργιων μουσικών, τρόπος του λέγειν, σχημάτων. * Καρφιτσωμένες με φόντο το μπλε τ’ ουρανού, εντείνουν τη σύγχυση: το μεταμοντέρνο με το παραδοσιακό, το φανταχτερό με το… φανταχτερό, το πολύχρωμο με το φτηνό… * Είναι τα «χρόνια πολλά» στη νύχτα της πόλης.* Είναι τα «χρόνια πολλά» που ψάχνει η πόλη την ταυτότητά της. * Όσοι ετοιμάζονται να πάρουν το δεύτερο DVD της Τζούλιας ας το ξανασκεφτούν. * Κορόιδο για δεύτερη φορά; * Δεν λέει… * Ο Απρίλης φέρνει παραστάσεις καινούργιες, αλλά δίνει παράταση και σ’ αυτές που τίμησαν το ταμείο, φέρνει καινούργιες μουσικές συνευρέσεις, εισαγόμενους καλλιτέχνες, φέρνει πολύ χορό, όπως κάθε Απρίλη άλλωστε, κάποιες ενδιαφέρουσες εκθέσεις κ.ο.κ. * Δεν θα μας λείψει η τέχνη… * Ποτέ δεν μας έλειψε. * Αυτό που μας λείπει είναι η αθωότητά της, ενίοτε. * Υπάρχει ένα άσμα που κάποιοι το πλασάρουν σαν το νέο σουξέ. «Σφύριξα κι έληξες» ο τίτλος του. * Κοντράρεται με το «Κορίτσι πράμα» της Βανδή και του Φοίβου. * Το οποίο, «Κορίτσι πράμα» («…πρέπει τα μάτια σου να ’χεις δεκατέσσερα / Για να μην κάνεις την καριέρα σου στα τέσσερα…»), συναγωνίζεται, προφανώς, τις «τσούλες» της Βίσση. * Υψηλοί στόχοι! * Και υψηλοί ανταγωνισμοί! * Βλέπω όλες αυτές τις πλαστικές ξανθές, τις «συναδέλφους» της Τζούλιας, που βγαίνουν στις τηλεοράσεις μέρα-νύχτα και διαφημίζουν την πραμάτεια τους και αναρωτιέμαι: δίνουν, εκτός από ακροαματικότητες, και κανένα ευρώ στο ταμείο των καναλιών, αφού με το να τις προβάλλουν τόσο επίμονα αυξάνουν ουσιαστικά το όποιο κασέ τους; * Αν δεν δίνουν, να δώσουν… * Παρατηρώντας τον χαμό που γίνεται με τις εφημερίδες και τα cd σε πρώτη… μετάδοση (Πάριος, Πρωτοψάλτη, Παπαρίζου…) σκέφτομαι πως αλλάζει τόσο γρήγορα συμμάχους η δισκογραφία! * Κάποτε είχε το ραδιόφωνο. Εξαιτίας του πουλούσαν οι δίσκοι. * Μετά συμμάχησε με την τηλεόραση. * Βέβαια, πολύ παλιά είχε συμμαχήσει με την αυθεντικότητα και την ουσιαστική δημιουργία και τότε δεν είχε κανέναν ανάγκη, πούλαγε… αφ’ εαυτού. * Αυτές όμως είναι παλιές ιστορίες. * Τον τελευταίο καιρό, τον καιρό της μεγάλης κρίσης, συμμαχεί με τα έντυπα, τις κυριακάτικες εφημερίδες κυρίως. * Το μεγάλο στοίχημα ανάμεσα στους έχοντες να πληρώσουν είναι ποιο έντυπο θα κυκλοφορήσει πρώτο τα καινούργια τραγούδια των σταρ της πίστας. * Πάντως, ακούγοντας τους δίσκους ψύχραιμα έχω να πω πως οι δισκογραφικές πάλι βρήκαν θύματα: πουλάνε «χρυσά» cd που δεν θα πουλούσαν παρά ελάχιστα αντίτυπα στα δισκοπωλεία. * Κακό υλικό, από εμπορικά ονόματα. * Και μην πούμε πάλι για τον θάνατο της δισκογραφίας και άλλα λυπητερά. * Η δισκογραφία ξεπουλάει, αλλά δεν είναι η μόνη. * Ξεπουλάνε και οι φίρμες τα «γαλόνια» τους. * Όσα τους έχουν μείνει, ακόμα…

Άννα Βλαβιανού