Το μπαλάκι των ευθυνών προσπαθεί να πετάξει το υπουργείο Οικονομικών στην τρόικα για την εμπλοκή στην εφαρμογή νέων πιο ελαστικών ρυθμίσεων για τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο.

Το μπαλάκι των ευθυνών προσπαθεί να πετάξει το υπουργείο Οικονομικών στην τρόικα για την εμπλοκή στην εφαρμογή νέων πιο ελαστικών ρυθμίσεων για τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες και πολιτικοί διαρρέουν εδώ κι εκεί ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών θεωρούν ότι οι εν ισχύϊ ρυθμίσεις είναι αρκετές και πως δεν χρειάζονται πιο ελαστικές.

Στην πραγματικότητα, όμως, η τρόικα έβαλε πάγο στα σχέδια του υπουργείου, καθώς μαζί με το πακέτο νέων ρυθμίσεων η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προωθούσε και φωτογραφικές ρυθμίσεις για μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου. Σύμφωνα με πηγές κοντά στην τρόικα, ζητήθηκε από το ΥΠΟΙΚ να αποσυρθεί το σύνολο των νέων ρυθμίσεων μέχρι να προσκομιστεί χάρτης αποτελεσματικότητας και προσδοκιών για κάθε κατηγορία.

Έτσι παραμένουν οι δυο ρυθμίσεις χρεών που ισχύουν, αλλά δεν διευκολύνουν ουσιαστικά τους οφειλέτες. Η πρώτη ρύθμιση (ν. 3888/2010), που προβλέπει την εξόφληση της βασικής οφειλής σε 48 δόσεις, επιτρέπει μεν τη μείωση των προσαυξήσεων, αλλά μόνο στην περίπτωση που ο οφειλέτης πληρώσει μπροστά, ως προκαταβολή, τις πρώτες 26 δόσεις. Η δεύτερη ρύθμιση που «τρέχει» (ν. 2648/1998) προβλέπει την τακτοποίηση μόνο της συνολικής οφειλής, δηλαδή χωρίς μείωση των προσαυξήσεων.
 
Διακανονισμοί… διά βίου
 
Με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο να αγγίζουν τα 55,6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 12 δισ. ευρώ δημιουργήθηκαν στο 11μηνο Ιανουαρίου – Νοεμβρίου του 2012, οι φορολογούμενοι έχουν σήμερα τη δυνατότητα να επιλέξουν μια από τις δύο ρυθμίσεις, προκειμένου να τακτοποιήσουν τα χρέη τους προς την εφορία.

Η πρώτη ρύθμιση προβλέπει τον διακανονισμό των οφειλών έως και σε 48 μηνιαίες δόσεις, αλλά χωρίς μείωση των προσαυξήσεων. Στην περίπτωση αυτή, οι φορολογούμενοι θα πρέπει να ζητήσουν να ενταχτούν στις διατάξεις του ν. 2648/1998, όπου γίνεται διακανονισμός με περισσότερες δόσεις, που ξεκινούν από 26 και μπορούν να φτάσουν έως και τις 48 (ανάλογα με την κρίση του εφόρου), αλλά δεν προβλέπεται μείωση των προσαυξήσεων.

Η δεύτερη ρύθμιση προβλέπει την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών έως και σε 45 μηνιαίες δόσεις. Ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων προβλέπεται μείωση των προσαυξήσεων (100% σε περίπτωση εφάπαξ καταβολής ή 50% στην περίπτωση των 45 δόσεων). Όμως, για να ενταχθεί κάποιος στη ρύθμιση θα πρέπει να καταβάλει άμεσα όλες τις δόσεις που θα έπρεπε να είχε πληρώσει αν είχε ενταχθεί στη ρύθμιση τον Οκτώβριο του 2010.

Στον λαουτζίκο πάντως που έκανε χρήση της ειδικής ρύθμισης τμηματικής εξόφλησης του εκκαθαριστικού σε έως και επτά δόσεις αρνούνται να δώσουν φορολογική ενημερότητα τα τζιμάνια του υπουργείου Οικονομικών, γιατί τους θεωρεί «μπαταξήδες»!!!

Σχεδόν όλοι οι φορολογούμενοι που καλύπτονταν από αυτό το όριο έκαναν χρήση της ρύθμισης και άρχισαν να πληρώνουν σε μηνιαίες δόσεις το ποσό που είχε βεβαιωθεί με τα περυσινά εκκαθαριστικά. Στο μεταξύ πολλοί άρχισαν να εισέρχονται στη διαδικτυακή υπηρεσία έκδοσης αποδεικτικού φορολογικής ενημερότητας (ΑΦΕ) για να προμηθευτούν το σχετικό αποδεικτικό προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν για διάφορες συναλλαγές (π.χ. πώληση ακινήτων, είσπραξη ποσών από το Δημόσιο). Εκεί πληροφορούνταν από το σύστημα ότι δεν ήταν εφικτή η έκδοση του αποδεικτικού και ότι θα έπρεπε να επισκεφθούν την εφορία στην οποία υπάγονται. Στην εφορία τούς ρωτούν για ποιον λόγο χρειάζονται τη φορολογική ενημερότητα. Εφόσον τη θέλουν για να προχωρήσουν στην πώληση κάποιου περιουσιακού στοιχείου, τότε τους πληροφορούν ότι θα πρέπει να πληρώσουν περισσότερες δόσεις, μία ή δύο, από αυτές που δεν έχουν ακόμη λήξει!

Για άλλες περιπτώσεις συναλλαγών, όπως για παράδειγμα την είσπραξη ποσών από το Δημόσιο, η φορολογική ενημερότητα χορηγείται άμεσα στους φορολογούμενους, αλλά έχει διάρκεια μόνο έναν μήνα. Ωστόσο, η ουσία είναι ότι οι φορολογούμενοι «τιμωρούνται» από την εφορία με μη έκδοση φορολογικής ενημερότητας για ορισμένες συναλλαγές τους, παρά το γεγονός ότι είναι συνεπείς και τυπικοί σε ρύθμιση που θέσπισε το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών.