◆ Συνέχεια της καθημερινότητας, όταν οι διακοπές χάραξαν τις γραμμές και οι φωνές έχασαν στους δρόμους τον προσανατολισμό των σκέψεων.

◆ Συνέχεια της καθημερινότητας, όταν οι διακοπές χάραξαν τις γραμμές και οι φωνές έχασαν στους δρόμους τον προσανατολισμό των σκέψεων.
◆ Ο παραλογισμός, ουσιαστικό στον αριθμό του πλήθους, πέρασε στην ανάγνωση των κειμένων και τα παρερμηνεύματα εξανέμισαν την προσπάθεια του αυτονόητου να μεταδώσει στην εποχή τη συλλογιστική της αληθοσύνης.
◆ Η Ανικανότητα ξεπέρασε τα δεδομένα και η λύση ομιχλώδης ψευδαισθησία φαντάζει μακρινό απεικόνισμα ονειρικού παραληρήματος.
◆ Ολίγιστοι διάφορων σχηματισμών, χρωματισμών και απόψεων ομιλούν περιπλανώμενοι, φτιάχνοντας την πολυσύλλαβη εκδοχή του ακατανόητου. Και οι γλώσσες πλαταγίζοντας εκφέρουν μια πρωτόγνωρη ασυναρτησία που όμοιά της δεν καταγράφηκε ποτέ στις οριζόντιες σειρές των τετραδίων.
◆ Σοφολογιότατοι της ανυπαρξίας, άνθρωποι σύμβολα της ευήθειας, κατασκευασμένοι ποιητές των μηχανισμών της γενικής της κρίσεως, εκπέμπουν τη ρητορεία της αυθάδους ηλιθιότητας εξοργίζοντας τους οφθαλμούς και τα ώτα των παρισταμένων.
◆ Πανομοιοτυπία παραγράφων στις εκθέσεις των άρθρων της ονομαστικής.
◆ Και οι Φράσεις άτακτης συντάξεως και απεγνωσμένης συλλογιστικής, εκστομίζονται ενδεδυμένες τα δικαιολογήματα της πρωτογράμματης αναπνοής. Και εκπορνεύεται το δακρύβρεχτο παράπονο ως ύστερο όπλο για να αποσπάσει την κατάφαση του εκφωνήματος.
◆ Νοοτροπία χείριστης προελεύσεως, εκπαιδευμένη ανά τους αιώνας για να υπηρετεί και να εξυπηρετείται, σχηματογραφεί τους ίσκιους της περιποίκιλης ενοχής.
◆ Και τα λόγια, απλοϊκά συνθέματα στα αμαρτήματα του πλαταγίσματος της γλώσσας, φανερώνουν απροσχημάτιστα τη βλακοτροπία εκ της γεννήσεως.
◆ Και οι χείρες υψώνονται συμπεραίνοντας.
◆ Παραγύρως πρόσωπα απηυδισμένα, κλειστά μάτια, σφιχτά χείλια. Χαμένοι στα διαστήματα λόγων και πράξεων, αντιμέτωποι προς αλλήλους, πελαγοδρομούν πίσω απ’ τους γκρεμισμένους τοίχους των απογυμνωμένων ονείρων.
◆ Ηχομιμητική συλλαβή κι αρώματα και η δυσοσμία κατέκλυσε το τοπίο.
◆ Οι άρχοντες απώλεσαν τα κάνιστρα και τα ωά κατηφορίζουν με ραγισμένα τα κελύφη. Λευκοκίτρινες γλοιώδεις ουσίες βάφουν στη σκόνη το αηδιαστικό περιεχόμενο της κλούβιας παραστάσεως των εξεχόντων.
◆ Σφραγισμένα τελεσίγραφα στο επιμύθιο της εντολής και το βλέμμα να ξεπετιέται πίσω απ’ τα νεφελώματα για να ζητιανέψει το χαμόγελο.
◆ Στους αδιόρθωτους εραστές της αισιοδοξίας τα ένστικτα πρωτοστάτησαν, ερωτοτρόπησαν με την αισθαντικότητα και καταμέτρησαν την αξία της στιγμής. Έγραψαν στο χαρτί την ανάγκη και πέρασαν την εξώθυρα.
◆ Στα πεζοδρόμια η ερημιά δείχνει την καταγωγή της. Τα ευφυολογήματα της μπογιάς μουντζουρώνουν τον σαρκασμό και η περιπλοκή των εννοιών εφιαλτική, οδηγεί με ακρίβεια στα ασπρόρουχα που κλειδώνουν στους αγκώνες.
◆ Η προστασία της μοναξιάς και η εκδήλωση του παραμιλήματος στον αστερίσκο, στο πάτωμα της σελίδας.
◆ Πολυμορφία της διαφθοράς και στα ζητούμενα η ανικανότητα στην πρωτοκλισία σκηπτροφορούσα συνεχίζει να κομπορρημονεί.
◆ Στο σπασμένο τζάμι ξεπρόβαλε μια σταγόνα. Παρατύπησε στην οξεία και έφτιαξε το μονοπάτι αναζητώντας την αφήγηση της νύχτας.
◆ Ενώ πίσω απ’ τη βροχή, στο κρεμασμένο φως αποκαλύπτεται ξεβράκωτη η χυδαιότητα.

Μυογράφημα
Στην πλατεία, στο μεγάλο κτήριο με τους κίονες. Η σιδερένια πόρτα με τα μεγάλα μάνταλα και τις ανάγλυφες παραστάσεις. Στα παράθυρα κάγκελα κι από μέσα το ξύλο φρεσκοβαμμένο. Μαρμάρινα σκαλοπάτια με δωρικά χαρακτηριστικά στις άκρες των ραφών. Τα χνάρια του χρόνου αφήνουν τα πατήματα και λεκέδες να σκουριάζουν το λευκό στα περάσματα των αναμνήσεων.
Στην κατάληξη περιποιημένο πεζοδρόμιο, πλακοστρωμένο παραμύθι, χειροποίητο μαστόρεμα παλαιότροπης αισθητικής.
Στην αντίθεση! Μια στρωμένη κουβέρτα με μεγάλα παραλληλόγραμμα, ξεθωριασμένα χρώματα, ξεφτισμένες κλωστές, τρύπες ανά διαστήματα. Ένα τσίγκινο πιάτο, ένα παγούρι πλαστικό και μαύρα ρούχα να κρύβουν τα βλέμματα.
Ένα σώμα γειρτό μέχρι το δάπεδο. Ένας ψίθυρος να βγαίνει σαν να σέρνει μια λέξη απ’ την κοιλιά μέχρι τα χείλια. Ακινησία και χνότα να δίνουν ουρανό στο ξερό στόμα.
Και τα πόδια να περνούν βιαστικά, υπογράφοντας στο πάτωμα την καταγωγή τους. Θόρυβοι της ορχήστρας του δρόμου, κορναρίσματα, βρισιές.
Μια μπάντα κάνει πρόβα κάτω απ’ το άγαλμα και στα καφενεία τρεις γέροι χαζεύουν στη μοναξιά τους και ένας έφηβος με την αλευρόκολλα στολίζει με διαφημίσεις τον εγκαταλελειμμένο τοίχο.
Ένας τρελός παραμιλά τεντώνοντας νευρικά τα χέρια και δυο σκυλιά γαβγίζουν στα παιδιά που τρέχουν στον παράδρομο.
Δυο καπίκια στο σίδερο δείχνουν την ελεημοσύνη και το κουδούνισμα κάνει την αναπνοή να βγάζει χαμηλά την ευχαριστία.
Στην πολιτεία, στην πλατεία, στο απογύμνωμα.
 
Περισπωμένη  
Ανάγκη
Ερυθρόχροη η μήτρα του λαμπυρίσματος
Και υπόφαιο το επιστέγασμα
Με τις φωτιές
Πάνω απ’ τις κορφές
Των χαμηλών Ορέων
Στην τελειότητα
Του επιφθέγματος
Στο επίρρημα όπου
Εκεί, πως
Έγραψε
Το ποιητικό ενόχλημα
Διότι
Χωρίς αμφιβολία
Η πρόταση
Εννοείται
Στη συνέχεια
Της παροράσεως
Αδιαφορώντας για το νόημα

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.