Ήταν αναμενόμενο η κηδεία του Ντερτιλή να γίνει εκδήλωση των νοσταλγών της χούντας. Αυτό που ξάφνιασε πολλούς αλλά όχι όσους γνωρίζουν το χώρο της ακροδεξιάς, ήταν η παρουσία του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου και τα όσα είπε για τον πραξικοπηματία Ντερτιλή.

Ήταν αναμενόμενο η κηδεία του Ντερτιλή να μετατραπεί σε εκδήλωση των νοσταλγών της χούντας. Αυτό που ξάφνιασε πολλούς, αλλά όχι όσους γνωρίζουν τις κινήσεις στο χώρο της ακροδεξιάς, ήταν η παρουσία του Μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου και τα όσα είπε για τον πραξικοπηματία Ντερτιλή.

«Πρότυπο γενεών», «Έλληνας που υπηρέτησε τα ιδανικά της ελευθερίας», «ήρωας σαν τον Κολοκοτρώνη και το Σωκράτη»  ήταν οι χαρακτηρισμοί που απέδωσε στον αποθανόντα χουντικό ο Μητροπολίτης.

Ο Νικόλαος Ντερτιλής μπορεί να διακρίθηκε για την ανδρεία του στην μάχη της Μασούρας στην Κύπρο, αλλά στη συνέχεια ήταν ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος της 21^ης Απριλίου και καταδικάστηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1975 σε ισόβια κάθειρξη και διαρκή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για συμμετοχή στην ανθρωποκτονία από πρόθεση του φοιτητή Μυρογιάννη.

Εδώ υπάρχει το εξής παράδοξο: Ένας Μητροπολίτης, ένας «πνευματικός ποιμένας», παρουσιάζει τον άνθρωπο που πρωτοστάτησε στην εγκαθίδρυση του πιο ανελεύθερου και μισητού καθεστώτος που έζησε η σύγχρονη Ελλάδα ως σύγχρονο εθνικό ήρωα και άξιο σεβασμού, επειδή είχε το «σθένος» να παραμείνει έγκλειστος στον Κορυδαλλό για 37 χρόνια  «χωρίς να υπογράψει υποκριτική δήλωση μετάνοιας».

Στην κηδεία παραβρέθηκαν ο αρχιβασανιστής Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος, διοικητής του ΕΑΤ-ΕΣΑ επί επταετίας, πλήθος βουλευτών της Χρυσής Αυγής ενώ στεφάνια έστειλαν οι οικογένειες Παττακού και Μακαρέζου. Δεν μπορεί ο κ. Αμβρόσιος να μην έχει ακουστά αυτά τα ονόματα ή να μην γνωρίζει ότι οι άνθρωποι αυτοί καταδικάστηκαν για δολοφονίες και βασανιστήρια.

Η ελευθερία του λόγου είναι απαραίτητο συστατικό της δημοκρατίας. Ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης μπορεί να πιστεύει και να λέει ό,τι θέλει ελεύθερα , κανείς δεν λέει το αντίθετο. Όμως το ζήτημα είναι ηθικό και όχι τυπικό. 

Πού είναι οι Ιεράρχες;Γιατί τηρούν σιγή ιχθύος; Γιατί δεν δίνει κανείς μία συνέντευξη, δεν βγάζει μία ανακοίνωση, ένα κήρυγμα τέλος πάντων, να πει πως το να παρουσιάζεις έναν αμετανόητο βιαστή της δημοκρατίας και καταδικασμένο δολοφόνο ως εθνικό ήρωα, δεν συνάδει με χριστιανικά ιδεώδη;

Το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει χρεοκοπήσει αφήνοντας ελεύθερο το τοπίο στη Χρυσή Αυγή και άλλα μορφώματα να ορέγονται την εξουσία. Ο εκφασισμός της κοινωνίας είναι πλέον προφανής. Κανείς από αυτούς τους κυρίους δεν θα μπορούσε να πραγματοποιεί εκδηλώσεις υπέρ της χούντας, να υψώνει σημαίες και να υμνεί πραξικοπηματίες τη δεκαετία του 80’ μέσα στην δημοκρατική έξαρση που επικρατούσε τότε. Τώρα δεν μας προξενούν εντύπωση. Τους έχουμε σιωπηρά αποδεχτεί και αυτό είναι το μεγαλύτερο μας λάθος.