search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 08:07
MENU CLOSE

Η καρδιά ενός σκύλου

13.02.2013 22:00
Η καρδιά ενός σκύλου - Media

Ανθρωποφαγικά όσα ακολούθησαν το ένταλμα σύλληψης του Γιώργου Κιμούλη εξαιτίας των χρεών του στην εφορία.

Ανθρωποφαγικά όσα ακολούθησαν το ένταλμα σύλληψης του Γιώργου Κιμούλη εξαιτίας των χρεών του στην εφορία. Λες και όλοι όσοι τρίψαμε τα χέρια μας με χαιρεκακία μόλις συνελήφθη άλλος ένας «επώνυμος» δεν είχαμε ποτέ καμιά εφορι­ακή εκκρεμότητα. Λες και κανείς από εμάς δεν έκανε ποτέ ρύθμιση των χρεών του και δεν είχε βρεθεί ποτέ στην κατάσταση να μην έχει να πληρώσει την επόμενη δόση του. Λες και μας είναι άγνωστοι οι κολοσ­σιαίοι φοροφυγάδες που τρώνε με πρωθυ­πουργούς εξασφαλίζοντας διαρκή ασυλία. Φυσικά και ο Γιώργος Κιμούλης οφείλει να πληρώνει τους φόρους του. Αλλά δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι δεν τους πλήρωσε από βίτσιο. Ούτε πιστεύω ότι έβγαλε τόσο πολλά λεφτά από το θέατρο και θέλει να τα κρατήσει όλα για πάρτη του. Διότι δεν γεν-νήθη κα χτες και θυμάμαι μερικά πράγματα. Όπως, ας πούμε, ότι ουδέποτε πήρε – ούτε ζήτησε – κρατική βοήθεια για να ανεβάσει έργα στο θέατρο. Ενώ μπορούσε. Αντιθέ­τως, τα ανέβαζε μόνος του, άρα έπαιρνε και το ρίσκο. Και ότι το δικό του ρεπερτόριο πόρρω απήχε από εκείνο που ανέβαζε ένας στρατός κρατικοδίαιτων ομοτέχνων του, που έκανε τέχνη το απλωμένο χέρι μέχρι εξαρθρώσεως.
 
Ο Κιμούλης, σε αντίθεση με όλους αυτούς, δεν καταδέχτηκε να σιτιστεί εις βάρος εκεί-νων που σήμερα τον κρεμάνε στα μαντα-λάκια. Έκανε θέατρο ιδίοις δυνάμεσι, ρόλο στον ρόλο. Με κέρδη, αλλά και ζημιές. Κι όποτε εμφανίστηκε στην Επίδαυρο, έφερε πίσω τα διπλά στο δημόσιο ταμείο.
 
Μπορεί ο Γιώργος Κιμούλης να μην έχει πολλές συμπάθειες. Μπορεί να φταίει ο ίδιος, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του και περνάει γενεές δεκατέσσερις όσους τολμούν να γράψουν κάτι εναντίον του. Μπορεί να αδικεί τον εαυτό του με την οξυ-θυμία του, να είναι νάρκισσος, ιδιόρρυθμος ή ό,τι άλλο λένε γι’ αυτόν.
 
Ένα, πάντως, δεν είναι. Κατ’ επάγγελμα δη­μόσιος ζήτουλας και ατάλαντος. Σχετικά με το δεύτερο, όσες ενστάσεις κι αν έχει κανείς για τις καλλιτεχνικές επιλογές που καθόρι­σαν την πορεία του, είναι, νομίζω, από τους μετρημένους στα δάχτυλα που θα τους θυ­μόμαστε από τους ρόλους που σφράγισαν. Θεωρώ προσωπικό χρέος να τον ξεχωρίσω από τον εσμό των καλλιτεχνών – φοροφυ­γάδων. Γιατί μου έχει μείνει αλησμόνητος στη θεατρική διασκευή του έργου του Μπουλγκάκοφ «Η καρδιά ενός σκύλου».
 
Ουδέποτε θαύμασα κάτι υποκριτικά καλύ­τερο – ούτε από τον ίδιο. Ουδέποτε του το είπα, διότι απλούστατα δεν τον γνωρίζω. Λέω, λοιπόν, σήμερα δημόσια ότι αυτή η παράσταση ήταν μια από τις αιτίες που με έκαναν να αγαπήσω το θέατρο. Κι ας χρω­στάει ο πρωταγωνιστής της στην εφορία.

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 08:05