Όσοι ψήφιζαν το ένα μετά το άλλο τα μνημόνια είδαν ξαφνικά(;) το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους. Ο στόχος τώρα δεν είναι να βρουν λύση για σένα. Ο στόχος τους είναι να βρουν λύση στον εαυτό τους.

Οι «αποτυχημένοι» του ΠΑΣΟΚ, εντός και εκτός, βρίσκονται σε εγρήγορση. Καθώς δεν μπορούν όλοι τους να χωρέσουν σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο, προσπαθούν να τον επεκτείνουν με ημιυπαίθριους, μπαλκόνια και ταράτσες, άντε και υπόγεια.

Όσοι ψήφιζαν το ένα μετά το άλλο τα μνημόνια είδαν ξαφνικά(;) το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια τους.

Τότε τους ήρθε να κατηγορεί ο ένας τον άλλον, να ρίχνουν ευθύνες στην άτιμη την κοινωνία, τις συγκυρίες, την διάσωση, την κακή στιγμή και σε ό,τι τους ήταν πρόχειρο!

Αφού αυτό το παιχνίδι δεν τους βγήκε, ή δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, η «έτοιμη» συνταγή ήταν και δοκιμασμένη…

Να αλλάξουν ένδυμα και να εμφανιστούν ως νέο προϊόν. Έτσι γινόταν πάντα! Αυτό προστάζουν και οι προστάτες!

Ό,τι κάνουν δηλαδή και οι εταιρείες όταν κάτι δεν τους πάει καλά. Marketing!
Αλλάζουν το χρώμα, το άρωμα και το αμπαλάζ…

Δεν έχει σημασία αν τα συστατικά είναι τα ίδια. Ο σκοπός είναι να πουλήσουν το στοκ και να εξασφαλίσουν κέρδη…

Και τότε βρίσκουν το σχήμα, το μέγεθος το χρώμα…

Κώστας, Μιχάλης, Αννούλα, Βαγγέλης… σε νέα συσκευασία. Κάτι σαν τα «αβάδιστα» που έχουν πάρει όμως όλον τον κόσμο… σβάρνα!

Να βάλουμε και το μπλε; Να ρίξουμε λίγο ροζ; Τι λες και για μια κορδέλα πράσινη; Το πατσουλί δεν πάει, αλλά μια μιμόζα που είναι και «ευαίσθητη» γιατί όχι;

Το καπάκι να είναι τετράγωνο ή σφαιρικό; Να είναι διαφανές;

Να το πούμε «κεντροαριστερά» που με ένα καλό ντρέσινγκ καταπίνεται από τους μικροαστούς ή θα μας πάρει και θα μας σηκώσει όπως στην Ιταλία;

Να το πούμε «ευρωπαϊστές» ή δεν ακούγεται καλά με τη σκιά της Μέρκελ;

Ίσως «Νέοι Σοσιαλιστές» που θυμίζει remake πετυχημένης ταινίας!

Αλλά τι θα κάνουμε με τους νεοφιλελεύθερους που έχουμε;

Τότε αρχίζουν και τις αναλύσεις!

Αν διαβάσεις τα κείμενά τους και εκείνα που έγραφε το ’76 ο ιδρυτής τους… Καμιά σχέση!

Καμπύλες, κύριες προτάσεις, δευτερεύουσες, παράγραφοι, ονόματα, συγγραφείς, αστερίσκοι…

Τόσα κείμενα που κανείς δεν τα διαβάζει, αλλά σίγουρα ως προσκέφαλο, τόσες σελίδες κάνουν μαξιλάρι!

Ας ρίξουμε και κάποιος «ιστορικό συμβιβασμό»… Ούτως ή άλλως λίγοι ξέρουν τι ήταν και τι εννοούσε…

Μπούρδες εις την Νιοστή! Καμιά σχέση με την πραγματικότητα…

Το ότι το ευρώ και από μόνο του είναι φτιαγμένο για τους ισχυρούς…. δεν μας απασχολεί…

Το απλό και έντιμο πως όσο κόβεις μισθούς, κόβεις και λεφτά από την Αγορά, δεν υπάρχει…

Το ότι όσο δίνεις στις τράπεζες χωρίς κρατικό έλεγχο… είναι σαν σε πηγάδι χωρίς πάτο… δεν το σκέφτονται… ή δεν θέλουν να το σκέφτονται… τους χαλάει η «συνταγή»!

Το ότι δεν μπορείς να ξεζουμίζεις μια αποστεωμένη αγελάδα… είναι παράλογο…

Το ότι Ενωμένη Ευρώπη χωρίς Κοινωνία, δεν υπάρχει, ούτε να το θίξουμε…

Θέλουν να «μπερδεύουν» την Ανάπτυξη με την εκποίηση, τον Ανταγωνισμό με την ανεργία, την Επένδυση με το ξεπούλημα, την Μεταρρύθμιση με την πρόοδο…

Περιφέρουν το εγώ τους, την αλαζονεία τους, την απληστία τους, από κανάλι σε κανάλι…

Οι απλές και λογικές οικονομικές αναλύσεις δεν έχουν σημασία. Το λογικό δεν έχει θέση στη ζωή τους…

Ο στόχος δεν είναι να βρουν λύση για σένα. Ο στόχος τους είναι να βρουν λύση στον εαυτό τους.

Πάντα έτρωγαν από το μέλι, από τις μίζες. Ήταν πάντα τόσο καλοί με την Εξουσία, τους Επιχειρηματίες, τους Εφοπλιστές, τις Τράπεζες.

Στα κομμάτια!

Γιατί να μην συνεχίσουν να είναι ΚΑΙ στη νέα τάξη πραγμάτων;

Οι πολιτικοί, εξάλλου, είναι η χειρότερη συντεχνία!