◆ Των τεσσαράκοντα ημερών η ακολουθία στολίζει την παράδοση των ημερολογιακών αναμνήσεων.

◆ Των τεσσαράκοντα ημερών η ακολουθία στολίζει την παράδοση των ημερολογιακών αναμνήσεων. Ο Μάρτιος, λέξημα παροιμιώδες της εκφράσεως, επισυνάπτει στα δευτερολογήματα του χρόνου την καταλυτική παρουσία του. Ενώ το επίθετο της μεγαλοπρέπειας χαρακτηρίζει τη σημαντικότητα της επαναλήψεως και δίνει στο διάστημα την κατανυκτική τελετουργία μίας νοσταλγικής αναστάσεως.
◆ Η καθημερινότητα θλιβερή, πλησίασε τη συνήθεια και οι περιπατητές με αλλοιωμένα χαρακτηριστικά περιορίζονται στα καθιερωμένα. Η σκέψη αρνείται το λεπτολόγημα και οι μορφασμοί, εγκατεστημένα σχήματα, αρκούνται στα ίδια ερμηνεύματα μίας εξαναγκαστικής εκδήλωσης της ομοιοτυπίας.
◆ Κατάρρευση των ιδεών και τα αποτελέσματα, εφιαλτικά ιχνογραφήματα, ανακοινωθέντα μελαγχολικά, ξεδιπλώνουν θρασύτατα την παλαιότροπη νοοτροπία αλλοτινών εποχών.
◆ Στη χώρα τη νησιώτικη το πρόσταγμα εκφωνείται, στην αγανάκτηση το αιφνίδιο πρωτοστάτησε, ενώ στις φωνές τα όμοια αποσαφηνίζουν πλήρως την ανυπαρξία.
◆ Στα επιχειρήματα, έμπροσθεν του κρημνού και όπισθεν του ρέματος, η κατάσταση θα δρομολογηθεί συμφώνως προς τας υποδείξεις και η ρητορική, ξεπατικωμένη γελοιότητα, θα αναρτήσει στα υποκοριστικά του μάνδαλου την κατευθυνόμενη ανάγκη προς την εξαθλίωση.
◆ Στις αίθουσες οι συνευρέσεις αφαιρούν από τα προσχήματα την πρόθεση και στις ψιμυθιωμένες εμφανίσεις τα συναισθήματα κρύβονται εντέχνως αφήνοντας την πρωτοκλισία στους εφιάλτες.
◆ Ηλιθιοτροπία του ανθρώπινου είδους, κατακερματισμός της πολυπλοκότητας.
◆ Και η χείρα ανασηκωμένη στον πανηγυρισμό καταλύει με αυθάδεια τη νοημοσύνη, ενώ ψυχογράφοι παντός καιρού αναλαμβάνουν με την απλοϊκότητα της αναλύσεως της εποχής να αθωώσουν λόγω υπερμέτρου χρήσεως της ανοησίας την υπογραφή της κοινωνίας.
◆ Απεικονίσματα ευφυΐας φασίολων των κοινών.
◆ Και στην αρένα ξεφωνίζουν τα θηρία που ενθρόνισαν την πολυμορφία της ανοητοσχηματογραφίας.
◆ Χάρμα οφθαλμού μόνου η παρουσίαση του όλου.
◆ Ρίμα στο ρήμα, όπως κύμα στο κύμα, και πηγαίνει λέγοντας αρμενίζοντας η βαρκούλα στον χαμένο ορίζοντα.
◆ Σύντομη παράγραφος η σιωπή, απουσιάζει.
◆ Κι αφήνει τις φωνές να ασελγούν στο αυτονόητο.
◆ Δικαιολογήματα πρωτογράμματης συλλογιστικής να περνά ο καιρός, να χάνεται στον εγκαταλελειμμένο ορισμό της επικινδυνότητας.
◆ Και στο δίλημμα η βλακεία σκηπτροφορούσα αδικεί κατάφωρα την ανυπέρβλητη αίσθηση αντιλήψεως της παιδικότητας.
◆ Εν ολίγοις, ανοηματικά.
◆ Ο ήλιος βγήκε και σήμερα δυσκολεύοντας τη φλυαρία του γκρίζου. Ο πρώτος μήνας του έαρος παραμιλά στην άνοιξη την τρέλα του. Στα συναπαντήματα τα παιχνιδίσματα των βλεμμάτων παίρνουν χωρίς να δίνουν στα ερωτήματα την απόλαυση της κατανοήσεως.
◆ Και στη γραφή σέρνεται το μυστικό αποκαλύπτοντας την αφαίρεση της αναγνώσεως.
◆ Αναίρεση περιεχομένου.
◆ Παλινωδία και στις αισθήσεις η όραση αποκαθίσταται κατά την παράδοση, ενώ στη μεταφορά η αναστροφή διακόνισσα του πόθου περιπλέκει τα κακώς κείμενα ποιώντας το εγκώμιο.
◆ Στις γραμμές, στα σβησμένα γράμματα, το αποτύπωμα ενός κρίνου. Ξέφτια τα παλιά χρώματα ράβουν τη συνέχεια.
◆ Στο απογύμνωμα ένας ήχος χαμηλός ξεχώρισε απ’ τον θόρυβο.
◆ Έτσι.

Μυογράφημα
Λευκοκεντημένο και περίτεχνο. Στη συμμετρία της παραδόσεως με τον χρόνο να μεταμορφώνει την αξία, δίνοντας τη δική του εκδοχή στην αισθητική του παλιού παραμυθιού.
Απλωμένο με τις πτυχές να μοιάζουν μυστικά ανοίγματα αμαρτίας και τα κρυφά περάσματα να πέφτουν αρμονικά στα πλευρά του ξύλου.
Στο μεγάλο τραπέζι το άμφιο της τελετουργίας άφησε την επισημότητα στη συνέλευση της καθιερωμένης καθαρής γιορτής των υπολοίπων.
Πολύχρωμα εδέσματα της νηστείας και κολασμένα κρέατα για τους παραχαράκτες του επιθέτου της δευτέρας. Συγκρατημένη η εκδήλωση στο προαναφώνημα. Και ενώ ο χρόνος κυλούσε καλύπτοντας τον κύκλο και η πλήξη, ουσιαστικό της πρωτογένειας των ημερών, είχε πλέον αποφασίσει, ο λόγος ατημέλητος αφέθηκε στις ορέξεις της υγρής πραγματικότητας των υποδοχείων.
Αίφνης, οι συγκρούσεις των υάλων, οι ευχές, οι βαρύσωμες εκφράσεις της ευτραπελίας και τα γελάσματα ζωώδους αντιλήψεως καταχώρισαν στο πλαίσιο τη μοναχικότητα του ασυνάρτητου λόγου της αμηχανίας.
Τοποθετήσεις επί παντός του επιστητού, βαρύνουσες απόψεις οινότροπης καταγωγής, μορφασμοί δυσαρέσκειας, ειρωνείες και σαρκασμοί στο παιχνίδι των πρώτων ενστίκτων στον πόλεμο της πρωτοκαθεδρίας.
Αναπνοές γρήγορες και δοκησισοφία σε όλους τους χρόνους, καταπίματα της λαιμαργίας, απροσάρμοστοι ήχοι στη σύνθεση και οι ματιές να αναπολούν την παλιά γραφή των εθίμων.
Διαφωνίες και υπερυψωμένες κραυγές, διαστήματα σιωπής και στο προσδιορισμένο, τεντωμένα τα χέρια στην πρόποση επαναλαμβάνουν.
Στην υγειά μας.

Φθέγμα
Είχε πέσει στο φως
το σκοτάδι
Η ώρα τραβηγμένη
βιαστικά βήματα
πισωγυρίσματα των βλεμμάτων
Στα απρόσμενα
Όταν
Η αναπνοή κόλλησε στα χείλια την αγωνία της
Στην κίνηση
Σιωπή
Στα δάχτυλα μέτρησαν τα σώματα
Ρίγος
Ομολόγησε
Φώναξε στην υγρασία
Το συναπάντημα
Κι άφησε ένα γράμμα
Στην περιπλάνηση
Των λυγμών

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.