search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 16:26
MENU CLOSE

Ένα βαθυστόχαστο… παραλήρημα

26.03.2013 22:00
oldphotospn2103max1364306481.jpg

Ο παραμορφωτικός φακός μέσα από τον οποίο προσπαθούν να επιβάλουν στην ελληνική κοινωνία μια νέα… στρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας είναι κάθε άλλο παρά στατικός.

Ο παραμορφωτικός φακός μέσα από τον οποίο προσπαθούν να επιβάλουν στην ελληνική κοινωνία μια νέα… στρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας είναι κάθε άλλο παρά στατικός.

 Όσο περνάει ο καιρός και ζορίζουν οι καταστάσεις, τόσο ενισχύονται οι μηχανισμοί, οι φωνές και οι δυνάμεις εκείνες που αφιερώνονται στην παραμόρφωση με απώτερο σκοπό την «εκπαίδευση» του λαού που θα είναι πλέον έτοιμος να αποδεχτεί τα πάντα ως «φυσιολογικά». Σύμφωνα με αυτή τη λογική – τακτική, «όλοι οι καλοί χωράνε».

Οι αναχρονιστικές ανεκδιήγητες παρεμβάσεις του κλήρου, ακόμη και στα καλλιτεχνικά δρώμενα, είναι θεμιτές. Οι βασανισμοί συλληφθέντων είναι «ασήμαντη εκτροπή» μπροστά στην προάσπιση της συλλογικής μας (;) ασφάλειας. Οι παραποιήσεις, τα μοντάζ, η διαπιστωμένη πλαστογραφία των λεγομένων των όποιων πολιτικών αντιπάλων βαπτίζονται απλές «γκάφες» των επικοινωνιακών επιτελείων της ηγεσίας. Η ανακατασκευή της ιστορίας είναι κι αυτή μια… «οπτική» (πόσο μάλλον όταν εκφράζεται από τους σχετικούς «επιστήμονες»). Η άνοδος του φασισμού είναι «φυσική συνέπεια» της δυσχέρειας (γι’ αυτό και πρέπει να «συγχωρείται»;).
Σκέψεις (πόσο μάλλον συμπεριφορές) που σε άλλες εποχές θα φάνταζε αδιανόητο να εκστομίσει κανείς χωρίς να προκαλέσουν πυρ ομαδόν, σήμερα αποτελούν απλώς μια «άποψη». Στο πανηγύρι της επιλεκτικής απενοχοποίησης, όποιος «υπηρετεί» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο την επιθυμητή «παραμόρφωση» είναι καλοδεχούμενος. Σε αυτό το περιβάλλον ανθίζουν κάθε λογής… εξωτικά λουλούδια, αρκεί κάποιος να έχει όρεξη να ασχοληθεί με τη Βοτανική.
Κι είναι τόσα τα αξιοπερίεργα νέα φυτά (;) στον δημόσιο βίο, που αναρωτιέται κανείς με ποιο να πρωτοασχοληθεί… Για να μην σας κουράσουμε πάλι με τους «συνήθεις υπόπτους» συμβούλους και κάθε λογής παρατρεχάμενους του Α. Σαμαρά, που έχουν εξαντλήσει προ πολλού τα «δεκαπέντε λεπτά διασημότητας» που θα τους αναλογούσαν σε άλλη εποχή, θα σας απασχολήσουμε με μια νέα «αποκαλυπτική» προσωπικότητα. Αυτή τη φορά, ο ντουβρουτζάς δεν μας ήρθε από το… παρασκήνιο, ούτε από «συνεργάτες» υπουργών, αλλά από άνθρωπο διορισμένο σε κυβερνητικό αξίωμα: τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Επικοινωνίας Γ. Παναγιωτόπουλο. Μπορεί το έργο του Παναγιωτόπουλου στο υπουργείο να έχει περάσει μέχρι σήμερα απαρατήρητο, ο ίδιος όμως – και κυρίως τα όσα γράφει – θα μας μείνει αξέχαστος.
Πριν από κάποιες εβδομάδες στο προσωπικό μπλογκ που διατηρεί (με το διόλου τυχαίο όνομα «Κείμενα για την πατρίδα») ο Γ. Παναγιωτόπουλος αποφάσισε να «τοποθετηθεί» πολιτικά (;) και ιδεολογικά (;) με ένα – τουλάχιστον – απίστευτο κείμενο που τιτλοφορεί «Θέση» και το οποίο, διαβάζοντάς το κάποιος, θα πρέπει να κρατηθεί γερά προκειμένου να μην πέσει από τη «θέση» του.
«Ιστορικό ατύχημα»
Έπειτα από μια ιστορική αναδρομή από την οπτική γωνία της… θεολογίας και των θεολόγων (έχει εμμονή με τον συγκεκριμένο «κλάδο», όπως διαπιστώνουμε), ο Παναγιωτόπουλος συνεχίζει διηγούμενος τη δική του προσωπική οικογενειακή ιστορία, μέσα από τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα την τελευταία τριακονταετία, όπως βέβαια τις αντιλαμβάνεται ο ίδιος. Μας ενημερώνει, μεταξύ άλλων, ότι η λεγόμενη «ενοχική δεξιά» δεν οφείλεται στην απώλεια του ηθικού της πλεονεκτήματος μετά τη δικτατορία, την Κύπρο και άλλα πολλά, αλλά στην «ενοχή» που αισθάνονται οι απανταχού δεξιοί επειδή δεν κατάφεραν –κρατηθείτε – να εμποδίσουν «το ιστορικό ατύχημα» της δεκαετίας του ’80.
 Το πρώτο αντανακλαστικό που έχει κανείς διατρέχοντας το (μακρύ ομολογουμένως) πόνημα του γενικού γραμματέα είναι να το παρατήσει στα μισά. Μεγάλο λάθος. Το «κερασάκι» αλλά και η… κορύφωση βρίσκονται στο τέλος. Ένα βαθυστόχαστο…παραλήρημα, στο οποίο η άσκηση πολιτικής γίνεται ένα (;) με τη θεολογία και το οποίο θα ήταν άδικο να μην μεταφέρουμε αυτούσιο: «Ως εκ τούτου είμαι υπερήφανος γιατί συμμετέχω σε αυτήν την προσπάθεια [την κυβερνητική] και απαιτώ να κριθώ στο τέλος με αυστηρό τρόπο από τη συμμετοχή μου σε αυτήν. Και είμαι υπερήφανος που σπούδασα θεολογία, που τα αδέλφια μου είναι θεολόγοι, που οι φίλοι μου είναι θεολόγοι και που διδάσκω τις νέες γενιές των θεολόγων στο πανεπιστήμιο, αυτών που θα πάρουν τη σκυτάλη και θα γίνουν καλύτεροι από εμάς. Δεν απομένει παρά να ανατρέξω στα λόγια του αγίου Μάξιμου του Ομολογητή, ‘‘σάρξ ἐστι τοῦ λόγου ἡ ἀληθὴς ἀρετή, αἷμα δὲ ἡ ἄπταιστος γνῶσις, ὀστᾶ δὲ ἡ ἀπόρρητος θεολογία’’, που απλά σημαίνει ότι ο λόγος αποκτά πραγματικό περιεχόμενο όταν εμπεριέχει την αρετή, όταν αυτό το οποίο λες είναι το αποτέλεσμα ασφαλούς γνώσης και φυσικά όταν εμπεριέχει τη θεολογία. Θεολογία: εδώ αρχίζουν και εδώ τελειώνουν όλα». Για εμάς, πάλι, εδώ «απο-τελειώνονται» όλα.

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 16:24