Τραγέλαφος, φαρσοκωμωδία, κλαυσίγελως είναι μόνο μερικές από τις λέξεις – κλισέ, που είτε όλες μαζί είτε μεμονωμένα θα μπορούσαν να περιγράψουν τo γκροτέσκο αυτού που στη χώρα μας επιλέγεται ν’ αποκαλείται «σύστημα απονομής δικαιοσύνης και σωφρονισμού».

Τραγέλαφος, φαρσοκωμωδία, κλαυσίγελως είναι μόνο μερικές από τις λέξεις – κλισέ, που είτε όλες μαζί είτε μεμονωμένα θα μπορούσαν να περιγράψουν τo γκροτέσκο αυτού που στη χώρα μας επιλέγεται ν’ αποκαλείται «σύστημα απονομής δικαιοσύνης και σωφρονισμού». Κολλήστε δίπλα και την Αστυνομία, για να συνθέσετε τον… ορισμό της αποσύνθεσης.

Όλα τα παραπάνω θα ήταν πιο εύπεπτα αν έλειπε το στοιχείο της τραγωδίας, που μετουσιώνεται στο όμορφο πρόσωπο της 25χρονης Κατερίνας Ζιώγαλη και βρίσκει την αντήχησή της στη διαχρονική ανικανότητα των θεσμοθετημένων κι εντεταλμένων για την προστασία του πολίτη αρχών.
Το «Π» τον τελευταίο μήνα έχει γράψει κατ’ επανάληψη ότι οι φυλακές αποτελούν παραγεμισμένες πυριτιδαποθήκες έτοιμες να εκραγούν και, φευ, επαληθευτήκαμε μέσα από ένα παρατεταμένο ορατόριο γεγονότων ακραίας έντασης, συχνότητας – και πάνω απ’ όλα βίας.
Το αποτέλεσμα; Όπως τον Σεπτέμβριο του 1998, όταν η Αμαλία Γκινάκη υπήρξε το τραγικό θύμα μιας σειράς από διαβολικές συμπτώσεις και της ασύγγνωστης ανικανότητας της Αστυνομίας, έτσι και τώρα, το βράδυ της Παρασκευής στις 29 Μαρτίου, άλλη μια νεαρή γυναίκα θυσιάστηκε εξαιτίας της ανικανότητας των κρατικών θεσμών. Και αυτή η κοπέλα, η Κατερίνα Ζιώγαλη, κατά διαβολική σύμπτωση, ήταν 25 χρόνων, όπως και η Γκινάκη – η «Ιφιγένεια» της οδού Νιόβης.
Γιατί όμως φτάσαμε μέχρι εδώ;

Έξωση
Προηγήθηκε η κινηματογραφική απόδραση των 11 το βράδυ μιας άλλης Παρασκευής, στις 22 Μαρτίου, ως απότοκο ενός καλοστημένου σχεδίου, όπως κατέδειξε το αποτέλεσμα, αλλά και της κλιμακούμενης έντασης στις φυλακές.
Η ένταση διαρκείας σχηματοποιήθηκε από την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης μελών της Συνωμοσίας από τον Κορυδαλλό, την απόπειρα διαφυγής με ελικόπτερο του Παναγιώτη Βλαστού από τις φυλακές Τρικάλων, την επίσης απόπειρα του Αλκέτ Ριζάι με ομήρους από το Μαλανδρίνο και με κατακλείδα όλων τη μαζική απόδραση μέσα από καταιγισμό πυρών και εκρήξεων χειροβομβίδων στις φυλακές των Τρικάλων και πάλι.
Αποτέλεσμα; Την επόμενη ημέρα οι υπεύθυνοι των φυλακών πήραν μέτρα πρόωρου εγκλεισμού των «φιλοξενούμενών» τους με αποτέλεσμα να γίνει πιο έκρυθμο το περιβάλλον και ν’ αναγκαστούν να τα αποσύρουν και από την άλλη να… «θυροκολλήσουν» μέσα σε χρόνο – ρεκόρ το χαρτί της έξωσης από τα σωφρονιστικά καταστήματα όλης της χώρας 40 υπαλλήλων. Γιατί το έκαναν αυτό άραγε και μάλιστα δίχως ν’ ακουστεί φωνή διαμαρτυρίας;
Η εξήγηση έχει δύο όψεις. Η πρώτη, ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης και οι υπεύθυνοι γνώριζαν πως κάτι δεν πάει καλά με όλους όσοι απομακρύνθηκαν και η δεύτερη πως οι σωφρονιστικοί που πήραν προσωρινό πασαπόρτι γνώριζαν ότι υπάρχουν εις βάρος τους στοιχεία και προτίμησαν να ποιήσουν τη νήσσα μέχρι να περάσει η μπόρα και ν’ αποκατασταθεί η… ανομία.
Κι επειδή δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, το μοναδικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως οι από πάνω γνώριζαν, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια διαχειριζόμενοι απλώς μια νοσηρή κατάσταση, και οι από κάτω γνώριζαν ότι οι από πάνω ξέρουν, αλλά τους ανέχονται. Για ποιους λόγους άραγε; Μήπως είναι πολλά τα λεφτά που αλλάζουν χέρια στις φυλακές; Αντιγράφουμε, αντί απάντησης, όλα όσα υποστήριξε σε site αστυνομικού ενδιαφέροντος κρατούμενος των φυλακών Κορυδαλλού, για ν’ αποκτήσουμε μια εικόνα για τα χρήματα που απαιτούνται για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή διαβίωση.
«Τώρα θα πούμε για τις φυλακές που, αν έχεις λεφτά, όπως λένε διάφοροι, περνάς καλά. Ξεχάσανε βέβαια να πουν ότι στις φυλακές δεν είναι όπως βλέπει στις ταινίες ο κόσμος. Επισημαίνω ότι στις φυλακές όλα αγοράζονται κι όταν λέω όλα αγοράζονται, εννοώ
• νερό για να πιεις,
• κουβέρτες, σεντόνια, μαξιλάρι για να κοιμηθείς,
• ρούχα για να ντυθείς,
• χλωρίνη για να καθαρίσεις εκεί που κατοικείς,
• αφρόλουτρο και σαμπουάν για να πλυθείς,
• οδοντόβουρτσα κι οδοντόκρεμα για τα δόντια σου,
• χαρτί υγείας,
• πετσέτες για να σκουπιστείς,
• πιάτα, ποτήρια, πιρούνια, κουτάλια μιας χρήσης για να φας,
• τηλεόραση για να δεις,
• βιβλία για να διαβάσεις,
• καφέ για να πιεις,
• τσιγάρα για να καπνίσεις,
• κατσαρόλα, τηγάνι για να μαγειρέψεις κι άλλα πολλά.
Ναι λοιπόν, αν έχεις λεφτά, ζεις. Αν δεν έχεις, τι κάνεις; Στις φυλακές που τίποτα δεν χαρίζεται».

Φυλακών ο τραγέλαφος

Ιστορία πρώτη
Ως αδίστακτος και στυγνός περιγράφεται από αστυνομικούς της Ασφάλειας ο Μάριαν Κόλα. Ο κακοποιός, δηλαδή, που συμμετείχε στην τραγική καταδίωξη στα Ίσθμια Κορινθίας, όπου η μοίρα επιφύλαξε οικτρό τέλος στην 25χρονη Κατερίνα.
Ο Κόλα στις 16 Φεβρουαρίου 2010, οπότε κατά τη διάρκεια της αιματηρής συμπλοκής με αστυνομικούς του τμήματος διαρρηκτών σκοτώθηκε από αστυνομικά πυρά ο επίσης 25χρονος Νικόλα Τόντι, ήταν ο πρώτος που ακινητοποιήθηκε από αστυνομικούς. Παρ’ ότι μικρός το δέμας, έπεσαν πάνω του δύο σωματώδεις αστυνομικοί κι ένας αξιωματικός του πατούσε το κεφάλι στην προσπάθειά τους να τον «τιθασεύσουν», όμως αυτός δεν παραδινόταν.
Μάλιστα έκανε κινήσεις ν’ απελευθερώσει τα χέρια του και να πάρει από τη ζώνη του κάτι – στη συνέχεια διαπιστώθηκε πως ήταν ζωσμένος με χειροβομβίδες. Μόλις οι αστυνομικοί τον αφόπλισαν, άρχισε να φωνάζει προς τον σύντροφό του Πεμάι, που ήταν κρυμμένος στο φούρνο, σχεδόν αφιονισμένος: «Σκότωσέ τους, τους κ…. Πέτα τους χειροβομβίδα», αδιαφορώντας αν μεταξύ των θυμάτων ήταν και ο ίδιος. Η αψυχολόγητη στάση του υπήρξε απόρροια της κοκαΐνης, αποφαίνονται οι αξιωματικοί, γεγονός που τον καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνο.
Έναν μήνα νωρίτερα, τον Ιανουάριο 2010, ο Κόλα είχε πρωταγωνιστήσει σε δύο επίσης κινηματογραφικά περιστατικά. Το πρώτο στο Κιάτο, όταν έπειτα από ληστεία σε υποκατάστημα της Eurobank άνοιξε πυρ σε περιπολικό με αστυνομικούς την ώρα της διαφυγής, ενώ λίγες ημέρες αργότερα πραγματοποίησαν ληστεία σε εργοστάσιο συσκευασίας πορτοκαλιών στο Ναύπλιο. Πρώτος είχε μπει συνεργός του, τον οποίο έπιασαν δύο φύλακες του εργοστασίου, και στη συνέχεια μπήκε αυτός και τους πυροβόλησε εν ψυχρώ και τους δύο στα πόδια.
Αποτύπωμα του Lita ή Drebata, Ermal ή Litor του Duleiman ή Deo και της Fitnete, ο οποίος γεννήθηκε στις 2.2.1978 στην Αλβανία, εντοπίστηκε στο πίσω αριστερό τζάμι του κλεμμένου μαύρου τζιπ. Οι αστυνομικοί ήταν εξαρχής βέβαιοι για την ταυτότητα ενός από τους συνεργούς του Κόλα, δεδομένου ότι ο Ντρεμπάτα ήταν στη συμμορία του όταν αυτή εξαρθρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2010.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο συγκεκριμένος κακοποιός δεν ήταν μαζί με τον Κόλα και τον Πεμάι στον Βύρωνα τη μοιραία μέρα της συμπλοκής (16 Φεβρουαρίου) από καθαρή σύμπτωση. Ήταν όμως μαζί τους τα μεσάνυχτα της προηγούμενης μέρας όταν είχαν αιφνιδιάσει δύο αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Αμαρουσίου και τους είχαν αφαιρέσει τα πιστόλια και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα. Μετά τη σύλληψή τους ο Ντρεμπάτα συνέχισε την κακοποιό δράση του μαζί με τον Αργεντινό Σπάντα, τον κακοποιό που θέλησε να αποτελέσει τον 12ο δραπέτη, αλλά έπεσε λίγο πριν από την ακροβατική «πτήση» προς την ελευθερία.
Δεδομένων των συγκυριών και των γεγονότων λοιπόν, ανέκυψε ένα αμείλικτο για τους σωφρονιστικούς ερώτημα: Τι δουλειά είχαν τα τρία από τα τέσσερα μέλη μιας ιδιαίτερα σκληρής κι αδίστακτης συμμορίας στην ίδια φυλακή και πιθανώς στο ίδιο κελί;
Λεπτομέρεια: Ο Ντρεμπάτα έχει καταδίκες συνολικής κάθειρξης… 108 ετών!!!

Ιστορία δεύτερη
Ο Cala Klement του Pullumb και της Elida, ο οποίος γεννήθηκε στις 10.6.1988 στην Αλβανία, και ο Murataj ή Murati ή Murataz ή Xhaferi ή Nikaj Admir ή Kristaq του Azem ή Ainet ή Ainer και της Maria, ο οποίος γεννήθηκε την 1.8.1972 στην Αλβανία, είχαν πιαστεί ως μέλη συμμορίας που ανατίναζε ΑΤΜ τραπεζών με την καινοφανή μέθοδο ploofkraak.
Μαζί τους είχαν πιαστεί 4 Έλληνες κι ένας Ρουμάνος, από τους οποίους ο ένας Έλληνας αθωώθηκε και οι υπόλοιποι, που προφυλακίστηκαν, οδηγήθηκαν σε άλλες φυλακές. Οι Κάλα και Μουρατάι, όμως, με τον τελευταίο να φέρουν οι πληροφορίες ως τον υπ’ αριθμόν δύο μετά τον Κόλα, για τον οποίο οργανώθηκε η απόδραση, έχουν μεταφερθεί στις ίδιες φυλακές και διαμένουν στο ίδιο κελί.
Κι εδώ ισχύει το ίδιο ερώτημα με αυτό που εκτέθηκε στην πρώτη ιστορία: Γιατί στην ίδια φυλακή και στο ίδιο κελί; Οι αστυνομικοί προσθέτουν εδώ ως αλατοπίπερο ότι από τη δράση της η σπείρα είχε αποκομίσει το ποσό των… 2 εκατομμυρίων ευρώ. Δεν τα λες και λίγα!!!

Ο «αυτοφωράκιας» και ο… «ομολογητής»
Στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος μάθαμε τον επαγγελματικό νεολογισμό «αυτοφωράκιας». Πρόκειται δηλαδή για άτομο που δεν είναι νομικά υπεύθυνος μιας επιχείρησης, αλλά φαίνεται ως τέτοιος προκειμένου αυτός να «τσουβαλιάζεται» στην περίπτωση της πιστοποίησης παραβίασης διατάξεων, αντί του ιδιοκτήτη, ο οποίος μέσω αυτού έχει το κεφάλι του ήσυχο.
Στον κόσμο όμως της παρανομίας ανθεί τα τελευταία χρόνια το «επάγγελμα» ενός υπό προϋποθέσεις ομοειδούς τυχοδιώκτη, άκρως κερδοφόρο και παράλληλα ανέξοδο, σε αντίθεση με την ταλαιπωρία που υφίσταται ο «αυτοφωράκιας». Προϋπόθεση για τον «ομολογητή» είναι να έχει συμπληρώσει 25 χρόνια φυλάκισης!!!
Με βάση το νομικό μας σύστημα και πολιτισμό, οι ποινές που επιβάλλονται κατά καιρούς υποβάλλονται στη διαδικασία της συγχώνευσης. Για παράδειγμα, αν κάποιος πιαστεί την πρώτη φορά και εκτίσει ποινή 10 χρόνων και την επόμενη του επιβληθούν ισόβια, δεν θα εκτίσει 25 χρόνια όπως είναι τα ισόβια, αλλά τα υπόλοιπα 15 καθώς η νέα ποινή συγχωνεύεται με την προηγούμενη.
Μεταξύ τέτοιου είδους βαρυποινιτών, που έχουν εξαντλήσει τον ανώτατο χρόνο παραμονής τους στη φυλακή, υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι έχουν μετατρέψει το προνόμιό τους αυτό, το ακαταδίωκτο δηλαδή, σε επάγγελμα. Εμφανίζεται λοιπόν στα δικαστήρια ένας από αυτούς για ν’ αναλάβει υπό το βάρος των… τύψεων την ευθύνη εγκλημάτων που οι διωκτικές αρχές έχουν αποδώσει σε άλλο ύποπτο και δηλώνουν απερίφραστα ότι την τάδε ληστεία δεν την έκανε ο δείνα κύριος που κατηγορείται, αλλά αυτός!!! Ο ομολογητής μας δηλαδή.
Μετά την αβίαστη και αυθόρμητη ομολογία, ειδικά όταν τα στοιχεία δεν είναι πολύ καλά δουλεμένα, το δικαστήριο αποφαίνεται επί της ενοχής του αυτόκλητου μάρτυρα, απαλλάσσει τον βασικό κατηγορούμενο λόγω αμφιβολιών και καταδικάζει τον «ομολογητή», τον οποίο στη συνέχεια αφήνει ελεύθερο, καθώς αυτός έχει εκτίσει ήδη τα 25 και στη συγχώνευση διαπιστώνεται ότι δεν μπορεί να ξαναφυλακιστεί ούτε μία ημέρα επιπλέον.
Εκπληκτικό…