21 Απριλίου. Δεν μπορεί, κάποιο Γιώργο θα έχετε κι εσείς… Μεθαύριο γιορτάζει! Θα είναι και Παρασκευή, νωρίς να πάτε για το κέρασμα. Η Αθήνα τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου είναι ανυπόφορη. Όπου… φτωχός και το καγιέν του στο δρόμο!

* 21 Απριλίου. * Δεν μπορεί, κάποιο Γιώργο θα έχετε κι εσείς… Μεθαύριο γιορτάζει! * Θα είναι και Παρασκευή, νωρίς να πάτε για το κέρασμα. * Η Αθήνα τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου είναι ανυπόφορη. * Όπου… φτωχός και το καγιέν του στο δρόμο! * Την εβδομάδα που μας πέρασε βρέθηκα σε τρία διαφορετικά θεάματα και θα τα σχολιάσω. * Την Πέμπτη πήγα κι εγώ στη «Γυναίκα της Πάτρας», να δω γιατί γίνεται πια αυτός ο χαμός, την Παρασκευή είδα τη Μαρινέλλα στο Παλλάς και επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά την άποψη ότι ο Φασουλής, όταν πρόκειται για τη σκηνοθεσία μουσικής παράστασης, ένα πατρόν ξέρει, αυτό κόβει, και το Σάββατο είδα τη συναυλία του Μιχάλη Δέλτα στο Bios. * Ας τα πάρω απ’ την αρχή. * Η «Γυναίκα της Πάτρας» με απογοήτευσε σκηνοθετικά. * Εξαιρετική η Κοκκίδου, αλλά δεν φαίνεται να την αγάπησε την ηρωίδα η σκηνοθέτις της. * Τη «Μαιρούλα» την είχε λατρέψει η Κιτσοπούλου. * Εδώ, κάποιες φορές τη γελοιοποίησε. * Μια πόρνη, μπρουτάλ, βάρβαρη, χωρίς να σε πηγαίνει κάπου η αφήγησή της, χωρίς συναίσθημα, πόνο… * Μια επίδειξη ερμηνευτικών ικανοτήτων, μια αφήγηση «ντοπαρισμένη» στα άκρα, απροκάλυπτα ρεαλιστική, χωρίς κάθαρση. * Σκηνοθετικά τερτίπια που προτάσσουν την πρόκληση… * Σαν θεατής δεν ένιωσα τίποτα γι’ αυτή τη γυναίκα που με έβαλε στη ζωή της, αλλά δεν μ’ άφησε να δω ούτε το δάκρυ της, ούτε την ελευθερία της, ούτε τα τραύματά της… * Δεν ήμουν η μόνη που έφυγα απ’ το θέατρο αδιάφορη. * Άρα, όλη αυτή η μυθολογία του «σπουδαίου» πώς ίπταται πάνω απ’ την πόλη; * Η Ελένη Κοκκίδου μπορεί να καμαρώνει για την ερμηνεία της, η παράσταση όμως, νομίζω, πως απλώς πρέπει να την ευχαριστεί γιατί τη διέσωσε… * Και πάμε στο άλλο μεγάλο «ατού» της πόλης: Η Μαρινέλλα στο Παλλάς! * Γιατί, καλοί μου άνθρωποι, συναναστρέφεστε έναν μύθο του τραγουδιού με υλικά… καρναβαλιού Πάτρας; * Μια τόσο σπουδαία, ακόμα, φωνή, τι θέλει για να λάμψει; * Απλότητα, ατμόσφαιρα, ψυχή. * Τι είχε; Τουαλέτες (πάνω από 15 άλλαξε η καλλιτέχνις), μπαλέτα αισθητικής αναψυκτηρίου, ενορχηστρώσεις κρουαζιερόπλοιου γραμμής Πειραιάς – Σπέτσες, ηθοποιούς τηλεοπτικής αφέλειας (Μέμος Μπεγνής, Τζένη Μπότση) και κείμενα «γράφε να τελειώνουμε…»! * Κρίμα για τον Σταμάτη Φασουλή. * Έχασε μια σπουδαία ευκαιρία. * Να κάνει ένα μιούζικαλ αντάξιο του μύθου που κλήθηκε να θεατροποιήσει. * Η παράσταση, ως το… κόκαλο στη λογική: επιφανειακό, πλούσιο, γεμάτο κλισέ θέαμα για το μεγάλο κοινό, δεν προσφέρει τίποτα στη Μαρινέλλα. * Όσοι τη θέλουν έτσι την έχουν δει στη Νεράιδα πριν από 20 χρόνια. * Γιατί πάλι ένα θέαμα για τις ξανθές με τα δεκάποντα, που θριάμβευσαν στην πρεμιέρα; * Κάτι μου λέει πως κι η Μαρινέλλα κάτι άλλο περίμενε… * Κι από την… πίστα του Παλλάς, στο νεανικό σύμπαν του Bios. * Άλλος κόσμος εδώ. * Μπορεί και άλλη χώρα. * Ο Μιχάλης Δέλτα, μια αύρα ελευθερίας και καθαρότητας. * Οι καινούργιες ηλεκτρονικές μουσικές του αυτονόητες αξίες για τον ίδιο, που ακολουθεί έναν δρόμο ο οποίος δεν ασφυκτιά κάτω από την όποια ματαιοδοξία. * Ανάμεσα στο κοινό ο Κωνσταντίνος Βήτα, κάποτε το άλλο του μισό στους Στέρεο Νόβα, ο Πάνος Κούτρας με τη «Στρέλλα» του αυτοπροσώπως, ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος και φυσικά η Τάνια Τσανακλίδου εξωστρεφής όσο πάντα: «Σ’ αγαπάω Μιχάλη…». * «Αλήθεια; Πόσο;».

Άννα Βλαβιανού

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.