Ο βομβαρδισμός με πληροφορίες και σενάρια για την κατάσταση της οικονομίας της χώρας και τι όλα αυτά σημαίνουν για την καθημερινότητα των πολιτών – όπως κάθε… βομβαρδισμός – σκορπά φόβο και απόγνωση. Οι μαύρες ειδήσεις, που όσο περνά ο καιρός επαληθεύονται, κατ’ αρχήν ακινητοποιούν. Σε μια κοινωνία ακινητοποιημένη μπροστά σ’ ένα αδιέξοδο, ο φόβος πολλαπλασιάζεται. Και μια κοινωνία παραλυμένη από φόβο μπορεί να ελεγχθεί ευκολότερα…

Ο βομβαρδισμός με πληροφορίες και σενάρια για την κατάσταση της οικονομίας της χώρας και τι όλα αυτά σημαίνουν για την καθημερινότητα των πολιτών – όπως κάθε… βομβαρδισμός – σκορπά φόβο και απόγνωση. Οι μαύρες ειδήσεις, που όσο περνά ο καιρός επαληθεύονται, κατ’ αρχήν ακινητοποιούν. Σε μια κοινωνία ακινητοποιημένη μπροστά σ’ ένα αδιέξοδο, ο φόβος πολλαπλασιάζεται. Και μια κοινωνία παραλυμένη από φόβο μπορεί να ελεγχθεί ευκολότερα…

Ανάμεσα στους μηχανισμούς διαχείρισης (ή, αν προτιμάτε, διαμόρφωσης) της κοινής γνώμης, ο φόβος είναι αξεπέραστο όπλο. Στην περίπτωση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης, οι δόσεις φόβου διατίθενται σε υπερβολικό βαθμό και αφορούν τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας. Τα υπαγορευμένα από τους πιστωτές μέτρα που παίρνει η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζονται ως η μόνη διέξοδος. Μια κοινωνία φοβισμένη εύκολα μπορεί να καθοδηγηθεί ακόμη και στον γκρεμό…

Μπροστά στον γκρεμό της οικονομικής χρεοκοπίας η ελληνική κοινωνία έχει δύο επιλογές. Είτε θα αποδεχτεί με μοιρολατρία την πορεία προς την άβυσσο είτε θα φυλάξει τις Θερμοπύλες παλεύοντας για το μέλλον. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο φόβος ηττήθηκε συντριπτικά σε αυτόν τον τόπο. Στη νεότερη ελληνική ιστορία τα παραδείγματα που η ελληνική κοινωνία ξεπέρασε τους φόβους, τα δεσμά και τα όριά της, δίνοντας τη μάχη για το μέλλον, είναι άπειρα.

Η Ιστορία μας δείχνει με ποιον τρόπο ο φόβος και η απόγνωση μετατρέπονται σε οργή και η οργή σε απόφαση για αγώνα για τα παντοτινά αναλλοίωτα και επίκαιρα αιτήματα κάθε κοινωνίας για ελευθερία και δικαιοσύνη…