Μια είδηση που ήρθε ξαφνικά, θυμίζοντάς μας μια άλλη Ελλάδα, με τόλμη, όραμα και φαντασία, ήταν η μεγάλη διάκριση των φοιτητών της Νομικής Σχολής Αθηνών, οι οποίοι κατέκτησαν την πρώτη θέση στον Διεθνή Διαγωνισμό Εικονικής Δίκης Ρωμαϊκού Δικαίου στην Οξφόρδη.

Μια είδηση που ήρθε ξαφνικά, θυμίζοντάς μας μια άλλη Ελλάδα, με τόλμη, όραμα και φαντασία, ήταν η μεγάλη διάκριση των φοιτητών της Νομικής Σχολής Αθηνών, οι οποίοι κατέκτησαν την πρώτη θέση στον Διεθνή Διαγωνισμό Εικονικής Δίκης Ρωμαϊκού Δικαίου στην Οξφόρδη.

Ήταν μια νίκη δύσκολη, γι’ αυτό και σπουδαία. Από εκείνες που μπορεί να μην εντυπωσιάζουν τα πλήθη, αλλά στέλνουν μηνύματα αισιοδοξίας από μια χώρα που καταρρέει και απασχολεί τα διεθνή ΜΜΕ με εικόνες βίας, μισαλλοδοξίας και ντροπής.

Οι φοιτητές μας όχι απλώς πήραν την πρωτιά στον διεθνή διαγωνισμό, αλλά ήδη από τα προκριματικά κατάφεραν να δείξουν το τσαγανό και την αξία τους υπερφαλαγγίζοντας ομάδες – θηρία, όπως αυτές των Πανεπιστημίων του Καίμπριτζ και της Οξφρόρδης, καθώς συγκέντρωσαν τη μεγαλύτερη βαθμολογία.
Ξεκάθαρη πρωτιά, δηλαδή, αφού άφησαν πίσω τους δεύτερη την ομάδα της Οξφόρδης και τρίτη αυτήν του Καίμπριτζ, σε μια αναμέτρηση αξιώσεων αγορεύοντας στα αγγλικά και παίζοντας στα δάχτυλα πέντε διαφορετικά ένδικα μέσα του Ιουστινιάνειου Κώδικα.

Κι όλα αυτά υπό το αυστηρό βλέμμα των καθηγητών των διακεκριμένων πανεπιστημίων, οι οποίοι τιμώντας την ιστορία των ιδρυμάτων τους βράβευσαν αμερόληπτα τους Έλληνες φοιτητές επειδή ήταν οι καλύτεροι.

Πριν αναφέρουμε τα ονόματα των νέων παιδιών που πή ραν μέρος στον διεθνή διαγωνισμό, αξίζει να πούμε ότι το ταξίδι τους ώς τη Μεγάλη Βρετανία και όλα τα έξοδα της εκεί παραμονής τους καλύφθηκαν από ιδιώτες χορηγούς. Το κράτος, όπως πάντα, άφαντο και ανίκανο να διακρίνει, να ξεχωρίσει, να ενισχύσει, να βοηθήσει, να συμπαρασταθεί στα νέα παιδιά. Αδιάφορο μπροστά στα ταλέντα και στις δεξιότητες, στα όνειρα και τις φιλοδοξίες του πιο ελπιδοφόρου δυναμικού της σύγχρονης Ελλάδας.

Η Ιουλία-Αικατερίνη Βουλέλη, η Μαρία-Θωμαΐς Επέογλου, ο Αλέξανδρος Παπασωτηρίου και η Μαρία-Θηρεσία Ρούσσου (πρωτοετής φοιτήτρια!) αλλά και η επίκουρος καθηγήτρια Αθηνά Δημοπούλου, η οποία είχε την επιστημονική επίβλεψη της ομάδας, αξίζουν τα συγχαρητήρια όλων μας. Μαζί και τα δικά μου, ως παλιότερης απόφοιτης της Νομικής Αθηνών αλλά και ως Ελληνίδας. Ναι, μέρες που έρχονται, χρειαζόμαστε την ελπίδα. Πόσω μάλλον όταν είναι τόσο φρέσκια.

ΥΓ.: Περαστικά στον Λευτέρη Βογιατζή, ο οποίος ανέβαλε τις παραστάσεις για το «Θερμοκήπιο», κι ας γράφτηκαν κριτικές σε γνωστό site για ένα έργο που δεν παίχτηκε…