Η τραγουδίστρια Νατάσσα Μποφίλιου και ο τραγουδιστής Πάνος Μουζουράκης έχουν συχνά εκφράσει απόψεις ενάντια στην τρέχουσα μνημονιακή βαρβαρότητα, τον ρατσισμό και τον (ακρο)δεξιολαϊκισμό.

Η τραγουδίστρια Νατάσσα Μποφίλιου και ο τραγουδιστής Πάνος Μουζουράκης έχουν συχνά εκφράσει απόψεις ενάντια στην τρέχουσα μνημονιακή βαρβαρότητα, τον ρατσισμό και τον (ακρο)δεξιολαϊκισμό. Και πολύ καλά έκαναν. Γι’ αυτό με έκπληξη διάβασα ότι θα πρωταγωνιστήσουν, λέει, «στη μεγάλη παραγωγή της ροκ όπερας “Εβίτα” (1976) των Άντριου Λόιντ Βέμπερ και Τιμ Ράις» που θα ανέβει στην Αθήνα το φθινόπωρο του 2013.
 
Καθαρές κουβέντες: η «Εβίτα» είναι μία σαπουν-όπερα εκτός εποχής. Ένα μιούζικαλ που αγιοποιεί, ξελασπώνει, για όσους δεν σκαμπάζουν Χριστό από Ιστορία, μιαν αγράμματη, θρη­σκόληπτη, δευτερο κλασάτη (κυρίως ραδιοφωνική) ηθοποιό της Αργεντινής που «την είδε» θηλυκός Μεσσίας: τη Μαρία Έβα Ντουάρτε ντε Περόν. Έναν απ’ τους πιο καλά κατασκευασμένους μύθους του περασμένου αιώνα.
 
Τι θα προτείνει ως πρότυπο στη γονατισμένη απ’ την τρό ικα Ελλάδα του 2013 αυτή η παράσταση; Ότι, αφού το κράτος πρό-νοιας είναι ένα άθαφτο πτώμα κι ο κόσμος συνθλίβεται και σκύ­βει φοβισμένος το κεφάλι, η λύση είναι μία… «καλή» Δέσποινα Παπαδοπούλου; Ότι οι πλούσιοι που φυγάδευσαν τα εκατομμύ­ριά τους στις λίστες Λαγκάρντ πρέπει να τα φέρουν πίσω και να στήσουν φαρισαϊκούς μηχανισμούς χυδαίας φιλανθρωπίας Στην Αργεντινή του πραξικοπηματία, μισο-δημοκράτη, πρώην στρατηγού, μετέπειτα προέδρου και προστάτη ναζιστών εγκληματιών πολέμου Χουάν Περόν, η Εβίτα υποκατέστησε για λίγα χρόνια το κράτος με το οικονομικώς αδιαφανές «Ίδρυμα Έβα Περόν», για το οποίο οι ιστορικοί ακόμη ψάχνουν να βρουν πόσα λεφτά κατέληξαν σε τράπεζες της Ελβετίας.
 
Μοίραζε η ίδια με τα χεράκια της εκατοντάδες χιλιάδες ζευ­γάρια παπούτσια, ρούχα, επιταγές με μικροποσά. Άγγιζε τους λεπρούς κι αγκάλιαζε τους φυματικούς λες και ήταν άτρωτη, στα πρότυπα των αγίων της ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Κι όταν πέθανε από καρκίνο το 1952, στα 33 της χρόνια, το έργο της έγινε καπνός. Τέτοιας αντιλήψεως είναι η λύση που χρειάζεται η ανατι­ναγμένη Ψωροκώσταινα;
 
Τέλος πάντων, για όσους γυρεύουν ντε και καλά ένα «ψαγμένο» σύγχρονο μελόδραμα με θέμα συζύγους δικτατόρων, αυτήν την εποχή παίζεται στην Αμερική κάτι πολύ ενδιαφέρον. Είναι το μιούζικαλ«Here lies love» (ας το μεταφράσουμε «Ενθάδε κείται η αγάπη») που συνέθεσε ο μέγας και πολύς Ντέιβιντ Μπερν, ο πρώην αρχηγός των Talking Heads.
 
Περιγράφει κριτικά τον βίο και την πολιτεία της 84χρονης σήμερα Ιμέλντα Μάρκος, χήρας του δικτάτορα των Φιλιππίνων, Φερντινάντο Μάρκος. Δεν χαρίζεται καθόλου στην «πρώτη κυρία με τα 3.000 ζευγάρια παπούτσια», είναι μια πραγματεία για τη διαφθορά όσων κατέχουν απεριόριστη εξουσία. Και μάλιστα με μορφή… disco-όπερας, αφού τη χορευτική μουσική των 70’s λάτρευε η Imelda στα νιάτα της. Οι παραστάσεις αυτού του μιούζικαλ παρατάθηκαν μέχρι τις 30 Ιουνίου, οι κριτικοί το έχουν υμνήσει, το Public Theatre της Νέας Υόρκης γεμίζει ασφυκτικά.
 
Οι ενδιαφερόμενοι προλαβαίνουν να «πεταχτούν» στην άλλη όχθη του Ατλαντικού για να το απολαύσουν, ξοδεύο­ντας κι ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό, που μάλλον δεν τους περισσεύει. Αλλά η κρίση θέλει καλοπέραση κι η τέχνη θυσίες.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.