Όταν ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη για να παίξει τον Κοβάλσκι στο «Λεωφορείο ο Πόθος», στο Κρατικό Θέατρο, ήταν ακόμα ένα άγουρο αγόρι.

Όταν ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη για να παίξει τον Κοβάλσκι στο «Λεωφορείο ο Πόθος», στο Κρατικό Θέατρο, ήταν ακόμα ένα άγουρο αγόρι. Η παράσταση, σκηνοθετημένη από τον Αντώνη Καλογρίδη, με Μπλανς Ντιμπουά την Πέμυ Ζούνη, είχε μεγάλη επιτυχία, αλλά ο Βασίλης Μπισμπίκης έλαμψε έτσι κι αλλιώς αποδεικνύοντας ότι είναι γεννημένος πρωταγωνιστής. Στο ΚΘΒΕ έμεινε αρκετά χρόνια ερμηνεύοντας κλασικούς ρόλους και η κάθοδός του στην Επίδαυρο ως Απόλλωνας στον «Ορέστη» του Ευριπίδη έμοιαζε με το ντεμπούτο ενός σταρ. Επιστρέφοντας στην Αθήνα επέλεξε να αναζητήσει ομάδες με αντιεμπορικό προσανατολισμό, κι έτσι βρέθηκε να παίζει στο «Lisbon Traviata» του «καταραμένου» συγγραφέα Τέρενς ΜακΝάλυ και να καταδύεται στην τενεσιουιλιαμσική «Νύχτα της Ιγκουάνα». Παράλληλα, καθώς θα ήταν αφύσικο να τους είχε ξεφύγει ένας τέτοιος ηθοποιός, άρχισε να παίζει σε τηλεοπτικές σειρές.
Ανήσυχος και ώριμος πια άντρας – πιο συχνά θα τον συναντήσεις να πίνει καφέ στα Εξάρχεια παρά σε κοσμικές πρεμιέρες –, αποφάσισε με άλλους δύο συναδέλφους του να αναζητήσουν έναν χώρο για να στήσουν το δικό τους θέατρο. Μου λέει γι’ αυτό: «Ξεκίνησε από την ανάγκη μας να βρούμε έναν χώρο χωρίς το ιδεολογικό υπόβαθρο, να πάμε σε μια υποβαθμισμένη περιοχή ώστε να τη στηρίξουμε. Στην πραγματικότητα, ψάχναμε μια φτηνή αποθήκη κι ενώ κοιτούσαμε στο Γκάζι και στου Ψυρρή, όπου όλα ήταν ασύμφορα, βρήκαμε κάτι που μας ταίριαζε πολύ στον Βοτανικό, δίπλα στο Αιγάλεω. Πέρα από τους τρεις που πήραμε την πρωτοβουλία αυτή, δηλαδή εγώ, ο Παναγιώτης Σούλης και η Φαίη Τζίμα, σιγά – σιγά προστέθηκαν και άλλοι φίλοι. Άρχισαν να έρχονται και να βοηθούν με κάθε δυνατό τρόπο. Καθαρίζοντας, βάφοντας, χτίζοντας. Τα σκηνικά έγιναν από ανακύκλωση».
Στη γύρω περιοχή, που είναι αυτό που θα λέγαμε «στη μέση του πουθενά», κυριαρχούν εργοστάσια ανακύκλωσης υλικών και το βράδυ λίγο σκιάζεσαι. Κι όμως, ο «Τεχνοχώρος – Θέατρο CARTEL», που είναι ήδη έτοιμος και έχει ξεκινήσει τις δραστηριότητές του, είναι 300 μέτρα από τη στάση του μετρό Ελαιώνας. Όπως λέει και ο Βασίλης, «στην περιοχή έχουν ανοίξει ήδη 3-4 θέατρα, όπως το “Βυρσοδεψείο”, που απέχει μισό χιλιόμετρο από εμάς, και το “Beton 7”».
Είναι η κρίση που σας συσπείρωσε; τον ρωτάω. «Προσωπικά δεν έχω σταματήσει να δουλεύω. Όχι, δεν είναι η κρίση που μας οδήγησε να δημιουργήσουμε αυτόν τον χώρο. Θέλαμε όμως να τοποθετηθούμε κοινωνικο-πολιτικά. Θέλαμε να κάνουμε μια ομάδα που χωρίς μεσάζοντα θα μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Είμαι πολύ χαρούμενος που ο Σήφης Πολυζωίδης και η σκηνοθέτις Πηγή Δημητρακοπούλου, οι οποίοι κλήθηκαν να συμμετάσχουν στο πρώτο μας έργο, τους “Εκτελεστές” του Σκούρτη, αισθάνονται κι αυτοί σαν μέρος μιας ομάδας, κι ας μην ήταν στον αρχικό πυρήνα. Ευελπιστώ ότι σύντομα θα είμαστε μια ολοκληρωμένη ομάδα, με κοινό κώδικα, μια κολεκτίβα! Συμμετείχα σε “κολεκτίβες” στο παρελθόν, σε παραστάσεις που γινόντουσαν σε καταλήψεις, και ήταν από τις ευτυχέστερες στιγμές μου. Έβλεπα να δημιουργούνται πράγματα από το τίποτα, στήναμε σκηνικά μόνοι μας, δεν υπήρχε ιεραρχία, και ήμουν ευτυχισμένος. Ξέρω ότι υπάρχουν παραδείγματα ομάδων που δεν επέζησαν, αλλά είμαι αισιόδοξος ότι θα αφήσουμε στην άκρη εγωισμούς και φιλοδοξίες. Άλλωστε μας έχουν ήδη ανακαλύψει, είμαστε γεμάτοι, και σκεφτόμαστε για του χρόνου ένα φεστιβάλ ομάδων. Είδες έξω στο φουαγιέ την έκθεση ζωγραφικής; Είναι του Κώστα Σαμαρά, ενός κρατούμενου των φυλακών Κορυδαλλού. Θέλω όποιος έχει όραμα για κάτι καλό να μπορούμε να τον φιλοξενήσουμε». Ο ίδιος εν τω μεταξύ κάνει πρόβες στον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου ως Αίγισθος δίπλα στην Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τον Μηνά Χατζησάββα.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.