Η παγκόσμια αδράνεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει καταστήσει τον κόσμο ολοένα και πιο επικίνδυνο για τους πρόσφυγες, αναφέρει στην ετήσια έκθεση της για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο η Διεθνής Αμνηστία κάνοντας εκτενείς αναφορές στην χώρα μας.

Η παγκόσμια αδράνεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει καταστήσει τον κόσμο ολοένα και πιο επικίνδυνο για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αναφέρει στην ετήσια έκθεση της για τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά τον κόσμο η Διεθνής Αμνηστία κάνοντας εκτενείς αναφορές στην χώρα μας.
 
Όπως αναφέρει η οργάνωση  το περασμένο έτος παραβιάστηκαν τα δικαιώματα εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν ξεφύγει από συγκρούσεις και διώξεις ή που έχουν μεταναστεύσει αναζητώντας εργασία και μια καλύτερη ζωή.
 
Κυβερνήσεις ανά τον κόσμο κατηγορούνται από τη Διεθνή Αμνηστία ότι δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον για την προστασία των εθνικών τους συνόρων απ’ ό,τι για τα δικαιώματα των πολιτών τους ή τα δικαιώματα εκείνων που αναζητούν άσυλο ή ευκαιρίες μέσα σε αυτά τα σύνορα. 

Το 2012 η παγκόσμια κοινότητα έγινε μάρτυρας κρίσιμων καταστάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που ανάγκασαν μεγάλο αριθμό ανθρώπων να αναζητήσουν ασφάλεια εντός των χωρών ή εκτός συνόρων. Από τη Βόρειο Κορέα ως το Μάλι, το Σουδάν και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, αλλά και τη Συρία, όπου στο τέλος του 2012 ο αριθμός των νεκρών σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη είχε φτάσει τους 60.000, άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους με την ελπίδα να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο.

Σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας υπογραμμίζει ότι κατά τη διάρκεια του 2012 συνεχίστηκαν οι ισχυρισμοί για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αστυνομία, συμπεριλαμβανομένων βασανιστηρίων και υπερβολικής χρήσης βίας. 

Πέρα από την επισήμανση για εμπλοκή ακροδεξιών συμμοριών στα καταγεγραμμένα κρούσματα ρατσιστικής βίας, στην κατηγορία για τα εγκλήματα μίσους υπάρχουν δύο αναφορές για τη Χρυσή Αυγή.   

Η μία αφορά στην έβδομη αναβολή δίκης τριών Ελλήνων, μεταξύ των οποία και μίας υποψήφιας βουλευτού της Χρυσής Αυγής που κατηγορήθηκαν για τον ξυλοδαρμό τριών Αφγανών και το μαχαίρωμα ενός από αυτούς το 2011. Η δεύτερη αναφορά γίνεται για την άρση ασυλίας δύο βουλευτών του κόμματος που συνδέθηκαν με επιθέσεις σε πάγκους λαϊκών αγορών που ανήκαν σε μετανάστες στη Ραφήνα και το Μεσολόγγι.
 
Από την κριτική της Διεθνούς Αμνηστίας δεν ξεφεύγουν ούτε οι διωκτικές αρχές αφενός για την υπερβολική χρήση βίας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων και αφετέρου για βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης. 

Συγκεκριμένα, αναφέρονται τα περιστατικά της επίθεσης από αστυνομικό εναντίον του φωτορεπόρτερ Μάριου Λώλου, η υπερβολική χρήση χημικών ουσιών από ΜΑΤ στις διαδηλώσεις ενάντια στις επιχειρήσεις εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική, τα επεισόδια κατά την πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Corpus Christi», αλλά και η δίκη του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη για δημοσίευση της λίστας Λαγκάρντ.

Άλλες εξελίξεις στα ανθρώπινα δικαιώματα που επισημαίνονται στην Έκθεση 2013 της Διεθνούς Αμνηστίας
 
* Η Διεθνής Αμνηστία κατέγραψε συγκεκριμένους περιορισμούς στην ελευθερία του λόγου σε τουλάχιστον 101 χώρες και βασανιστήρια και κακομεταχείριση σε τουλάχιστον 112 χώρες.
 
* Η μισή ανθρωπότητα συνέχισε να αποτελεί πολίτες δεύτερης κατηγορίας ως προς την εκπλήρωση των δικαιωμάτων τους, καθώς πολλά έθνη απέτυχαν να αντιμετωπίσουν την κακοποίηση με βάση το φύλο. Στρατιώτες και ένοπλες ομάδες διέπραξαν βιασμούς στο Μάλι, το Τσαντ, το Σουδάν και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό· γυναίκες και κορίτσια δολοφονήθηκαν υπό μορφή εκτέλεσης από Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν· γυναίκες και κορίτσια έγκυοι από βιασμούς ή των οποίων η εγκυμοσύνη απειλούσε την υγεία ή τη ζωή τους στερήθηκαν την πρόσβαση σε ασφαλείς αμβλώσεις σε χώρες όπως η Χιλή, το Ελ Σαλβαδόρ, η Νικαράγουα και η Δομινικανή Δημοκρατία.
 
*Σε όλη την Αφρική, οι συγκρούσεις, η φτώχεια και οι καταπατήσεις από δυνάμεις ασφαλείας και ένοπλες ομάδες εξέθεσαν την αδυναμία των τοπικών και διεθνών μηχανισμών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων -ακόμα και καθώς η ήπειρος ετοιμαζόταν να γιορτάσει την 50ή Επέτειο της Αφρικανικής Ένωσης, που σηματοδοτήθηκε από μια σημαντική σύνοδο κορυφής της Α.Ε στην Αιθιοπία αυτή την εβδομάδα (19-27 Μαΐου 2013).
 
* Στην Αμερική, οι διώξεις στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Γουατεμάλα και την Ουρουγουάη σηματοδότησαν σημαντικά βήματα προς τη δικαιοσύνη για παραβιάσεις του παρελθόντος. Το Παναμερικανικό σύστημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων δέχθηκε κριτική από πολλές κυβερνήσεις.
 
* Η ελευθερία της έκφρασης ήταν στο στόχαστρο σε όλη την Ασιατική μεριά του Ειρηνικού, με κρατική καταπίεση στην Καμπότζη, την Ινδία, τη Σρι Λάνκα και τις Μαλδίβες, ενώ οι ένοπλες συγκρούσεις κατέστρεψαν τις ζωές δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στο Αφγανιστάν, τη Μυανμάρ, το Πακιστάν και την Ταϊλάνδη. Η Μυανμάρ απελευθέρωσε εκατοντάδες πολιτικούς κρατούμενους, όμως, εκατοντάδες ακόμη παρέμειναν υπό κράτηση.
 
*Στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία, η λογοδοσία για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του  καθοδηγούμενου από τις ΗΠΑ προγράμματος έκνομων μεταγωγών δεν ήταν ουσιαστική· στα Βαλκάνια, μειώθηκε  η πιθανότητα απόδοσης δικαιοσύνης σε κάποια από τα θύματα των εγκλημάτων πολέμου του 1990 ·και στη Γεωργία οι εκλογές αποτέλεσαν ένα σπάνιο παράδειγμα δημοκρατικής μετάβασης της εξουσίας στην πρώην Σοβιετική Ένωση, καθώς τα αυταρχικά καθεστώτα διατήρησαν τον έλεγχό τους στην εξουσία.
 
* Στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, οι χώρες στις οποίες είχαν εκδιωχθεί οι αυταρχικοί ηγέτες, γνώρισαν μεγαλύτερη ελευθερία στα ΜΜΕ καθώς και διευρυμένες ευκαιρίες για την κοινωνία των πολιτών, αλλά και οπισθοδρομήσεις, με προβλήματα στην ελευθερία της έκφρασης για θρησκευτικούς και ηθικούς λόγους. Σε ολόκληρη την περιοχή, οι ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικοί ακτιβιστές συνέχισαν να αντιμετωπίζουν καταστολές, συμπεριλαμβανομένων φυλακίσεων και βασανιστηρίων των κρατουμένων. Τον Νοέμβριο σημειώθηκε νέα κλιμάκωση στη σύγκρουση στο Ισραήλ και τη Γάζα.
 
* Σε παγκόσμιο επίπεδο, η θανατική ποινή συνέχισε να υποχωρεί -παρά τις οπισθοδρομήσεις όπως, για παράδειγμα, οι πρώτες εκτελέσεις στη Γκάμπια μετά από 30 χρόνια, και η εκτέλεση μιας γυναίκας στην Ιαπωνία, η πρώτη εδώ και 15 χρόνια.

Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας εδώ.