Ελάχιστοι είναι οι Αμερικανοί μουσικοί της τελευταίας εικοσαετίας που μπορούν να αντικατοπτρίσουν την πορεία του rock αυτής της περιόδου.

Ελάχιστοι είναι οι Αμερικανοί μουσικοί της τελευταίας εικοσαετίας που μπορούν να αντικατοπτρίσουν την πορεία του rock αυτής της περιόδου. Η Πάτι Σμιθ κατάφερε να συνδυάσει το θεμελιώδες rock ’n’roll των Ρόλινγκ Στόουνς με το δράμα της ποίησης και η μοναδική φωνή της ακούστηκε σε όλο τον κόσμο χάρη στο τραγούδι «Because the nights». Η γυναίκα με τα μαύρα εμφανίστηκε αρκετές φορές στη χώρα μας. Τα σαράντα χρόνια που έχουν περάσει δίνουν ιστορικό χαρακτήρα στις ηχογραφήσεις, έχουν μια νοσταλγία, αλλά κανείς μας δεν τρέφει αυταπάτες, δεν ελπίζει σε ρομαντικές επαναστάσεις… που έχουν εξαργυρωθεί από τη μουσική βιομηχανία.
Από τα πλέον σημαντικά σύμβολα της ροκ κουλτούρας. η Πάτι Σμιθ άλλαξε το καλοκαιρινό πρόγραμμα της ευρωπαϊκής περιοδείας της για να εμφανιστεί στο Ηρώδειο στις 22 Ιουνίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Εμβληματική μορφή της νεοϋορκέζικης πανκ κουλτούρας, επηρέασε για αρκετές δεκαετίες πλήθος μουσικών, ποιητών και εικαστικών καλλιτεχνών. Έχει περάσει καιρός από τότε που η μικρή Πάτι, το κοκαλιάρικο κορίτσι που πήγαινε κατηχητικό τις Κυριακές, άφησε το σπίτι της στο Νιου Τζέρσεϊ για να κυνηγήσει το όνειρό της.
«Κανείς δεν θα με υποδεχόταν. Αλλά όλη η πόλη έμοιαζε να περιμένει εμένα». Η Πάτι Σμιθ με χίπικα μαλλιά και ένα σακίδιο στον ώμο φτάνει το 1967 στη Νέα Υόρκη. Κοιμάται στα πάρκα, στο νεκροταφείο, ανάμεσα σε μουσικούς και ακτιβιστές. Μπερδεμένη και «άχαρη», όπως η ίδια θυμάται στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Just Kids», θα συναντήσει τον μετέπειτα διάσημο φωτογράφο Ρόμπερτ Μέιπλθορπ. Νέοι, αδέξιοι και φιλόδοξοι, θα μετακομίσουν στο κατάλευκο δωμάτιο του ιστορικού «Chelsea Hotel» και θα ζήσουν στο αντεργκράουντ κλίμα της εποχής. Ναρκωτικά, σεξ, μουσική είναι η «πεζή» καθημερινότητα. Εκείνη γράφει ποίηση και εκείνος φωτογραφίζει παράδοξα γυμνά, ξεσηκώνοντας τη συντηρητική Αμερική. Οι άγριες νύχτες στο ιστορικό «Factory» θα αποτυπωθούν στα υπέροχα κολάζ του Ρόμπερτ και τα ποιήματα της Πάτι. Δέκα χρόνια αργότερα θα περπατούσε στους δρόμους ακούγοντας το «Because the nights» σε κάθε μπαρ του Μανχάταν.
Τη δεκαετία του ’70, η Πάτι έκοψε τα μαλλιά της, πήρε το ανδρόγυνο ύφος και τον πρώτο της ρόλο στην παράσταση «Femme fatale» της τραβεστί Τζάκι Κέρτις. Με δασκάλους τον Κόρσο, τον Μπάροουζ και τον Γκίνσμπεργκ, αισθάνθηκε ότι ήθελε να γίνει ροκ σταρ όταν είδε τον Μόρισον στο Φίλμορ. Αρχίζει να απαγγέλλει ποιήματα του Ρεμπό σε κλαμπ όπως το ιστορικό μπαρ «CBGB». Μέσα στους καπνούς και τις φωνές, τα τσουγκρίσματα των ποτηριών και τα παράνομα φιλιά, γεννιέται το μουσικό ρεύμα που θα ονομαζόταν πανκ. Κάποιο βράδυ που η Πάτι ανέβηκε στη σκηνή, είδε τον Ντίλαν και τον Μπάροουζ ανάμεσα στους θαμώνες. Ο «καλλιτέχνης της ζωής της» θα την απαθανατίσει με μια δανεική πολαρόιντ προτού ηχογραφήσει το «Hey Jo» στο στούντιο του Τζίμι Χέντριξ που ήδη είχε χαθεί. Το 1975 η Σμιθ ηχογράφησε το κλασικό «Ηorses». O Μέιπλθορπ θα υπογράψει την ιστορική φωτογραφία στο εξώφυλλο του δίσκου. Άλλωστε και η τελευταία πολαρόιντ που τράβηξε ο Ρόμπερτ απεικονίζει τη μούσα του να κρατάει στην αγκαλιά τη μικρή κόρη της. Η παρουσία της Πάτι Σμιθ υπήρξε καταλυτική για εκατοντάδες γυναίκες της μουσικής, της ποίησης, της ζωγραφικής. Καθιέρωσε την εικόνα της γυναίκας ροκ σταρ πάνω στη σκηνή, δούλεψε με σημαντικούς μουσικούς, όπως ο Βερλέν και ο Σπρίνγκστιν, και συνεχίζει να εμπνέει παλιούς και νέους σταρ της ροκ σκηνής. Εκτιμώ την παρακμιακή μελωδία του «People have the power» και αναρωτιέμαι αν η ταυτότητα που μας προσδιορίζει χωροχρονικά έχει κάποιο νόημα!…                                                                          

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.