Το «Greek Success Story», που διαφημίζει πλέον ανοικτά η κυβέρνηση με τη βούλα του Βερολίνου, ελάχιστα έχει να κάνει με την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Το «Greek Success Story», που διαφημίζει πλέον ανοικτά η κυβέρνηση με τη βούλα του Βερολίνου, ελάχιστα έχει να κάνει με την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Οι εξαγγελίες του Αντώνη Σαμαρά θυμίζουν τις πρώτες δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, ο οποίος προπαγανδιστικά προσπαθούσε να πείσει τους πολίτες ότι η Ελλάδα θα επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης στο τέλος του… 2011! Σήμερα, όχι μόνο η ύφεση εξακολουθεί να βρίσκεται σε ύψη – ρεκόρ, αλλά ενδέχεται να παραμείνει και το 2014, κλείνοντας επτά υφεσιακά χρόνια.
Στο Μαξίμου γνωρίζουν καλά ότι με το να βασίζονται σε αισιόδοξες ενδείξεις από επιμέρους οικονομικούς δείκτες δεν μπορούν να συντηρήσουν την επικοινωνιακή πλατφόρμα περί καθολικής ανάκαμψης. Πόσω μάλλον όταν τόσο η έκθεση προόδου της Κομισιόν όσο και αυτή του ΔΝΤ διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις για το «success story» που προωθεί το επιτελείο του πρωθυπουργού και αναφέρουν ξεκάθαρα ότι οι λεγόμενοι σκληροί δείκτες παραμένουν αρνητικοί.
Παρ’ όλα αυτά ο Σαμαράς όχι μόνο δεν πτοείται, αλλά δείχνει να αδιαφορεί για τις προβλέψεις και τους αστερίσκους. Κι ας είναι… οικονομολόγος. Δεν είναι όμως μόνος του σε αυτήν την προσπάθεια. Εμμέσως πλην σαφώς έχει την πλήρη στήριξη του Βερολίνου. Δεν είναι τυχαία η ξαφνική «αγάπη» που δείχνουν τα γερμανικά ΜΜΕ για τις «επιτυχείς» προσπάθειες του πρωθυπουργού να ωθήσει την οικονομία σε ανάκαμψη. Ούτε οι πολιτικές δηλώσεις Μέρκελ και Σόιμπλε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στον «σωστό δρόμο».
Υπό κανονικές συνθήκες, η καγκελαρία θα σήκωνε… σημαία αυτά που γράφουν στις εκθέσεις τους οι τροϊκανοί, που σημειώνουν καθυστερήσεις, έλλειμμα στα έσοδα και αυξημένο δημόσιο χρέος, και θα αξίωναν περισσότερα μέτρα από την κυβέρνηση. Αυτά όμως κρύβονται επιμελώς κάτω από το χαλί. Γιατί;

Νέα μέτρα
Μια ματιά στην έκθεση προόδου των αξιωματούχων της Κομισιόν, που πέρασε στα ψιλά στη χώρα μας, μας δίνει ξεκάθαρη απάντηση. Η έκθεση γράφει δύο πράγματα:
• Το 2015 και 2016, με τα σημερινά δεδομένα, θα υπάρχει ένα δημοσιονομικό κενό που θα φέρει την κυβέρνηση αντιμέτωπη με νέα αντιλαϊκά μέτρα.
• Η επιστροφή στις αγορές για την Ελλάδα, που πρέπει να γίνει το 2015, αφού τελειώσει το πρόγραμμα χρηματοδότησης, θα γίνει με δυσκολίες. Η έκθεση εκφράζει επίσης τον προβληματισμό εάν θα είναι ολοκληρωτική η επιστροφή ή εάν η χώρα μας θα μπορέσει να λάβει μόνο μερική χρηματοδότηση από τις αγορές, καθώς το δημόσιο χρέος θα παραμείνει τα επόμενα χρόνια σε απαγορευτικά επίπεδα.
Αυτές οι δύο επισημάνσεις προκαλούν μεγάλο πονοκέφαλο στους Γερμανούς για δύο λόγους:
1 Η καγκελαρία και οι άλλες σκληροπυρηνικές χώρες του ευρώ έχουν αποφασίσει ότι δεν θα χρηματοδοτήσουν άλλο τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης. Έχουν αποφασίσει επίσης να μη δίνουν νέα δάνεια από εδώ και στο εξής, παρά μόνο εάν αυτό είναι το τελευταίο στάδιο (θα προηγείται δηλαδή πρώτα το κούρεμα καταθέσεων κ.λπ.). Συνεπώς, οι Γερμανοί δεν επιθυμούν να ανοίξει ο κύκλος των συζητήσεων για το πού θα βρει η Ελλάδα την επιπλέον χρηματοδότηση.
2 Εάν ανοίξει αυτή η συζήτηση, θα ανοίξει αναπόφευκτα και το θέμα του νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους με τη συμμετοχή του επίσημου τομέα (OSI), όπως επιθυμεί το ΔΝΤ. Οι Γερμανοί όμως δεν θέλουν να συμβεί αυτό, ακόμη και μετά τις γερμανικές εκλογές. Η Άνγκελα Μέρκελ έχει διαμηνύσει ότι κατά τη θητεία της δεν πρόκειται να πει «ναι» για OSI.

Έλληνες Κινέζοι!
Οι δύο παραπάνω λόγοι ωθούν το Βερολίνο να στηρίζει… με χίλια το «success story» του Σαμαρά, ώστε να πειστούν οι αγορές να ανοίξουν τις κάννουλες του δανεισμού. Ο πρωθυπουργός, από την πλευρά του, έχει «πιάσει» την τάση που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στην ευρωζώνη και φιλοδοξεί να το τραβήξει όσο πάει.
Επιπλέον, αφού το μνημόνιο πέτυχε τους αρχικούς στόχους, που ήταν η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης και η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, τώρα οι ενδιαφερόμενες χώρες έχουν «γλυκάνει» διότι μπήκαν στο παρασύνθημα: την εξαγορά της κρατικής περιουσίας σε εξευτελιστικές τιμές.
Επιπλέον, στην κυβέρνηση ελπίζουν ότι θα γίνουν κάποιες επενδύσεις μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, διότι στη χώρα μας πλέον επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας και οι ξένοι θα μπορούν να προσλαμβάνουν με εξευτελιστικούς μισθούς πολύ μορφωμένο προσωπικό. Μια κινεζοποίηση εντός ευρωζώνης δηλαδή, που φαντάζει πολύ ελκυστική για τους ξένους.
Αυτό δε που μαθαίνουμε πως ικανοποιεί ιδιαίτερα την καγκελαρία είναι το γεγονός ότι οι Έλληνες δεν προβάλλουν πλέον καμία αντίσταση στις εξελίξεις και δείχνουν να δέχονται τη μοίρα τους. Ποιο το αποτέλεσμα;
Η κυβέρνηση έχει αρχίσει την προώθηση της ρευστότητας στους λίγους και εκλεκτούς που θα αποτελέσουν το νέο κατεστημένο στην Ελλάδα, με την έγκριση της τρόικας πάντοτε. Χρήμα υπάρχει και ήδη κυκλοφορεί. Δεν διοχετεύεται όμως προς τα χαμηλά στρώματα. Αντιθέτως
• η ανεργία καλπάζει (ανεπισήμως) πάνω από το 35%,
• ένα μεγάλο κύμα νέων με ανώτατη μόρφωση έχει μεταναστεύσει (κυρίως στη Γερμανία),
• πάνω από 3 εκατομμύρια Έλληνες ζουν στο όριο ή κάτω από το όριο της φτώχιας (επίσημα στοιχεία Eurostat),
• η ύφεση ανεπισήμως είναι κοντά στο 6%,
• η παραοικονομία ανθεί στο 27,5% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
• και, τέλος, οι τιμές βρίσκονται στα ύψη επειδή τα καρτέλ συνεχίζουν να ελέγχουν τη χώρα και η κυβέρνηση να σφυρίζει αδιάφορα.
Με άλλα λόγια, όλα τα νοσηρά στοιχεία που οδήγησαν τη χώρα στη φούσκα και τα τρία αλλεπάλληλα μνημόνια όχι μόνο παραμένουν, αλλά θεριεύουν. Και οι κυβερνώντες, σε συνεργασία με την τρόικα και με τις ευλογίες του Βερολίνου, αρχίζουν να δημιουργούν μια νέα φούσκα. Με μια διαφορά: Όταν η νέα φούσκα σκάσει, δεν θα υπάρχει ούτε μεσαία τάξη για να επανιδρύσει τη χώρα ούτε άλλη κρατική περιουσία να ξεπουληθεί.