Συχνά – πυκνά πλέον τα χυδαία φραστικά επεισόδια μεταξύ των Ελλήνων βουλευτών, οι υβριστικοί διαξιφισμοί και η ασχημοσύνη λόγου και χειρονομιών.

Συχνά – πυκνά πλέον τα χυδαία φραστικά επεισόδια μεταξύ των Ελλήνων βουλευτών, οι υβριστικοί διαξιφισμοί και η ασχημοσύνη λόγου και χειρονομιών. Όσοι ελπίζουν πάντως ότι αυτή η εκτράχυνση αποκαθηλώνει τους αντιδικούντες βουλευτές και διασύρει γενικότερα την έννοια της εξουσίας, πέφτουν δραματικά έξω. Γιατί στη φαρέτρα κάθε εξουσίας τα βέλη της αυτογελοιοποίησης, του αυτοδιασυρμού και της αυτοδιαπόμπευσης κατέχουν εξέχουσα θέση.  Πέρα απ’ το θλιμμένο, ίσως και λιγάκι ανακουφιστικό χαμόγελο των πολιτών μπροστά σ’ αυτά τα αήθη καμώματα, υφέρπει και τρυπώνει ύπουλα στη σκέψη μια αδιατύπωτη συνήθως, αλλά φρικτή υποψία: για να είναι τόσο εξόφθαλμα γελοίοι και να εξακολουθούν να εκλέγονται και κάποτε να κυβερνούν, πρέπει να έχουν ανεξάντλητα αποθέματα ισχύος…  Αυτό είναι και το δίδαγμα μιας ιστορίας του Νασρεντίν Χότζα: ένας επαρχιακός προύχοντας ασχημονεί με τόσο προκλητικό, θορυβώδη και απροσχημάτιστο τρόπο, ώστε κανείς από τους εκπροσώπους των τοπικών αρχών δεν τολμά να τον πειράξει. Τόσο θράσος που επιδεικνύει, σκέφτονται, τόση χαμέρπεια, δεν μπορεί παρά να έχει τη σκέπη της κεντρικής εξουσίας.  Αυτόν τον κρυφό φόβο εκμεταλλεύεται διαισθητικά και ο απατεωνίσκος ήρωας του Γκόγκολ που καταφθάνει σε μια μικρή ρωσική πόλη και χάρη σε μια παρεξήγηση εκλαμβάνεται ως επιθεωρητής του τσάρου. Αφού υιοθετεί τον προτεινόμενο ρόλο, συμπεριφέρεται τόσο άθλια και εξευτελιστικά, με τόση αρπακτική γελοιότητα και τέτοια ποταπότητα, που οι τοπικοί άρχοντες, του ιδίου φυράματος με τον επισκέπτη, πείθονται ότι δεν μπορεί παρά να είναι πράγματι επιθεωρητής με ανώτερη εξουσία.  Το ίδιο θέμα πραγματεύεται μεταξύ άλλων και ο Μισέλ Φουκώ σε μια από τις παραδόσεις του στο Κολέγιο της Γαλλίας: « Όταν η εξουσία καταδεικνύεται και εκτίθεται ως φαύλη, αχρεία ή απλώς γελοία, δεν της αφαιρείται με τρόπο μαγικό το στέμμα που κατέχει. Μου φαίνεται, αντιθέτως, ότι σκοπός [της αυτογελοιοποίησης] είναι να καταδειχθεί με τρανταχτό τρόπο ότι η εξουσία είναι αναγκαία και αναπόφευκτη, ότι μπορεί να λειτουργεί με όλη της την αυστηρότητα, και μάλιστα στο αποκορύφωμα της βίαιης ορθολογικότητάς της, ακόμα κι όταν βρίσκεται στα χέρια κάποιων πραγματικά απαξιωμένων προσώπων».  Και για την άμεση σκοπιμότητα μεν διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις γιατί δεν πιστεύω πως όσοι βουλευτές αυτογελοιογραφούνται το κάνουν από σκοπού. Πιστεύω όμως ότι ωφελούνται γιατί το ρεζιλίκι των προσώπων της εξουσίας, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, ενδυναμώνει τη δομή της…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.