Τη βραδιά των εγκαινίων της έκθεσης «Fofi’s Berlin» (1969-1997) στο παράρτημα του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην πλατεία Αγίων Ασωμάτων, στο Μουσείο «Άλεξ Μυλωνά», μαζεύτηκαν όλοι της οι φίλοι εκείνης της εποχής.

Τη βραδιά των εγκαινίων της έκθεσης «Fofi’s Berlin» (1969-1997) στο παράρτημα του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην πλατεία Αγίων Ασωμάτων, στο Μουσείο «Άλεξ Μυλωνά», μαζεύτηκαν όλοι της οι φίλοι εκείνης της εποχής. Δη­λαδή όλοι όσοι βρίσκονται σήμερα στην Αθήνα, σχεδόν 20 χρόνια μετά το κλείσιμο του θρυλικού μπαρ – ρέστοραν της Φώφης Ακριθάκη στο Βερολίνο. Αλλά έλειπαν και πάρα πολλοί. Καταρχάς, έλειπε ο Αλέξης Ακριθάκης, ο ιδιοσυγκρασιακός ζωγρά­φος που ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του μαγαζιού. Μετά, έλειπαν οι Γερμανοί φίλοι και όλοι όσοι έχουν φύγει οριστικά από τη ζωή. Πάνω από όλα όμως, έλειπαν η πόλη και η εποχή που δημιούργησαν τη συνθήκη στην οποία άνθισε μια γενιά καλλιτεχνών μέσα στο ιδιαίτερο και εξέχον περιβάλλον της.
 
Η τέχνη νικάει τον χρόνο
Ας πούμε ότι όλα επιζούν μέσα από τις φωτογραφίες- ντοκουμέντα και τα έργα τέχνης… Ένα homage στο Βερολίνο του Τείχους, μιας εποχής μεγάλης καλλιτεχνικής και κοινωνικής ανάτασης, στην οποία η Φώφη και το «Εστιατόριον», όπως έλεγαν επίσημα το μπαρ – ρέστοραν της Fasanenstrasse 70, έπαι­ξαν τον ρόλο τους. Αφού αποτέλεσε ένα ανεπανάληπτο στέκι συναλλαγής ιδεών και συνύπαρξης ανθρώπων της δημιουργίας και της εξουσίας. Το Δυτικό Βερολίνο, μια εγκλωβισμένη πολιτεία σε αυτό που αποκαλούνταν «σιδηρούν παραπέτασμα» είχε μια μοναδικότητα. Η κυβέρνηση, για να προσελκύσει κόσμο, πρόσφερε δύο εξαιρετικά προνόμια: απαλλαγή φόρων και απάλειψη της στρατιωτικής θητείας για τους νέους. Έτσι, το Βερολίνο ήταν ένας τόπος έλξης τυχοδιωκτών, αναρχικών, εξτρεμιστών, καλλιτεχνών, κι όλων των αρνητών της νοικοκυρεμένης ζωής. Με έναν παράξενο τρόπο, αναβίωνε η έκλυτη ζωή και η πρωτοπορία του Μεσοπολέμου…
 
Μια μποέμ με επιχειρηματικό μυαλό
Σ’ αυτό το Βερολίνο βρέθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’60, έχοντας αποδράσει από την Αθήνα της χούντας, η Φώφη και ο Αλέξης Ακριθάκης. Η Φώφη, μπουρζουά, μποέμ, ρεαλίστρια, μπονβιβέρ, με επιχειρηματικό μυαλό, έμελλε να γίνει η απόλυτη οικοδέσποι­να της βερολινέζικης νύχτας. Όταν έπιασε δουλειά σε μπαρ για να περνάει την ώρα της, συνειδητοποίησε ότι ήταν μια ασχολία που της άρεσε πολύ. Σύντομα βρέθηκε να ανοίγει με δύο φίλους της το μπαρ «Αχ – Βαχ». Και λίγο αργότερα τους άφησε για να δώσει ζωή σε ένα παρηκμασμένο μπαράκι, στο οποίο γρήγορα έγινε το αδιαχώρητο. Η Ελληνίδα, παρά τα λίγα γερμανικά της, κατάφερνε να μαγνητίζει τους πάντες. Κι εκείνο το μικρό μπαράκι έγινε ο προπομπός ενός λαμπρού εστιατορίου που θα άφηνε εποχή.
Η ταμπέλα έγραφε στα ελληνικά «Εστιατόριον», αλλά κανένας δεν ήξερε να το διαβάσει. Όλοι θα το μάθαιναν ως «Fofi’s». Άνοιξε τις πόρτες του την 1η Απριλίου 1977 με συνιδιοκτήτες το Βασίλη Κουράφαλο και τον Κώστα Κασάμπαλη. Τη διακόσμηση επιμελήθηκε ο Αλέξης Ακριθάκης και ήταν καλοδεχούμενοι οι πάντες. Αποτέλεσμα, ένα αφάνταστα ετερόκλητο και πολύχρωμο κοινό. Ευκατάστατοι κύριοι με τις συζύγους τους, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγρα­φείς, ζωγράφοι. Συχνά κάτω από το έκπληκτο βλέμμα όλων στήνονταν πρόβες, έντονες λογομαχίες για πολιτικά και καλλιτεχνικά θέματα, happenings. Μπορούσες να συναντήσεις τον Τίτο Μπρας, τον Χάινερ Μίλερ και τον Πέτερ Στάιν, τον Βέντερς και τον Σλέντορφ, ολόκληρο το δυναμικό της Σάουμπινε, αλλά και τη Λόρι Άντερσον, τον Μπομπ Γουίλσον, τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ και τον Χέλμουτ Μπέργκερ. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 η φήμη του μαγαζιού είχε φτάσει στα ύψη. Διάσημοι και μη, κοσμοπο­λίτες και αριβίστες επισκέπτονταν το «Εστιατό­ριον», που την περίοδο της Μπερλινάλε γέμιζε από διεθνή celebrities: Ζαν Μορό, Άλαν Μπέιτς, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Ομάρ Σαρίφ… Όσο διήρκεσε η έκθεσή του, ο μέγας πότης Φράνσις Μπέικον δεν έλειψε βραδιά, αφιερώνοντας στο τέλος στη Φώφη ένα έργο του. Ο Μπέρ­γκερ, ο οποίος προκαλούσε συχνά σκάνδαλα, μια φορά άδειασε ένα πιάτο με γαρίδες πάνω σε μια δημοσιογράφο κι ο Άντι Γουόρχολ αποφάνθηκε ότι σε κανένα εστιατόριο στον κόσμο δεν είχε νιώσει πιο ζεστά.
 
Εκεί σχεδιάστηκε το γκρέμισμα του Τείχους
Αλλά ούτε οι πολιτικοί έλειπαν, με προεξέχοντα τον καγκε­λάριο Κολ. Άλλωστε το ’89, το «Spiegel» έγραψε ότι μέσα στο «Fofi’s» καταστρώθηκε το γκρέμισμα του Τείχους, οπότε ίσως δεν είναι τυχαίο ότι ο Τζον Λε Καρέ έβαλε έναν χαρακτήρα του στη «Μικρή τυμπανίστρια» να βρίσκει καταφύγιο εκεί μέσα, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην «Ελληνίδα κοσμοπολίτικης σοφίας». Το Τείχος έπεσε και το Βερολίνο έγινε μόδα. Άρχισε η επέλαση των σταρ και των χολιγουντιανών σκηνοθετών. Ο Μπράιαν ντε Πάλμα, ο Μάικλ Ντάγκλας, ο Τζιν Χάκμαν, η Τζούλι Κρίστι, η Μαίρη Σελ, η Τζέσικα Τάντυ, ο Μόργκαν Φρίμαν, ο Ντάνι ντε Βίτο, ο Μπενίνι, ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, όλοι τους έδωσαν το «παρών» τους στης Φώφης. Ο ατζέντης των REM έσπευσε να κλείσει τραπέζι έγκαιρα όταν το συγκρότημα έδινε συναυλία στην πόλη, όπως και ο Έλτον Τζον. Μέχρι και σχεδιαστές μόδας σύχναζαν αλλά και ο πάπας της φωτογραφίας μόδας Χέλμουτ Νιούτον. Όποτε βρισκόταν στην πόλη, εκεί πήγαινε να δειπνίσει ο Αλέξανδρος Ιόλας, όπως και ο Διονύσης Φωτόπουλος κι ο καλοφαγάς Θεόδωρος Πάγκαλος. Εκεί βρέθηκε μια βραδιά έπειτα από συνέδριο και ο Αντώνης Σαμαράς, όπως και η Μελίνα κατά τη διάρκεια ενός τιμητικού αφι­ερώματος που της έγινε. Επίσης, ο Γιάννης Κουνέλλης, η Μαρίνα Καρέλα με τον πρίγκιπα Μιχαήλ, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος με τον Λευτέρη Βογιατζή.
 
Αποχαιρετιστήριο πάρτι
Το 1994 πεθαίνει ο Αλέξης, ενώ η νέα συνθήκη της πόλης αλλάζει την ταυτότητά της. Σταδιακά το κέντρο μεταφέρεται πιο ανατολικά και η Φώφη Ακριθάκη νιώθει ότι το ξενύχτι την έχει κουράσει. Στις 17 Ιουνίου 1995 το «Εστιατόριον» κλείνει με ένα ανεπανάληπτο πάρτι. Όσοι ήταν εκεί ακόμα το θυμούνται…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.