Κόπτονται συχνά διάφορες τηλεοπτικές περσόνες του συρμού για τη σιωπή των διανοουμένων μπροστά στην κρίσιμη κατάσταση της χώρας.

Κόπτονται συχνά διάφορες τηλεοπτικές περσόνες του συρμού για τη σιωπή των διανοουμένων μπροστά στην κρίσιμη κατάσταση της χώρας. Είναι οι ίδιοι, εννοείται, που, ενώ αποκλείουν συστηματικά οποιονδήποτε αυθεντικό (δηλαδή επικίνδυνο για τις διαπλεκόμενες εξουσίες) διανοούμενο, φιλοξενούν αποκαΐδια της συμφοράς και μας τα πλασάρουν ως σοβαρές προσωπικότητες. Γιατί αυτοί οι «θεσμικοί» μιλούν και παραμιλούν.  Ο κ. Λουκάς Τσούκαλης διαπιστώνει με κατήφεια ότι κάποιοι αγανακτούν για τις συχνά ωμές και απροκάλυπτες παρεμβάσεις των ξένων στα εσωτερικά μας και την απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Κι αυτοί δίκιο έχουν, λέει, αλλά… υπό καθεστώς χρεοκοπίας πώς να μιλήσουμε για πολυτέλειες όπως η εθνική κυριαρχία; Με τι όπλα να διαπραγματευτούμε; Αφού η αξιοπιστία μας, η δανειοληπτική προφανώς, βρίσκεται στο ναδίρ και οι δυσλειτουργίες μας οι διοικητικές έχουν ρίξει σε κώμα ολόκληρη τη χώρα… Μας έχουν δανείσει και πολλά λεφτά (ασχέτως πού πήγαν, σε τραπεζικά βαλάντια ή μη, δεν έχει σημασία), έχουν κι αυτοί ψηφοφόρους που τους πιέζουν, μην το ξεχνάμε… Φυσικό δεν είναι να επιβάλουν τους όρους τους; Αυτό κάνουν λοιπόν. Γιατί έτσι τους συμφέρει.  Επομένως, προτείνει με σωφροσύνη ο κ. Τσούκαλης, ώσπου να ξεφύγουμε από τα δύσκολα να κάτσουμε στ’ αυγά μας και να το πιούμε αγόγγυστα το πικρό ποτήρι. Από ’κεί και πέρα όλα μπορεί να διορθωθούν, «αρκεί να χτίσουμε γρήγορα τις βάσεις για μια υγιή και ανταγωνιστική οικονομία». Δεν μας εξηγεί, ωστόσο, ο κ. Τσούκαλης πώς θα γίνει αυτό. Οι αποφάσεις για την οικονομία είναι, ως γνωστόν, πολιτικές. Όσο λοιπόν τις αποφάσεις για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας τις παίρνουν και τις επιβάλλουν με τη δαμόκλειο σπάθη της ασύντακτης χρεοκοπίας οι δανειστές μας, είναι βέβαιο ότι αυτές θα οδηγούν σε παρατεινόμενη και ολοένα βαθύτερη υπανάπτυξη. Γιατί έτσι τους συμφέρει.  Θα συμφωνήσω φυσικά ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και, αν δοκιμαστούν τέτοιες λύσεις, θα είναι αποτυχημένες και επικίνδυνες. Η πιο αποτυχημένη όμως και η πλέον επικίνδυνη λύση είναι το να λιβανίζουμε την καχεξία μας και να περιμένουμε τους ξένους να μας σώσουν. Η πιο μαγική πεποίθηση είναι να πιστεύεις ότι οι δανειστές θα επιδιώξουν την επιταχυνόμενη ανάπτυξη της χώρας μας, όταν είναι φανερό και στα παιδάκια του δημοτικού ότι αρκούνται στη σίγουρη και επιταχυνόμενη αφαίμαξη. Γιατί έτσι τους συμφέρει.
(Συνεχίζεται…)

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.