Με φουσκωτά όπλα από καουτσούκ και ψεύτικα τανκς, ηθοποιοί στρατιώτες επιστρατεύτηκαν από τους Συμμάχους για να δημιουργήσουν μια ψεύτικη αίσθηση υπεροχής στο πεδίο της μάχης.

Με φουσκωτά όπλα από καουτσούκ και ψεύτικα τανκς, ηθοποιοί στρατιώτες επιστρατεύτηκαν από τους Συμμάχους για να δημιουργήσουν μια ψεύτικη αίσθηση υπεροχής στο πεδίο της μάχης. Την απίστευτη ιστορία γύρισε ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Ghost Army» ο Ρικ Μπάγιερ με μαρτυρίες βετεράνων

Το όνομα της ομάδας: «Στρατός – Φάντασμα». Το πάθος τους: η τέχνη. Τα μέλη της: 1.100 νεαροί από σχολές Καλών Τεχνών της Αμερικής. Τα όπλα τους: φουσκωτά από καουτσούκ. Οι επιτυχημένες επιχειρήσεις τους: είκοσι μία. O σκοπός τους: η εξαπάτηση των γερμανικών στρατευμάτων. Η αποστολή τους: απόρρητη από τους ίδιους αλλά και το Πεντάγωνο μέχρι το 1996. Τον Ιούνιο του 1944, μια μυστική μονάδα του στρατού των ΗΠΑ αποβιβάζεται στο θρυλικό Οχάμα Μπιτς της Νορμανδίας. «Ήταν όλα πολύ ήσυχα», θυμάται ένας βετεράνος. «Αλλά εγώ φοβόμουν. Ήμασταν στη μέση του πολέμου, με ομοιώματα όπλων, και η δουλειά μας ήταν να εστιάσει ο εχθρός πάνω μας». Ο εξοπλισμός τους περιείχε τα πάντα, σχεδόν όλα ήταν φουσκωτά. Οβιδοβόλα, τζιπ, φορτηγά μέχρι αεροπλάνα και τανκς που ζύγιζαν μετά βίας 40 κιλά το καθένα. Ανάμεσά στα τεχνάσματά τους βρέθηκαν και ξύλινα άλογα, περίτεχνα κοστούμια, κρυφοί κώδικες ραδιοφώνου αλλά και μία μοναδική συλλογή από ηχητικά εφέ. Σκοπός τους ήταν να ξεγελάσουν τους Γερμανούς, δίνοντας την εντύπωση ότι οι Σύμμαχοι υπερτερούσαν σωματικά αλλά και αριθμητικά.

Ο Δούρειος Ίππος των Συμμάχων
Οι Αμερικανοί ήξεραν από νωρίς να γυρίζουν αληθοφανείς πολεμικές σκηνές, σαν να τραβήχτηκαν σε στούντιο από επαγγελματίες ηθοποιούς. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελούσαν οι ψεύτικοι ομιλητές που ούρλιαζαν, προεγγραφημένα μηνύματα και πολεμικά συνθήματα στα δάση της Γαλλίας. Ο συνδυασμός εικονικών τρικ και ηχητικών εφέ έστεφαν με επιτυχία τις στρατιωτικές τακτικές τους. Ηχητικοί συνδυασμοί από τεθωρακισμένες και πεζικές μονάδες στρατού αναμειγνύονταν με ήχους της ατμόσφαιρας και μεταφέρονταν μέχρι και 15 μίλια μακριά. Μερικοί έδιναν εντολές σαν αληθινοί αξιωματικοί μόλις λίγα μέτρα μπροστά από την πρώτη γραμμή του πολέμου, ενώ κάποιοι άλλοι περνούσαν μπροστά από τα μάτια των κατασκόπων για να τους μπερδέψουν. Τη διετία της δράσης τους (1944 – 1945) δημιουργήθηκε και το «Spoof Radio». Οι στρατιώτες μιμούνταν τον κώδικα Μορς, που χρησιμοποιούσαν οι αληθινοί χειριστές ασυρμάτων, μέσω ενός ανύπαρκτου ραδιοφώνου για να παραπλανήσουν τους ναζί. Λίγο μετά την παρουσία των ηθοποιών – στρατιωτών επικρατούσε χάος και πανικός. Σαν να εμπνεύστηκαν από τον Δούρειο Ίππο του Οδυσσέα.

Θα ζήλευε το Χόλιγουντ
Την αλλόκοτη ιστορία που θυμίζει χολιγουντιανό σενάριο επιστημονικής φαντασίας έρχονται να επιβεβαιώσουν άνθρωποι της τέχνης, μερικοί εκ των οποίων ξεκίνησαν την καλλιτεχνική τους πορεία αμέσως μετά τον πόλεμο. Ανάμεσά τους οι διάσημοι ζωγράφοι Έλσγουορθ Κέλι και Άρθουρ Σίνγκερ, ο σχεδιαστής μόδας Μπιλ Μπλας, ο φωτογράφος μόδας και μουσικής Αρτ Κέιν αλλά και ο σχεδιαστής μουσείων Τζακ Μασέι. «Ήταν εντολή. Να μην σηκώσουμε ποτέ το φουσκωτό άρμα στα χέρια μας και να περάσουμε στην άλλη πλευρά του δρόμου. Αυτό θα μας πρόδιδε», θυμάται ο Μασέι. Και συνεχίζει: «Σε κάθε μετακίνησή μας θα έπρεπε να τα ξεφουσκώνουμε, να τα συσκευάζουμε μέσα σε κιβώτια, μετά να τα μετακινούμε στη νέα τοποθεσία και να τα φουσκώνουμε και πάλι από την αρχή». Μερικές φορές, μάλιστα, οι στρατιώτες έπρεπε να τα φουσκώσουν με τρόμπα ποδηλάτου ή και με το στόμα. Μια χρονοβόρα διαδικασία που έβαζε σε κίνδυνο ακόμα περισσότερο τη ζωή τους.
Ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ Ρικ Μπάγιερ αμφιβάλλει για την ύπαρξη παρόμοιας ιστορίας κατά την περίοδο του πολέμου. Πράγματι, ο «Στρατός – Φάντασμα» από στρατιώτες – ηθοποιούς ξεφεύγει κατά πολύ από τις συνηθισμένες ιστορίες πολέμου.