Τελικά, ο Αντρέας είναι πανταχού παρών εξακολουθώντας να  μας ενώνει και να μας χωρίζει. Η εν ζωή  πολιτική του δράση άλλα  και η μετά θάνατο ιστορική του παρουσία ουδέποτε μας άφησε αδιάφορους –  αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι υπήρξε ένας αξέχαστος ηγέτης!

Τελικά, ο Αντρέας είναι πανταχού παρών εξακολουθώντας να  μας ενώνει και να μας χωρίζει. Η εν ζωή  πολιτική του δράση άλλα  και η μετά θάνατο ιστορική του παρουσία ουδέποτε μας άφησε αδιάφορους –  αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι υπήρξε ένας αξέχαστος ηγέτης!  Ένας άξιος λόγου ηγέτης, όπως είναι αυταπόδεικτο,  έκτος από φανατικούς οπαδούς,  διαθέτει και φανατικούς αντιπάλους, ότι ακριβώς χρειάζεται για να μένει κανείς ολοζώντανος στην Ιστορία. Τους δεύτερους, τους βρήκε πρόσφατα  στο πρόσωπο του χουντικού  πολιτευτή, αξιότιμου κυρίου  Βορίδη ο οποίος έχει καταλαγιάσει πλέον – ύστερα από την περιπλάνησή του σε όλες τις εκδοχές της ακροδεξιάς – στην ανεκτική ΝΔ…   
Το κόμμα του «Εθνάρχη» ιστορικά όταν δεν την εξέφραζε ευθέως, διατηρούσε στενούς δεσμούς με την ακροδεξιά και τις εξτρεμιστικές εκδοχές της.  Απόδειξη ότι στη νεοφιλελεύθερη (υποτίθεται) παράταξη της νυν Νέας Δημοκρατίας, τα  επίλεκτα και προβεβλημένα στελέχη της αν δεν υμνούν την ναζιστική Χρυσή Αυγή, την εξωραΐζουν.  Λαμπρά και ανερυθρίαστα παραδείγματα, ο πολύς Βύρων Πολύδωρας – ο οποίος επί τη ευκαιρία θα μπορούσε να τους παραδώσει μερικά μαθήματα  ελληνικών  ώστε  να μην γρυλίζουν  αλλά να ομιλούν στοιχειωδώς τα ελληνικά – τουλάχιστον σαν τους Αλβανούς μετανάστες ή τους Νιγηριανούς μικροπωλητές. Ο έτερος λαμπρός εκφραστής της νεοδημοκρατικής προσέγγισης προς το ναζιστικό (κατά τον πρωθυπουργό) εξάμβλωμα, είναι ο λαμπρός πολιτικός άνδρας,  Νίκος Παναγιωτόπουλος,  βουλευτής Καβάλας – για όσους επιθυμούν να τον τιμήσουν εκ νέου με την ψήφο τους…
Στον αντίποδα,  ο Αλέξης Τσίπρας στη διάρκεια ομιλίας του στην Πάτρα – ιστορική έδρα του λαοφιλούς ηγέτη –  αναφέρθηκε στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου για να επιτεθεί στον Μάκη Βορίδη. «Ο κ. Βορίδης ξεσάλωσε πριν λίγες μέρες στο συνέδριο της ΝΔ. Και μέσα στην αντιδημοκρατική φούρια της δεξιάς και των αναμνήσεών του από τα φοιτητικά του χρόνια στην ακροδεξιά, μας παρέδωσε μαθήματα ιστορίας για τον Ανδρέα Παπανδρέου και την πολιτική του το 1981-85. Ξέρετε γιατί; Το είπε ο ίδιος: Γιατί θέλουν να ξεμπερδέψουν με την ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς! Που πάει να πει, να επαναφέρουν το καθεστώς των διακρίσεων και της εθνικοφροσύνης. Το καθεστώς της μειωμένης δημοκρατίας για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού».
Αυτά τα ρηξικέλευθα ιστορικά ανοίγματα του ΣΥΡΙΖΑ μας συγκινούν, το δίχως άλλο,  μιας και μας θυμίζουν με την ευκαιρία τις ιστορικές επιλογές του 1989 οι οποίες μοιάζουν σήμερα να …αναθεωρούνται!  Οι επανεκτιμήσεις κι οι εκ νέου ιστορικές αποτιμήσεις δείχνουν, αν μη τι άλλο, …διάθεση εκσυγχρονισμού.
Τέλος, όσον αφορά στην ταλαιπωρημένη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου που ενέσκηψε αιφνιδίως παρεμβατικά στην επικαιρότητα, ότι …απέμεινε στο βενιζελικό ΠΑΣΟΚ, παρεξηγήθηκε από τις δηλώσεις Τσίπρα κατά τρόπο πρωτοφανή!
Η υπό μετακόμιση  Ιπποκράτους και η εκ νέου Χαρίλαου Τρικούπη διατηρεί «αποκλειστικά δικαιώματα» στην μνήμη του Αντρέα Παπανδρέου και απαγορεύει τις ιστορικές επισημάνσεις για το έργο της περιόδου του;  Πόσο μάλλον όταν αυτό δια στόματος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του κ. Τσίπρα, μοιάζει σαν μια ομολογία και επανεκτίμηση  του ιστορικού λάθους να σπιλωθεί η πολιτική προσωπικότητα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Η δήλωση Τσίπρα σε μια πολιτική αντιπαράθεση θα έπρεπε να εκληφθεί ως μια μετά θάνατον δημόσια δικαίωση του Αντρέα Παπανδρέου και του πολιτικού του φορέα, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, από αυτούς ακριβώς που επεδίωξαν την πολιτική του εξόντωση. Αντί αυτού, το ΠΑΣΟΚ παραδόξως φέρεται σαν παρεξηγημένη  γεροντοκόρη που της έβαλαν …χέρι στην προίκα.
Εν κατακλείδι, η ανάγκη να επαναφέρουν τον Αντρέα για άλλη μια φορά στο προσκήνιο – θετικά ή αρνητικά – διατρανώνει το προφανές:  ότι ο Αντρέας ζει  στις καρδιές μας και μας φλογίζει η ανάμνηση του!   
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.