Είδαμε οι περισσότεροι τους τραμπουκισμούς που υπέστη ο δήμαρχος Αθηναίων από ορισμένους τύπους που τον περίμεναν κάτω από το κτήριο που συνεδρίαζαν οι δήμαρχοι για να αποφασίσουν τη στάση που θα κρατήσουν στις επικείμενες απολύσεις (ή, αλλιώς, κινητικότητα!) στο Δημόσιο.

Είδαμε οι περισσότεροι τους τραμπουκισμούς που υπέστη ο δήμαρχος Αθηναίων από ορισμένους τύπους που τον περίμεναν κάτω από το κτήριο που συνεδρίαζαν οι δήμαρχοι για να αποφασίσουν τη στάση που θα κρατήσουν στις επικείμενες απολύσεις (ή, αλλιώς, κινητικότητα!) στο Δημόσιο.

Είτε αυτοί ήταν δημοτικοί υπάλληλοι είτε μέλη της φασιστικής Χρυσής Αυγής, τίποτα δεν μου αλλάζει την άποψη ότι αυτές είναι συμπεριφορές τραμπούκων που χτες είχαν στόχο τον Καμίνη, αύριο τον τάδε, μεθαύριο τον δείνα και στο μέλλον… εσένα που με διαβάζεις, αν δεν τους αρέσει η άποψή σου, η απόφασή σου και η φάτσα σου.
Σε αυτό θέλω να είμαι κατηγορηματικός και ξεκάθαρος.

Και το λέω εγώ – ας μου επιτρέψετε αυτήν την προσωπική αναφορά – που εδώ και τρία χρόνια που υπάρχει ένταση στην κοινωνία εξαιτίας των επιπτώσεων από την εφαρμογή του μνημονίου, ουδέποτε είχα πρόβλημα να κυκλοφορήσω ανάμεσα σε διαδηλωτές, σε συγκεντρώσεις, σε καταλήψεις, σε συναυλίες κ.λπ. (νομίζω ότι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο πολλοί από τους συναδέλφους μου που βγαίνουν στα κανάλια).

Λέω λοιπόν «όχι» στη βία, είτε αφορά τον Καμίνη είτε τον τάδε βουλευτή, δημοσιογράφο, υπάλληλο, εργάτη, φοιτητή, ανεξάρτητα αν αποφασίζει, αν διεκδικεί, αν διαμαρτύρεται.

Ποτέ δεν κατάλαβα τις τζιριτζάντζουλες των κομμάτων, που τοποθετούνται ανάλογα με το ποιος τρώει ή ποιος δίνει το ξύλο! Ο τραμπουκισμός δεν έχει χρώμα.
 
ΥΓ.: Να σημειώσω ότι θεωρώ πως ο νυν δήμαρχος Αθηναίων δεν έχει το πολιτικό εκτόπισμα να αντισταθεί στη λαίλαπα των απολύσεων στο Δημόσιο, που ξεκινάει από τους δήμους. Αν το είχε, θα ήταν σημαντικό για ουσιαστικούς και για συμβολικούς λόγους.

Να τον μαυρίσουμε – αν κατέβει ξανά – στις εκλογές, αλλά όχι και να τον δείρουμε…