Είναι από τις πιο διάσημες τηλεοπτικές σκηνές, που έκανε μάλιστα τον πρωταγωνιστή της Κόλιν Φερθ, είδωλο του ρομαντικού έρωτα, της εξευγενισμένης αγάπης, που περιέχει και τις λεπτές αποχρώσεις της ψυχρότητας.

Είναι από τις πιο διάσημες τηλεοπτικές σκηνές, που έκανε μάλιστα τον πρωταγωνιστή της Κόλιν Φερθ, είδωλο του ρομαντικού έρωτα, της εξευγενισμένης αγάπης, που περιέχει και τις λεπτές αποχρώσεις της ψυχρότητας. Είναι, φυσικά, η σκηνή όπου ο Βρετανός ηθοποιός, ως κύριος Ντάρσι, βγαίνει από τη λίμνη της έπαυλής του με το λευκό πουκάμισο βρεγμένο μπροστά στα μάτια της γλυκιάς Ελίζαμπεθ στην τηλεοπτική σειρά «Περηφάνια και Προκατάληψη» που σκηνοθέτησε ο Σάιμον Λάνγκτον για το BBC το 1995. Αυτός ο κύριος Ντάρσι, έτσι όπως τον ερμήνευσε ο σπουδαίος Φερθ, έγραψε Ιστορία κι έτσι πήρε σάρκα και οστά ο χάρτινος ήρωας της Τζέιν Όστιν που αγαπήθηκε όσο λίγοι λογοτεχνικοί χαρακτήρες ανδρικού φύλου. Μετά από αυτόν, οποιοσδήποτε κύριος Ντάρσι μοιάζει λίγος.
Δεν είναι τυχαίο που σε ψηφοφορία οι Βρετανοί τηλεθεατές ανέδειξαν τη συγκεκριμένη σκηνή ως τη δημοφιλέστερη της βρετανικής τηλεόρασης. Και επειδή οι Βρετανοί ξέρουν τι θα πει καλό μάρκετινγκ, ύψωσαν ένα ψηλό άγαλμα τρεισήμισι μέτρων του μουσκεμένου Κόλιν Φερθ και το τοποθέτησαν στη λίμνη του Hyde Park. Και όλα αυτά για να προωθήσουν ένα νέο κανάλι, το UKTV. Το άγαλμα, μάλιστα, που χρειάστηκε δύο μήνες για να κατασκευαστεί, θα «περιοδεύσει» στη Μεγάλη Βρετανία, μέχρι να καταλήξει στο Lyme Park του Τσεσάιρ, δηλαδή στον… τόπο του εγκλήματος, όπου γυρίστηκε η περίφημη σκηνή.
Η ειρωνεία, βέβαια, είναι ότι η περιβόητη σκηνή, που έκανε πολλές γυναίκες να πέσουν στα πόδια του κυρίου Ντάρσι, δεν γράφτηκε ποτέ από την Τζέιν Όστιν. Μικρό, όμως, το κακό. Γιατί αυτή η σκηνή μεταφράστηκε τόσο σε τεράστια επιτυχία για την τηλεοπτική σειρά όσο και σε έκρηξη της δημοτικότητας του βιβλίου, και φυσικά του Φερθ. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο φόρος τιμής λοιπόν στον βρεγμένο Ντάρσι, δηλαδή το άγαλμα που στήθηκε στη λίμνη, μάλλον αποδίδεται στον σεναριογράφο της σειράς που εμπνεύστηκε τη σκηνή, στον Άντριου Ντέιβις. «Είναι αναπόφευκτο το ότι το “Περηφάνια και προκατάληψη” είναι περισσότερο γνωστό για μια σκηνή που η Όστιν δεν έγραψε ποτέ» σχολίασε ο κριτικός και μελετητής του έργου της συγγραφέως Τζον Μούλαν. Και συνέχισε: «Το άγαλμα είναι μια εγκατάσταση που γιορτάζει τη φαντασία του Ντέιβις, παρά της Όστιν». Μήπως παραείναι αυστηρός ο έγκριτος μελετητής; Μπορεί η Όστιν να μην έριξε τον Ντάρσι στη λίμνη, αλλά αυτή «γέννησε» έναν από τους πιο απόκοσμους, ρομαντικούς, γοητευτικούς και αινιγματικούς ήρωες της λογοτεχνίας. Κι εμείς θα αγαπούσαμε τον κύριο Ντάρσι, ακόμα κι αν δεν τσαλαβουτούσε στα νερά της λίμνης κάνοντας την ντροπαλή Ελίζαμπεθ να κοκκινίσει.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.