Τελικά, δεν υπάρχει σωτηρία. Είμαστε καταδικασμένοι να βλέπουμε το ίδιο έργο, με διαφορετικούς κάθε φορά πρωταγωνιστές, μέχρι…να πέσει η αυλαία, όχι της ζωής μας, αλλά του πλανήτη ολόκληρου.

Τελικά, δεν υπάρχει σωτηρία. Είμαστε καταδικασμένοι να βλέπουμε το ίδιο έργο, με διαφορετικούς κάθε φορά πρωταγωνιστές, μέχρι…να πέσει η αυλαία, όχι της ζωής μας, αλλά του πλανήτη ολόκληρου. Πριν από ένα 24ωρο, η Ρωσία και η Ουκρανία  άσκησαν βέτο στην δημιουργία «προστατευόμενων θαλάσσιων ζωνών» στην Ανταρκτική…επειδή –τι άλλο;- διακυβεύονται μεγάλα συμφέροντα στη περιοχή. 
 
Η αδυναμία -για ακόμη μια φορά- επίτευξης συμφωνίας στους κόλπους της Επιτροπής για τη διατήρηση των έμβιων θαλάσσιων πόρων της Ανταρκτικής, στην οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι 25 χωρών δεν είναι παρά ένα δείγμα της μεγάλης μάχης που ετοιμάζονται να δώσουν μια σειρά από δυνάμεις που διεκδικούν ρόλο και λόγο στην Ανταρκτική. Τώρα, την πλήρωσαν τα δελφίνια, οι φώκιες και οι πικγούίνοι που κατοικούν στο βόρειο τμήμα της Θάλασσας Ρος… ένα από τα πιο εύθραυστα θαλάσσια οικοσυστήματα στη Γη που αποτελεί, εκτός όλων των άλλων, και τον τόπο αναπαραγωγής του μπακαλιάρου. Αύριο φυσικά, θα την πληρώσουμε όλοι μας.
 
Όπως κάθε…περιβαλλοντικό ζήτημα που προκύπτει, έτσι και η ανάγκη δημιουργίας «προστατευόμενων θαλάσσιων ζωνών» στην Ανταρκτική προσκρούουν σε μεγάλα συμφέροντα (άλλοτε εθνικά, άλλοτε ιδιωτικά) και ο αντίλογος είναι πάντα ο ίδιος: δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία που να δικαιολογούν την οικονομική ή γεωστρατηγική «ζημιά» που θα επέφερε μια πιο «περιβαλλοντικά ευαίσθητη» προσέγγιση. Εν προκειμένου, η Μόσχα και το Κίεβο –που έχουν εκτός των άλλων τεράστια συμφέρονταν αλιείας στη περιοχή- αμφισβητούν την ίδια την επιστημονική βάση για τον χαρακτηρισμό «προστατευόμενη ζώνη».    
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.