Ο νεοφιλελευθερισμός δεν γνωρίζει ιερά και όσια. Έχουμε βαρεθεί να το λέμε… νισάφι πια. Ούτε φτώχεια αναγνωρίζει ούτε ανεργία ούτε δημόσια υγεία ούτε παιδεία… και, φυσικά, δεν του καίγεται καρφί για το περιβάλλον.

Ο νεοφιλελευθερισμός δεν γνωρίζει ιερά και όσια. Έχουμε βαρεθεί να το λέμε… νισάφι πια. Ούτε φτώχεια αναγνωρίζει ούτε ανεργία ούτε δημόσια υγεία ούτε παιδεία… και, φυσικά, δεν του καίγεται καρφί για το περιβάλλον. Μεγαλύτερος εχθρός του είναι η Δημοκρατία… και μεγαλύτερος σύμμαχος η απάθεια των πολιτών.

Έτσι όπως πάμε, είναι σχεδόν βέβαιο πως οι παραπάνω διαπιστώσεις θα γίνουν κοινή συνείδηση όλων των Ευρωπαίων, μπορεί όμως τότε να είναι ήδη αργά. Μέρα με τη μέρα, από άκρη σε άκρη της Γηραιάς Ηπείρου, παραδίδονται στα λιοντάρια οι κοινωνικές κατακτήσεις και η κοινή λογική. Κι εμείς ξυνόμαστε. Έλληνες, Ιταλοί, Ισπανοί, Πορτογάλοι… παρακολουθούμε σαν χάνοι να μας τραβάνε το χαλί κάτω από τα πόδια.
Όσο για τους Γάλλους – που νόμιζαν ότι ψήφιζαν «ανάπτυξη» έναντι «λιτότητας» – σήμερα βλέπουν το Λογιστήριο του Κράτους να παρακάμπτει κάθε δημοκρατική διαδικασία, να υπερβαίνει τον συνταγματικό του ρόλο και να κάνει… πολιτικές υποδείξεις για τα πάντα στο όνομα της «δημοσιονομικής εξυγίανσης» ελέω… οικονομικής κρίσης!

Όλα τα σφάζει…
Τίποτα δεν γλιτώνει από τον Ντιντιέ Μιγκό… τον επικεφαλής της Αρχής που έχει αναλάβει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά για λογαριασμό του «σοσιαλιστή» προέδρου Φρανσούα Ολάντ. Προς Θεού… δεν είναι ο Ολάντ που ρέπει προς τον νεοφιλελευθερισμό. Το «απαιτεί» το Λογιστήριο του Κράτους!
Οι Γάλλοι δεν μπορούν ακόμη να χωνέψουν την τελευταία έκθεση του οργανισμού (ρόλος του οποίου είναι να ελέγχει εάν οι δαπάνες του κράτους ανταποκρίνονται στις αποφάσεις που λαμβάνει το Κοινοβούλιο), στην οποία η κυβέρνηση καλείται, ούτε λίγο – ούτε πολύ, «να κόψει άμεσα τις κοινωνικές δαπάνες». Τον «αέρα» βέβαια, η συγκεκριμένη δημόσια Αρχή, τον πήρε επί των ημερών του Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος συνήθιζε να επικαλείται τις «υποδείξεις» του Λογιστηρίου προκειμένου να προωθήσει πολιτικές α λα ΔΝΤ. Όσο όμως σφίγγει ο κλοιός της κρίσης γύρω από τη γαλλική οικονομία, ο Ολάντ φαίνεται πως κάνει τις δικές του «παραγγελιές» στην εθνική Αρχή, για να βρίσκει τα κατάλληλα πατήματα.
Τι ζητάει λοιπόν συγκεκριμένα το περιβόητο Λογιστήριο του Κράτους από το Μέγαρο των Ηλυσίων; Μη γελάσετε. Καταρχάς… να μειώσει τους φόρους στις επιχειρήσεις. Ύστερα, να μειώσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και τους μισθούς όσων παραμείνουν στις θέσεις τους, να μειώσει τις συντάξεις, να μειώσει το επίδομα ανεργίας καθώς και όλα τα βοηθητικά επιδόματα γενικότερα… Α, ναι, και κάτι ακόμη: να επανεξετάσει την ενεργειακή πολιτική της χώρας. Γιατί; Επειδή, σύμφωνα πάντα με το Λογιστήριο, η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ήταν μάλλον μια «κακή ιδέα». (Περί αυτής ακριβώς της «γραμμής» στο επόμενο «Ποντίκι» θα διαβάσετε πώς συμμορφώνεται και η ελληνική κυβέρνηση προς τις υποδείξεις).

Σκοπιμότητες
Για να γίνουμε πιο σαφείς: Το Λογιστήριο του Κράτους στη Γαλλία κρίνει πως ο στόχος που έχει τεθεί (σε όλη την Ε.Ε.) για παραγωγή 20% της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές έως το 2020 δεν είναι μόνο «υπερβολικά φιλόδοξος» αλλά και «ασύμφορος».
Σύμφωνα με την Αρχή – η οποία παρεμπιπτόντως αγνοεί ολοκληρωτικά τον δημόσιο διάλογο που μόλις πραγματοποιήθηκε επί του θέματος –, οι προσπάθειες αύξησης του ποσοστού παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές δεν προσφέρουν τελικά «την οικονομική απόδοση» που θα περίμενε κανείς, αντίθετα είναι «υπερβολικά ακριβές» και ίσως θα έπρεπε να εγκαταλειφθούν μακροπρόθεσμα προκειμένου να αντικατασταθούν από ένα ενεργειακό σχέδιο που θα ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες δημοσιονομικού εξορθολογισμού και οικονομικού ανταγωνισμού! Και τα οφέλη για το περιβάλλον; Και οι 93.000 εργαζόμενοι που απασχολούνται άμεσα στον τομέα αυτόν; Και εκεί υπάρχει απάντηση: Δεν πρόκειται δα και για κανένα τόσο σημαντικό νούμερο!
Συγκεκριμένα, η Αρχή επισημαίνει πως «τα κοινωνικά – περιβαλλοντικά οφέλη υπήρξαν μέτρια»! Στην έκθεσή του, το Λογιστήριο του Κράτους κάνει τον επικήδειο σε σχεδόν όλους τους επιμέρους τομείς, αναφέροντας πως ο κλάδος των φωτοβολταϊκών «είναι σε πολύ κακή κατάσταση», ο κλάδος της αιολικής ενέργειας «ενέχει μεγάλο βιομηχανικό ρίσκο», ενώ τα μεγάλα έργα συμπαραγωγής στην ουσία «αποσταθεροποιούν τις τοπικές αγορές».
Και τι πρέπει να κάνει η Γαλλία, σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη προσέγγιση; Θυμάστε το σχιστολιθικό αέριο, χάρη στο οποίο οι ΗΠΑ – μεταξύ άλλων – προσβλέπουν σε τεράστια κέρδη τις επόμενες δεκαετίες; Ε, λοιπόν, και στη Γαλλία έχουν εντοπιστεί μεγάλα κοιτάσματα γύρω από το Παρίσι, ωστόσο η Βουλή έχει ψηφίσει επανειλημμένα «όχι» σε μια πιθανή εξόρυξή τους επειδή οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα είναι άκρως επικίνδυνες…

Αδίστακτο
Το Λογιστήριο του γαλλικού κράτους δεν διστάζει να πετάξει την ιδέα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων σχιστολιθικού αερίου στο «τραπέζι»… τονίζοντας παράλληλα ότι «το ίδιο το Λογιστήριο δεν είναι σε θέση να εκφέρει άποψη για τις τεχνικές εξόρυξης που χρησιμοποιούνται».