«Πόσα παιδιά έχετε;». «Ξέρω τη συμβουλή σας να κάνει κάθε οικογένεια τουλάχιστον τρία παιδιά. Εγώ έχω έξι, έχω διπλάσιο αριθμό».

«Πόσα παιδιά έχετε;». «Ξέρω τη συμβουλή σας να κάνει κάθε οικογένεια τουλάχιστον τρία παιδιά. Εγώ έχω έξι, έχω διπλάσιο αριθμό».

Θα μπορούσε να είναι μία συζήτηση ανάμεσα σε θρησκευόμενους οικογενειάρχες – χριστιανούς, μουσουλμάνους, ισραηλίτες, ινδουιστές –, που θεωρούν την πολυτεκνία εργαλείο για τη διάδοση της πίστης. Όμως ο διάλογος έγινε προ ημερών στην Άγκυρα, μπροστά στους δημοσιογράφους, κι εντασσόταν σε εκστρατεία εξεύρεσης χορηγών για την ανέγερση ενός τζαμιού στην πανεπιστημιούπολη του Κέιμπριτζ, στην Αγγλία.

Αυτός που ρώτησε ήταν ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αυτός που απάντησε ήταν ο 65χρονος Γιουσούφ Ισλάμ, γεννημένος ως Στέφανος Γεωργίου, ελληνοκυπριακής και σουηδικής καταγωγής, άλλοτε διάσημος (και θαυμάσιος) τραγουδοποιός με το καλλιτεχνικό όνομα Κατ Στίβενς.

Ο Γιουσούφ Ισλάμ αγιάζει τα μέσα. Πήγε στην Τουρκία για να ζητήσει από τον ισλαμιστή Ερντογάν να βάλει το χέρι στην τσέπη, να δώσει τον οβολό του για μία μεγάλη ιδέα: ένα «πράσινο» τέμενος, με μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα, με ιεροσπουδαστήριο όπου θα γίνονται δεκτοί τόσο σουνίτες όσο και σιίτες, με εκδηλώσεις ανοικτές στους πιστούς όλων των θρησκειών.

Πολύ ωραία όλα αυτά. Αλλά από ποιον ζητάει λεφτά; Από τον ηγέτη που δεν δίστασε να πνίξει στο αίμα, στα χημικά και στη συκοφαντία τους Τούρκους πολίτες που υπερασπίστηκαν το δικαίωμά τους να ορίζουν οι ίδιοι τη ζωή τους, με αφορμή κάτι εξίσου συμβολικά οικολογικό: την υπεράσπιση των δέντρων του πάρκου Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη από τα αλυσοπρίονα της «ανάπτυξης» (οικονομικά μια σκέτη φούσκα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία…) του Ερντογάν.

Άραγε πόσες προσευχές, κατά τεκμήριο ευσεβών ανθρώπων, στο τέμενος του Κέιμπριτζ, όταν αυτό κτισθεί, θα ισοφαρίσουν τους νεκρούς από τα όργανα κοινωνικής καταστολής του Ερντογάν; Και πόσες δημοσιεύσεις για την οικολογική ευαισθησία των θρησκειών με τη σφραγίδα του νέου τεμένους θα ξεπλύνουν την ντροπή από την εκκωφαντική σιωπή του Γιουσούφ Ισλάμ, που δεν βρήκε ούτε μία λέξη να πει για την καταπάτηση των ανθρωπίνων (και των θρησκευτικών) δικαιωμάτων στη σημερινή Τουρκία;

Αλλαγή σκηνικού: Ένα 24ωρο μετά τη συνάντηση και τη συμπροσευχή Ισλάμ – Ερντογάν, ο Ρότζερ Γουότερς έδωσε συναυλία σε στάδιο της Κωνσταντινούπολης, με το εμβληματικό έργο «The Wall». Στο τείχος που υψώθηκε επί σκηνής, ο συνιδρυτής των Pink Floyd ζήτησε να προβληθούν οι φωτογραφίες και τα ονόματα των πέντε νεκρών από τις επιθέσεις της τουρκικής αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών, με αφορμή τη λαϊκή αντίσταση στην ισοπέδωση του πάρκου Γκεζί.

Το πιο θλιβερό; Απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν ο – πρώην – Κατ Στίβενς ασπάστηκε το μετριοπαθές σουνιτικό ισλάμ, ασκεί μία σοβαρή, φιλανθρωπική και ανθρωπιστική δράση, χωρίς ακρότητες και μισαλλοδοξία. Είπαμε, ο σκοπός αγιάζει τα άθλια μέσα. Ή μήπως… ου γαρ έρχεται μόνον;