Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την… πρώτη επιτυχία(;) της στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων.

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την… πρώτη επιτυχία(;) της στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων. Το ΤΑΙΠΕΔ βγάζει διθυραμβικές ανακοινώσεις για τα 400 εκατ. ευρώ που θα εισπράξει από την πώληση του ΔΕΣΦΑ. Και η αντιπολιτευόμενες δυνάμεις δείχνουν να μην έχουν καταλάβει το μέγεθος του ξεπουλήματος, με τη… λαμπρή επιτυχία των μνημονιακών δυνάμεων.

Κι όμως, το «Π» έχει αποκαλύψει πριν από δύο εβδομάδες τα μυστικά της υπόθεσης, που δείχνουν ότι οι Αζέροι όχι μόνο δεν βάζουν κεφάλαια για να αποκτήσουν ένα από τα πολυτιμότερα ενεργειακά πάγια της χώρας, αλλά πολύ γρήγορα θα κάνουν απόσβεση και θα αρχίσουν να μετρούν τεράστια κέρδη.

Μόλις στις αρχές της εβδομάδας, το Τμήμα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε στη δημοσιότητα μια μακροσκελή ανακοίνωση με την οποία εκφράζει την αντίθεση του κόμματος με την πώληση, χαρακτηρίζοντάς την «χάρισμα» προς τους Αζέρους της Socar, που προκύπτει από τη «δουλοπρέπεια της κυβέρνησης» προς τα ξένα συμφέροντα.

Υπολογίζει (ορθώς) ότι το σύνολο του ενεργητικού του ΔΕΣΦΑ αγγίζει τα 1,55 δισ. ευρώ (με βάση τα στοιχεία της 31/12/21012), συνυπολογίζοντας την αξία της Ρεβυθούσας και του συνόλου του δικτύου αγωγών (υψηλής και μέσης πίεσης). Υπενθυμίζουμε ότι το «Π» έχει αποκαλύψει πριν από δύο μήνες ότι μόνο το κόστος των επενδύσεων στη Ρεβυθούσα (κατασκευή και πρώτη αναβάθμιση) ανήλθε σε 350 εκατ. ευρώ, ενώ η αξία του δικτύου μεταφοράς υπολογίζεται σε περίπου 1,2 δισ. ευρώ!

Τους πληρώνουμε

Κι όμως, οι πάσης φύσεως μνημονιακοί πανηγυρίζουν για τα 400 εκατ. ευρώ των
Αζέρων, όταν γνωρίζουν πολύ καλά ότι (όπως αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ) τα κέρδη της επιχείρησης αγγίζουν τα 90 εκατ. ευρώ τον χρόνο – κάτι που σημαίνει ότι μόνο από αυτά οι νέοι ιδιοκτήτες του ΔΕΣΦΑ θα κάνουν απόσβεση το πολύ σε τέσσερα με πέντε χρόνια!

Ωστόσο, οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις δεν έχουν καταλάβει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, που συνοδεύει την πώληση της επιχείρησης: Οι Αζέροι θα υπογράψουν συμβόλαιο με τη ΔΕΠΑ για διάθεση ενός δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου στην ελληνική αγορά. Με βάση υπολογισμούς παραγόντων που γνωρίζουν πολύ καλά τις διεθνείς και τις περιφερειακές τιμές πώλησης του καυσίμου, στην καλύτερη περίπτωση θα δίνουμε κάθε χρόνο στη Socar περίπου 350 εκατ. ευρώ για το αέριο που θα μας πωλούν, με πολύ μεγάλη πιθανότητα το κόστος να ξεπερνά τα 400 εκατ. ευρώ ετησίως!

Είναι εμφανές λοιπόν, ότι δεν χαρίζουμε απλώς τον ΔΕΣΦΑ στους Αζέρους, αλλά τους πληρώνουμε κι από πάνω, κάθε χρόνο με το ίδιο ποσό που θα δώσουν μία φορά για να εξαγοράσουν την ελληνική επιχείρηση!

Η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ προβάλλουν το επιχείρημα ότι ο «ανεξάρτητος» εκτιμητής είχε υπολογίσει την αξία του ΔΕΣΦΑ (στο 100%) στα 420-450 εκατ. ευρώ, ενώ οι Αζέροι δίνουν 400 εκατ. ευρώ για το 66% των μετοχών της επιχείρησης. Αυτό και μόνο το στοιχείο αποδεικνύει τον ληστρικό και εγκληματικό ρόλο των λεγόμενων «αντικειμενικών» και «ανεξάρτητων» οίκων, που αναλαμβάνουν έναντι αδράς αμοιβής να αποτιμήσουν ένα περιουσιακό στοιχείο, αλλά στην ουσία εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αγοραστών και των συνεταίρων τους, καθώς οι ίδιοι οι εκτιμητές βγάζουν τα πορίσματά τους, με βάση τα συμφέροντα τα δικά τους και των πελατών τους…

Μικρά μυστικά

Ωστόσο, υπάρχουν κι άλλα «μυστικά», που αποδεικνύουν ότι η πώληση του ΔΕΣΦΑ αντιβαίνει στα εθνικά συμφέροντα και στη δυνατότητα να υπάρξει ενεργειακός σχεδιασμός προς όφελος της χώρας.

Ο νέος ιδιοκτήτης του ΔΕΣΦΑ αποκτά αμέσως πρόσβαση σε νέες αγορές, που δεν θα μπορούσε να προσεγγίσει με αγωγούς. Αυτό αυξάνει αμέσως την υπεραξία των υποδομών που ελέγχει η επιχείρηση.

Παράλληλα, αποτελεί και το κομβικό σημείο για την αναβάθμιση της Ελλάδας σε διαμετακομιστικό ενεργειακό κόμβο, κάτι που όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών το είχαν διατυμπανίσει ως βασικό τους στόχο, αλλά τελικά το μόνο που κατάφεραν ήταν να αναβαθμίσουν τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.

Κι εδώ υπάρχει και το ουσιαστικότερο θέμα στην υπόθεση των Αζέρων και του ΔΕΣΦΑ. Η Socar διαθέτει άριστες σχέσεις με τις τουρκικές Botas και Trao. Με την πρώτη έχει υπογράψει το πρώτο συμβόλαιο εξαγωγής αζέρικου αερίου, ενώ η δεύτερη είναι μέτοχος στην κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα αερίου στην Κασπία.

Με άλλα λόγια, οι Αζέροι ανοίγουν την Κερκόπορτα για την τουρκική «εισβολή» στο ενεργειακό σύστημα της χώρας μας. Εάν αυτό συνέβαινε με καθαρούς και ισότιμους όρους – εάν δηλαδή Έλληνες και Τούρκοι είχαν καθίσει στο τραπέζι και είχαν αναζητήσει αμοιβαία επωφελείς τρόπους συνεργασίας – δεν θα υπήρχε το παραμικρό πρόβλημα.

Ωστόσο, η στενή συνεργασία Τούρκων και Αζέρων «δημιουργεί περίεργους συνειρμούς για πιθανές μελλοντικές “συνεργασίες” και σε άλλα θέματα», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει στην ανακοίνωσή του το τμήμα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ.

«Συνέργειες»

Όλοι καταλαβαίνουμε τι μπορεί να σημαίνουν οι μελλοντικές «συνεργασίες», καθώς στη σειρά για επόμενη αποκρατικοποίηση μπαίνουν και τα ΕΛΠΕ – που κατείχαν το 35% στον ΔΕΣΦΑ – τα οποία διατίθενται εξ ολοκλήρου στους νέους ιδιοκτήτες (συν το 31% από το ελληνικό δημόσιο), ενώ ο όμιλος συμμετέχει και στις έρευνες για υδρογονάνθρακες σε περιοχές της Δυτικής Ελλάδας!

Και το τελευταίο (αλλά όχι μικρότερης σημασίας) θέμα που προκύπτει στη συγκεκριμένη ιστορία είναι ο αγωγός TAP, για τον οποίο επίσης ακούσαμε τις μύριες θριαμβολογίες από την κυβέρνηση. Γνωρίζοντας ότι οι Αζέροι συζητούσαν το ενδεχόμενο ο αγωγός να περάσει από την Ελλάδα, κανείς δεν διαπραγματεύτηκε για τις συνέργειες που δημιουργεί. Είναι απόλυτα λογικό πως οι δύο υποθέσεις (ΔΕΣΦΑ και TAP) συνδέονται απόλυτα καθώς η Socar, εκτός από την ιδιοκτησία των αγωγών και της Ρεβυθούσας στην Ελλάδα, αποκτά πλέον και δικό της δίκτυο για προώθηση αερίου στη Δυτική Ευρώπη.

Ωστόσο, κανείς δεν διεκδίκησε τη συμμετοχή του ΔΕΣΦΑ στον TAP, έστω στο κομμάτι του αγωγού που θα περνά από ελληνικό έδαφος, κατά το πρότυπο της συνεργασίας που μας είχαν προτείνει οι Ρώσοι για τον South Stream.

Επιπλέον, παραμένει ακόμη αδιευκρίνιστο το εάν και κατά πόσο η χώρα μας εξασφάλισε κάποιο ποσό ως «ταρίφα για transit μεταφορά» του αζέρικου αερίου από το ελληνικό έδαφος. Κι όσο δεν υπάρχει επίσημη πληροφόρηση στο θέμα αυτό, τόσο αυξάνουν οι υπόνοιες ότι ούτε και από εκεί θα έχουμε κάποιο όφελος. Με άλλα λόγια, και νέο ξεπούλημα!