Ο Μπαράκ Ομπάμα πήρε το Νόμπελ Ειρήνης πριν καλά καλά κλείσει χρόνο στον Λευκό Οίκο, αλλά η πρώτη και σημαντικότερη περιοχή στην οποία δοκιμάζεται η ειρήνη και αποτελεί προτεραιότητα της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής δείχνει ότι η οριστική ειρήνη βρίσκεται ακόμα στο απώτατο και ίσως αόρατο μέλλον.

Ο Μπαράκ Ομπάμα πήρε το Νόμπελ Ειρήνης πριν καλά καλά κλείσει χρόνο στον Λευκό Οίκο, αλλά η πρώτη και σημαντικότερη περιοχή στην οποία δοκιμάζεται η ειρήνη και αποτελεί προτεραιότητα της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής δείχνει ότι η οριστική ειρήνη βρίσκεται ακόμα στο απώτατο και ίσως αόρατο μέλλον.

Ο προσωπικός απεσταλμένος του Αμερικάνου προέδρου στη Μέση Ανατολή, ο Τζορτζ Μίτσελ, επέστρεψε στις ΗΠΑ ύστερα από μια ακόμη αποτυχημένη απόπειρα να πείσει τις δύο πλευρές να επαναλάβουν τις ειρηνευτικές συνομιλίες. Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς έχασε μια θαυμάσια ευκαιρία να παραπέμψει ουσιαστικά την ισραηλινή κυβέρνηση σε διεθνή δικαστήρια εγκλημάτων πολέμου για όσα έκανε στη Λωρίδα της Γάζας και τώρα δέχεται τα πυρά από όλους τους Παλαιστίνιους, ανεξάρτητα από πολιτική ένταξη, αλλά και από όλους τους Άραβες.

Οι ισλαμιστές της Χαμάς βρήκαν τη χρυσή ευκαιρία και αρνούνται να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις με την Φάταχ του Παλαιστίνιου προέδρου για την περίφημη «εθνική συμφιλίωση» των Παλαιστινίων και η ισραηλινή κυβέρνηση τρίβει κυριολεκτικά τα χέρια της γιατί οι εξελίξεις τής προσφέρουν εκείνο το οποίο πάντοτε επιδιώκει να εξασφαλίζει: περισσότερο χρόνο για να διαιωνίζει την κατοχή και εκμετάλλευση των παλαιστινιακών εδαφών!

Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος προσπάθησε να υπερασπιστεί την κίνησή του να αναβάλει την παρουσίαση της επιβαρυντικής για το Ισραήλ έκθεσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, τονίζοντας ότι προσπάθησε να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή υποστήριξη στην έκθεση αυτή, πράγμα το οποίο δεν έγινε δυνατό σε αυτή τη φάση, και αποφάσισε την αναβολή της συζήτησης για την προσεχή σύνοδο της αρμόδιας επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών ώστε να έχει εξασφαλιστεί ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη.

Ωστόσο οι κατηγορίες της Χαμάς ήταν σκληρές, εφόσον ο Παλαιστίνιος πρόεδρος κατηγορείται ουσιαστικά για «προδοσία » της παλαιστινιακής υπόθεσης και ως ανδρείκελο των αμερικάνικων σχεδίων στη Μέση Ανατολή.

Οι βαριές κατηγορίες που ανταλλάχθηκαν ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες παλαιστινιακές οργανώσεις δείχνουν ότι οι προσπάθειες της Αιγύπτου να πετύχει την υπογραφή συμφώνου συμφιλίωσης στο Κάιρο, κάτι που είχε προγραμματιστεί για τα τέλη αυτού του μήνα, δεν πρόκειται να ευοδωθούν, καθώς και αυτή η συνάντηση αναβλήθηκε για αργότερα…

 

Καμία υποχώρηση

Όμως η σημαντικότερη εξέλιξη στο Μεσανατολικό είναι η αποτυχία του Αμερικάνου απεσταλμένου να εξασφαλίσει την παραμικρή υποχώρηση από την ισραηλινή πλευρά στο θέμα της επέκτασης των οικισμών. Μολονότι η νέα αμερικάνικη κυβέρνηση του Ομπάμα είχε δείξει αρχικά ότι επιμένει ανυποχώρητα στη διακοπή κάθε παραπέρα οικιστικής δραστηριότητας στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τελικά δεν έδειξε συνέπεια σε αυτή τη στάση.

Οι Αμερικάνοι άρχισαν να παζαρεύουν με την κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου για προσωρινή διακοπή στην επέκταση των οικισμών για μερικούς μήνες και μετά ήρθε η κατηγορηματική τοποθέτηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσει στη διακοπή της επέκτασης των οικισμών, γιατί κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στη λογική της ανάπτυξης και της ευημερίας των ισραηλινών εποίκων.

Η αμερικάνικη κυβέρνηση φαίνεται ότι δεν θέλει να πιέσει την κυβέρνηση Νετανιάχου με τα δραστικά μέσα που διαθέτει, δηλαδή την οικονομική και τη στρατιωτική βοήθεια, και δημιουργεί έτσι τις προϋποθέσεις για πλήρη κατάρρευση των προσδοκιών που δημιουργήθηκαν στη Μέση Ανατολή για μια διαφορετική αμερικάνικη εξωτερική πολιτική που θα άνοιγε την προοπτική οριστικής διευθέτησης του Παλαιστινιακού!

Ήταν κυριολεκτικά «χαριστική βολή» η δήλωση του ακροδεξιού και ρατσιστή υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ Λίμπερμαν, σύμφωνα με την οποία διακήρυξε απερίφραστα ότι η λύση του Παλαιστινιακού μπορεί να περιμένει, οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει, ότι δεν είναι προτεραιότητα το παλαιστινιακό κράτος και ότι η διευθέτηση του Μεσανατολικού μπορεί να επιτευχθεί σε 20 ή 30 χρόνια.

Επικαλείται δε ως ιστορικό προηγούμενο την περίπτωση της Κύπρου (!), όπου οι δύο πλευρές συνυπάρχουν παρά την ουσιαστική διχοτόμηση, η οποία είναι γεγονός εδώ και 35 ολόκληρα χρόνια…