Γιατί ο «θείος Βλαδίμηρος» χαρακτήρισε «προβληματική» την… προβληματική Ελλάδα

Η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για τη ΔΕΠΑ με την αποχώρηση της Gazprom και οι αποκαλύψεις που ακολούθησαν για την τιμή του αερίου, το «καπέλο» και τους μεσάζοντες, εξήγησαν τελικά πλήρως τον τρόπο με τον οποίο λειτούργησαν η ρωσική πλευρά και οι συνεργάτες της: έπαιξαν ένα παιχνίδι με τον χρόνο και τις νομικές λεπτομέρειες (ίσως, εάν επέβαλλαν όλους τους όρους τους, να υπέβαλλαν και προσφορά…) ώστε να μπορέσουν να αποχωρήσουν… ηρωικά – όπως και έπραξαν.

Ωστόσο, το πιο σημαντικό ήταν να διασφαλίσουν μέχρι το 2016 την τρέχουσα σύμβαση του αποκλειστικού (σχεδόν) προμηθευτή της ΔΕΠΑ, ούτως ώστε να διατηρήσουν το κατά 30% ακριβότερο τιμολόγιο που έχουν στην Ελλάδα.
Το «Ποντίκι» έχει ασχοληθεί εκτενώς με το «καπέλο» του ρώσικου τιμολογίου αερίου στην Ελλάδα, αλλά θέλει να επαναλάβει πως το «καπέλο», με το οποίο επιβαρύνονται οι Έλληνες καταναλωτές και η εγχώρια παραγωγή κάθε χρόνο, ανέρχεται σε τουλάχιστον 350 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Κάτι που με ρεαλιστικούς όρους οδηγεί σε ημερήσια επιβάρυνση 1.000.000 ευρώ ημερησίως για τη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία και τους τσακισμένους Έλληνες καταναλωτές.

Ο… απατημένος

Με τις αποκαλύψεις να διαδέχονται η μία την άλλη για τα κοστολόγια του αερίου και την Gazprom να αποζημιώνει διαρκώς Ευρωπαίους πελάτες (Gas de France, RWE, E.On κ.λπ.) για να μην αποκλειστεί από σημαντικές αγορές, ο Σαμαράς αναγκάστηκε να «κινηθεί». Πιέστηκε βέβαια και από το βάρος του ενεργειακού κόστους, που έχει παραλύσει τη βιομηχανία και έχει οδηγήσει στην ανεργία δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.

Έτσι, όσο κι αν στεναχωρήθηκε που θα πλήγωνε κάποιους επιστήθιους φίλους του (που βρίσκονται σε όλα τα επιχειρηματικά gala του Μαξίμου και συχνά – πυκνά συνοδεύουν τους αξιωματούχους της Gazprom στην Αθήνα), φόρεσε τη στολή του… Σταυροφόρου κι έγραψε στον Πούτιν ένα γράμμα.

Στο γράμμα αυτό – με το οποίο παρενέβαινε στη διαδικασία διαπραγμάτευσης της ΔΕΠΑ με την Gazprom – ζητούσε από τον Πούτιν (αναγνωρίζοντας και τον ρόλο του ως πολιτικού προϊστάμενου σε μια κρατική εταιρεία) να πιέσει την εταιρεία και να ρίξει τις τιμές.

Τι εισέπραξε; Κάτι σαν το λαϊκώς λεγόμενο… «Άσε μας ήσυχους παλικάρι μου!».
Ο Πούτιν μιλώντας στο Ροστόφ άφησε αιχμές για τον ομογενή επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη (χωρίς ωστόσο να τον κατονομάσει), ο οποίος κατάγεται από την περιοχή, ενώ δήλωσε πως πληροφορήθηκε με «έκπληξη» ότι μια αρκετά σοβαρή επένδυση πραγματοποιήθηκε το τελευταίο διάστημα στην Ελλάδα. Ακολούθως, χρησιμοποίησε τη ρητορική των ερωταπαντήσεων ενώ ταυτόχρονα έριξε τα «βέλη» του:

«Πρέπει να ερευνήσουμε γιατί επενδυτές και δικοί μας και ξένοι επενδύουν αρκετά μεγάλα ποσά στο εξωτερικό, αν και έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν αυτό εδώ» είπε ο Πούτιν. Και συμπλήρωσε: «Η Ελλάδα είναι μια καλή χώρα, πνευματικά κοντινή μας, ωστόσο υπάρχουν σοβαρά οικονομικά και εν γένει χρηματοοικονομικά προβλήματα εκεί», ενώ επεσήμανε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιλέξει ένας επενδυτής μια τέτοια χώρα «προφανώς προβληματική», όταν μπορεί την ίδια στιγμή να επιλέξει τη Ρωσία για επενδύσεις.

Παρότι η δήλωση του Πούτιν είναι γνωστή από την περασμένη εβδομάδα, εντούτοις επί της ουσίας δεν λέει κάτι που δεν γνωρίζουμε. Όμως ο αρχηγός ενός κράτους πολύ σπάνια χρησιμοποιεί τέτοια γλώσσα για ένα φιλικό κράτος, «πνευματικά κοντινό», έστω κι αν πιστεύει αυτά που λέει. Τι ήταν λοιπόν αυτά που οδήγησαν τον «θείο Βλαδίμηρο» σε μια τέτοια χοντράδα; Οι λόγοι είναι πολλοί.

1 Η Ελλάδα έχει αρχίσει διαπραγματεύσεις για τη μείωση των τιμών του αερίου από τη Gazprom, οι οποίες δείχνουν να έχουν κολλήσει. ‘Όπως ανέφερε η Natural Gas Europe, οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε κάποιου είδους αδιέξοδο, με τη μία να προσφέρει μειώσεις των τιμών της τάξης του 10% και την άλλη να ζητάει μειώσεις μέχρι και 20%. Επομένως, το αφ’ υψηλού ύφος του Πούτιν απαντά μάλλον στον Σαμαρά: «Μην με ενοχλείτε, αυτό θα πάρετε»…

2 Την ίδια ώρα με την υπογραφή του αγωγού TAP η Ελλάδα μπαίνει στο ενεργειακό παιχνίδι ως πύλη εισόδου του, ανταγωνιστικού προς τους Ρώσους, αζέρικου αερίου στην Ε.Ε.

3Μετά το «ναυάγιο» της ΔΕΠΑ, με την επίσκεψη στην Ουάσιγκτον ο Σαμαράς επιδιώκει να σηματοδοτήσει μια σαφή μεταστροφή της Ελλάδας σε λιγότερο παρακινδυνευμένα γεωπολιτικά παιχνίδια, αποζητώντας την «ασφάλεια» της Δύσης.
Το πράγματα δεν είναι όμως μονοσήμαντα, καθώς υπεισέρχονται και πολλοί άλλοι παράγοντες:

4 Η αποκάλυψη της χρήσης χημικών αερίων από το καθεστώς Άσαντ στη Συρία αυξάνει τις πιθανότητες για τη Ρωσία να χάσει την επιρροή της εκεί, αναγκάζοντας τη Μόσχα να αναζητεί νέα βάση παρουσίας στην περιοχή, με επίκεντρο την Κύπρο. Πώς όμως να σταθεί στην Κύπρο μετά το «πούλημα» στη χρηματοπιστωτική κρίση και με τους Αμερικανούς να προωθούν (και μέσω Σαμαρά) λύση του Κυπριακού;

5 Παράλληλα, μια ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της Ελλάδας (υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα πετύχει το πρόγραμμα διάσωσης) διαμορφώνει ευκαιρία αύξησης της ρωσικής επιρροής της Ρωσίας στην ευρύτερη ζώνη. Και εδώ η ενέργεια έχει κομβική σημασία, μιας και η Ελλάδα είναι εν δυνάμει ανταγωνιστής της Ρωσίας στις επενδύσεις – ιδιαίτερα εάν αποκαλυφθούν και υδρογονάνθρακες.

Επομένως, η αναφορά της Νatural Gas Europe δεν είναι διόλου τυχαία. Η όποια «χάρη» στις τιμές του φυσικού αερίου από την Gazprom (μέσω του Πούτιν), είναι απίθανο να γίνει δωρεάν. Η Ε.Ε. (και οι ΗΠΑ, όσον αφορά το εν λόγω θέμα) πιθανότατα θα είναι πολύ προσεκτική όσον αφορά την παραχώρηση περαιτέρω επιρροής επί κάποιου μέλους της, ιδίως μίας χώρας με τόσο σημαντική στρατηγική θέση, όπως η Ελλάδα.