Διαβάζω εδώ και πολύ καιρό – και εμείς στο Art του Ποντικιού, το έχουμε επισημάνει αρκετές φορές-  για την απουσία των ανθρώπων του πολιτισμού, της διανόησης και της τέχνης

Διαβάζω εδώ και πολύ καιρό – και εμείς στο Art του Ποντικιού, το έχουμε επισημάνει αρκετές φορές-  για την απουσία των ανθρώπων του πολιτισμού, της διανόησης και της τέχνης, για όσα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία εξ αιτίας της εφαρμογής του μνημονίου που με ανυπέρβλητο ζήλο εφαρμόζουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης (τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες)

Λάθος. Λάθος και δικό μας, που δεν πήραμε χαμπάρι την ενεργό συμμετοχή τους σε διάφορα φόρα:

– Οι τραγουδοποιοί σε δεκάδες φεστιβάλ, αμφιβόλου ποιότητας κάνοντας αρπαχτές από Δήμους και «Πολιτιστικούς» φορείς, εμφανιζόμενοι κανά δίωρο, με σουξεδάκια και pot-pouri
– Οι σκηνοθέτες σε εκδηλώσεις προς τιμήν τους, με στόχο βέβαια την ακριβή τιμή τους από το έτσι κι αλλιώς πενιχρό ταμείο του υπουργείου Πολιτισμού.
– Ηθοποιοί σε παραστάσεις αρχαίου δράματος, με πρόχειρα σκηνικά, μέτριες μεταφράσεις, με ατάκες και διαλόγους ποιότητας Δελφινάριου.
– Ζωγράφοι που στήνουν αναδρομικές εκθέσεις, πουλώντας σκίτσα σε τέτοιες τιμές, λες και είναι οι νέοι Ρεμπράντ.
– Συνθέτες που για δέκατη και βάλε φορά κάνουν αφιερώματα στην καλλιτεχνική τους πορεία, με πανάκριβο εισιτήριο και μεγάλους χορηγούς τις χρεοκοπημένες τράπεζες, βεβαίως, βεβαίως…

Φυσικά σε όλα αυτά, να προσθέσουμε την αγαστή συνεργασία φορέων, επιχειρηματιών και «πολιτιστικών» συλλόγων προκείμενου να αποφύγουν τους φορολογικούς ελέγχους.

Και μετά; Μετά, συνεντεύξεις για το πολιτικό σύστημα, την ελληνική νοοτροπία, την έλλειψη κουλτούρας, κλπ, κλπ…

Βρε δεν πάτε στον αγύριστο;

ΥΓ: Προφανώς δεν μπαίνουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Υπάρχουν εξαιρέσεις και μάλιστα φωτεινές. Αλλά είπαμε, εξαιρέσεις…