Ποιο είναι το συμπέρασμα από τη συζήτηση για την Κεντροαριστερά που συντηρούν διάφοροι νυν και πρώην «επιφανείς» του ΠΑΣΟΚ διαγκωνιζόμενοι με τους ΔΗΜΑΡίτες

Ποιο είναι το συμπέρασμα από τη συζήτηση για την Κεντροαριστερά που συντηρούν διάφοροι νυν και πρώην «επιφανείς» του ΠΑΣΟΚ διαγκωνιζόμενοι με τους ΔΗΜΑΡίτες (οι οποίοι είχαν βάλει» «πλώρη» για την ανασυγκρότηση του χώρου του «Δημοκρατικού Σοσιαλισμού» πριν το ΠΑΣΟΚ καταγράψει την εκλογική κατάρρευση στις εκλογές του 2012);
Ότι θέλουν το όνομα, την ταμπέλα «Κεντροαριστερά» αλλά όχι τη χάρη. Όχι ότι είδαμε, στο Συμπόσιο του ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιείται ιδιαιτέρως ο εν λόγω πολυφορεμένος και κακοποιημένος όρος – για «προοδευτικό, ριζοσπαστικό εκσυγχρονισμό» μίλησε άλλωστε ο Βενιζέλος, ενώ σε άλλο σημείο αναφέρθηκε στην «υπεύθυνη ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά» (η ελληνική, προφανώς δεν έχει πλέον υπόσταση, πόσο μάλλον πέραση).
Εν πάση περιπτώσει, το ΠΑΣΟΚ υπό την απειλή της ολοκληρωτικής εξαφάνισής του αναζητεί τρόπους ρητορικού διαχωρισμού του από τη ΝΔ του Σαμαρά, αλλά πουθενά δεν διαφαίνεται μια επί της ουσίας πολιτική και προγραμματική διαφοροποίηση από το τρέχον νεοφιλελεύθερο πλαίσιο. Άλλωστε από τι ακριβώς προσπαθεί να διαφοροποιηθεί το ΠΑΣΟΚ τρία χρόνια μετά; Από το λούκι του αχαλίνωτου νεοφιλελευθερισμού στο οποίο το ίδιο μας έβαλε με το πρώτο μνημόνιο (αλλά και πολύ πριν απ’ αυτό); Και μας έβαλε υπό τον Γιωργάκη μεν, αλλά χωρίς πολλές πολλές αντιρρήσεις από τους υπόλοιπους, που συνέχισαν να υλοποιούν τα μνημόνια (των οποίων η λογική είναι ενιαία παρόλο που ορισμένοι τα διαχωρίζουν σε πρώτο και δεύτερο), ενώ όλοι συμμετείχαν με ζήλο στη συκοφάντηση της κοινωνίας η οποία βρέθηκε να πληρώνει διπλά και τριπλά τα σπασμένα προκειμένου οι δανειστές να είναι χορτάτοι και η πίττα της εξουσίας να παραμένει «ολόκληρη» για όσους είχαν συνηθίσει σε αυτή. Σήμερα, απαξάπαντες, είτε ανήκουν στο επίσημο ΠΑΣΟΚ είτε αποχώρησαν και ανήκουν σε περιθωριακές εκσυγχρονιστικές ομάδες, «ψάχνονται» για τη μορφή ή το σχήμα που θα τους επιτρέψει, παρά την κοινωνική κατάσταση την οποία έχουν διαμορφώσει, να διαιωνίσουν την παρουσία τους στο προσκήνιο της εξουσίας.
Επικαλούνται λοιπόν οι «επιφανείς» ΠΑΣΟΚοι, τις «αξίες» και τις « ιδέες» της Κεντροαριστεράς, μιας Κεντροαριστεράς που όμως  αδυνατούν να νοηματοδοτήσουν με τρόπο που να λαμβάνει υπόψη του την κοινωνία και κυρίως τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα (ούτε καν σαν υποσημείωση δηλαδή) τα οποία με δική τους ευθύνη διευρύνονται τα τελευταία χρόνια. Οποιαδήποτε αναφορά στην κοινωνία την βαφτίζουν "λαϊκίστικη" και ανεύθυνη, βδελύσσονται τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το "ανδρεικό" παρελθόν της παράταξης, ενώ ακόμη και όποιον τολμά να ψυθιρίσει ενστάσεις για την κοινωνική σφαγή που συντελείται (έστω και από πολιτικό υπολογισμό), τον αντιμετωπίζουν ως "αποσυνάγωγο" όπως την πρώην "αγαπημένη" τους ΔΗΜΑΡ: ο Σημίτης την κατηγόρησε για "αριστερό κομφορμισμό", και ο Βενιζέλος για "αντιπολιτευτική ευκολία"! Με άλλα λόγια η "δημοκρατική παράταξη" διαφημίζει το οριστικό της διαζύγιο από τον αντίλογο και προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι κεντροαριστερά…
Την ίδια ώρα ούτε στιγμή δεν αμφισβητούν τον υπάρχοντα προσανατολισμό των αιματηρών για την κοινωνία πρωτογενών πλεονασμάτων, την πρωτοκαθεδρία της αγοράς έναντι του κράτους και δη του «κοινωνικού», και γενικώς το σύνολο των τροικανών επιταγών, έστω κι αν ορισμένοι εξ αυτών προτείνουν την «απαγκίστρωση» από την τρόικα, προτείνοντας όμως επί της ουσίας να εφαρμόσουμε τα ίδια με αποκλειστικά δική «μας» ευθύνη.
Μπορεί κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ ακόμη να ελπίζουν στην ανάστασή του, όμως στην πραγματικότητα όλη αυτή η συζήτηση περί κεντροαριστεράς μοιάζει ένα ροκάνισμα του χρόνου με αερολογίες(ενδεχομένως και για την ανάγκη των δημοσκοπήσεων)  μέχρι να αποκαλυφθεί πλήρως η «συγχώνευσή» του με τη ΝΔ. Και πως θα αποκαλυφθεί αυτό; Απαντάμε με μια ερώτηση: είναι σε θέση το ΠΑΣΟΚ να κατέβει μόνο τους στις εκλογές χωρίς να καταγράψει ακόμη πιο ταπεινωτικά ποσοστά που ούτως ή άλλως θα απειλήσουν ολοσχερώς την ύπαρξή του;

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.