Είναι δεδοµένη η αδυναμία των ανθρώπων να διακρίνουν μακριά από τον περιορισμένο βιολογικό τους κύκλο. Αυτή η αδυναμία, σε συνδυασμό με την ψευδαίσθη­ση της ευημερίας των τελευταίων ετών, οδήγησε στις απατηλές ονειρώξεις μιας «ισχυρής Ελλάδας»…

Είναι δεδοµένη η αδυναμία των ανθρώπων να διακρίνουν μακριά από τον περιορισμένο βιολογικό τους κύκλο. Αυτή η αδυναμία, σε συνδυασμό με την ψευδαίσθη­ση της ευημερίας των τελευταίων ετών, οδήγησε στις απατηλές ονειρώξεις μιας «ισχυρής Ελλάδας», η οποία αποτέλεσε το φαντασιακό υπόβαθρο μιας κοινωνίας της οποίας η φιλοσοφία συνοψίστηκε – όλα αυτά τα χρόνια – στο «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί… πάρτης».
 
Το δραµατικό σοκ που συνεπάγεται η βίαιη αφύπνιση δεν επιτρέπει ακόμη στη μισοκοιμισμένη και ζαλισμέ­νη ελληνική κοινωνία να συνδεθεί με τον ιστορικό χρό­νο, να συνειδητοποιήσει δηλαδή από πού έρχεται, τι είναι και πού πάει. Έτσι, χωρίς γνώση και δικό της σχέ­διο, οδηγείται από τους ξένους και εγχώριους «ποιμέ­νες» της σαν πειθήνιο κοπάδι, παρ’ ότι ο δρόμος φαί­νεται ήδη ξεκάθαρα πως οδηγεί στον Καιάδα.
 
Πρώτον, με βάση τα δημογραφικά στοιχεία, ο ελληνικός πληθυσμός περί το 2100 υπολογίζεται γύρω στα 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους! Τα 90 χρόνια που μεσολα­βούν μέχρι την εκπλήρωση της πιο πάνω επιστημονι­κής πρόβλεψης είναι ομολογουμένως πάρα πολλά για να προσελκύσουν την προσοχή μιας πρώην ευημερού­σας κοινωνίας, η οποία, αποθεώνοντας τον ατομισμό, αδυνατεί να δει το παραμικρό (και τις συνέπειές του) πέρα από τον βιολογικό της ορίζοντα.
 
Δεύτερον, αυτό που αδιαφορεί ή δεν θέλει να δει ο ζαλι­σμένος από το σοκ Νεοέλληνας διαμορφώνεται ερή­μην του και εξαιτίας ακριβώς της απαθούς συμπεριφο­ράς του. Το «Ποντίκι» σήμερα παρουσιάζει την εφιαλτική προοπτική του ασφαλιστι­κού προβλήματος της γερασμένης, κατεστραμμένης οικονομικά και εξαρθρωμένης ελληνικής κοινωνίας.
 
Τρίτον, η τρέχουσα πολιτική αποτύπωση (στη δημοσκόπηση που δημοσιεύει το «Π») της ναζιστικής επιρροής και η δυναμική που αναπτύσσει στο πλέον δυναμικό τμή­μα της ελληνικής κοινωνίας φωτίζει την τρομακτική αδυναμία αντιμετώπισης όχι μόνο του ζοφερού μέλλο­ντος, αλλά και του οδυνηρού παρόντος.
 
Είναι προφανές ότι η επικέντρωση της προσοχής στην οικονομική παράμετρο του προβλήματος υποτιμά το μέγεθος και το βάθος της κρίσης και πάνω απ’ όλα υπονομεύει τη δυνατότητα αναζήτησης μιας διεξόδου η οποία απαιτεί την αφύπνιση και την επικράτηση των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου. Ιδιαίτερα αυτών που μπορούν να αποτελέσουν ανάχωμα στη ναζιστική απειλή.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.