Η παραίτηση του Γιώργου Παπαλιού από τη θέση του προέδρου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, είναι μια μεγάλη απώλεια, και δικαίως έχει αναστατώσει τον χώρο των κινηματογραφιστών.

 
Η παραίτηση του Γιώργου Παπαλιού από τη θέση του προέδρου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, είναι μια μεγάλη απώλεια, και δικαίως έχει αναστατώσει τον χώρο των κινηματογραφιστών.
 
Ο Παπαλιός έχει υπάρξει επί σειρά δεκαετιών ιδεολόγος και στυλοβάτης του κινηματογράφου. Από το μακρινό παρελθόν, όταν υπήρξε οραματιστής εφοπλιστής που έριξε τα χρήματά του ως παραγωγός των ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου μέχρι το κοντινό παρελθόν, όταν – ως διευθυντής του ΕΚΚ – πίστεψε σε μια φουρνιά νέων σκηνοθετών (Γ. Λάνθιμο, Α. Τσαγγάρη, Σ. Τζουμέρκα, Π. Κούτρα, Β. Μαρινάκη) και έκανε προσωπικό του στοίχημα να στηρίξει το σινεμά τους πάση θυσία.
 
Δεν δίστασε, μάλιστα, να τα «βάλει» με σωματεία και συνδικαλιστές, να καταγγείλει αγκυλώσεις, λογικές ρουσφετιού και επετηρίδας και να επιβάλλει μια αξιοκρατία στους μηχανισμούς του ΕΚΚ. Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος παραιτήθηκε, κόβοντας τις θεσμικές του σχέσεις με το σινεμά, σε μια εποχή μάλιστα που η επιτυχία του ελληνικού κινηματογράφου στο εξωτερικό σαρώνει και που, όπως μας είπε ο νυν διευθυντής του ΕΚΚ Γρηγόρης Καραντινάκης, το ΕΚΚ βρίσκει πάλι τον δρόμο του σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς (από τα 6,5 εκατομμύρια ευρώ που ήταν τα χρέη, το ποσό έχει πέσει στις 900.000 και το ΕΚΚ πλέον είναι φερέγγυο στις πληρωμές του).
 
Οι σχέσειςτων δύο αντρών, Παπαλιού – Καραντινάκη, ήταν άψογες, όπως λένε και οι δύο. Ο Παπαλιός, όμως, δεν άντεξε την κρατική αδιαφορία των δύο τελευταίων υπουργών Πολιτισμού. «Ο Κώστας Τζαβάρας» μας λέει ο ίδιος «δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου, τον είδα μια φορά στην αρχή, και μετά συναντήθηκε με τον Καραντινάκη. Το πρόβλημά του ήταν γιατί φέραμε στο Ε ΚΚ τον Δανό (ο περίφημος Κάμρε – άνθρωπος – κλειδί στην άνθιση του δανέζικου σινεμά – είναι μέλος του Συμβουλίου). Μετά έβαλε τον Γιάννη Σολδάτο να ζητήσει από τα σωματεία – όχι το ΕΚΚ – να προτείνουν ιδέες για να αλλάξει ο νόμος. Ο δε Πάνος Παναγιωτόπουλος ούτε μας δέχτηκε ούτε μας απηύθυνε τον λόγο. Κι όταν πήρε το βραβείο ο Αλέξανδρος Αβρανάς στη Βενετία, ανακοίνωσε ότι «ήρθε η ώρα μαζί με το ΕΚΚ και πέντε νέους σκηνοθέτες να δούμε πώς θα δώσουμε λεφτά σε ταινίες».
 
Η απογοήτευση ήταν μεγάλη, αλλά ακόμα υπήρχαν αντοχές. Το κερασάκι, όμως, στην τούρτα ήταν όταν τον πήραν τηλέφωνο από το γραφείο του υπουργού και του ζήτησαν να λύσει κάποιες εκκρεμότητες, ανάμεσά τους και το «θέμα» του Γιάννη Σμαραγδή. Όταν οι ταινίες των Λάνθιμου, Τσαγγάρη, Τζουμέρκα κ.ά. πήγαιναν σε φεστιβάλ και χρειαζόταν ένα πακέτο των 20.000 ευρώ περίπου για την προώθησή τους, δινόταν στον παραγωγό το ποσοστό του ΕΚΚ, που ήταν περίπου 5.000 ευρώ. Ο Σμαραγδής ζητάει από τις 280.000 που χρειάστηκε για προώθηση εντός και εκτός Ελλάδας να του δώσει το ΕΚΚ τις 50.000. Το πρόβλημα με τον Σμαραγδή δεν είναι προσωπικό. Άλλωστε ο Παπαλιός έχει κάνει την παραγωγή στην πρώτη του ταινία, «Το κελί». «Δεν μου έχει ζητήσει κανένας υπουργός κάτι ανάλογο επί 7 χρόνια που ήμουν σε αυτήν τη θέση, κατά τη διάρκεια των οποίων έζησα 4 κυβερνήσεις και 7 υπουργούς» λέει ο ίδιος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, άλλωστε, το ποτήρι ξεχειλίζει με μία σταγόνα.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.