Η έντονη ρητορική βίας στην κοινοβουλευτική αντιπαρά­θεση των κομμάτων, η οποία «δεν καταδικάζεται από όπου κι αν προέρχεται», γιατί απλούστατα την καλλιεργεί και την ασκεί συστηματικά και ευσυνείδητα όλο το πολιτικό σύστη­μα, έλκει την καταγωγή της από τα σκο­τεινά χρόνια του Εμφυλίου. 

Η έντονη ρητορική βίας στην κοινοβουλευτική αντιπαρά­θεση των κομμάτων, η οποία «δεν καταδικάζεται από όπου κι αν προέρχεται», γιατί απλούστατα την καλλιεργεί και την ασκεί συστηματικά και ευσυνείδητα όλο το πολιτικό σύστη­μα, έλκει την καταγωγή της από τα σκο­τεινά χρόνια του Εμφυλίου. Ενός Εμφυ­λίου που δεν λέει να τελειώσει, να κλεί­σει, να γίνει παρελθόν, να ξεπεραστεί. Ενός Εμφυλίου που επιμένει να επανέρ­χεται στην επικαιρότητα όλο και πιο βί­αια.
 
Τελευταίο κρούσμα, η προσχεδια­σμένη δολοφονική επίθεση μελών της ναζιστικής Χρυσής Αυγής σε αφισοκολλητές του ΚΚΕ. Υπάρχει μια τάση που προσπαθεί να αποδώσει τις ευθύνες για την ανυποχώρητη βία που μαστίζει – με διάφορες μορφές – την ελληνική κοινω­νία, στη μεταπολιτευτική περίοδο, όπου είναι εμφανής η ιδεολογική επικράτηση της Αριστεράς. Εύλογα θα μπορούσε κα­νείς να τη συνδέσει συγκριτικά και με την αμέσως προηγούμενη (και απείρως βιαιότερη) εποχή της επτάχρονης δικτατορί­ας, όπου κυριαρχούσε η ιδεολογία των θλιβερών συνταγματαρχών της Χούντας.
 
Κι αν προχωρήσει κανείς πιο πέρα, θα πέσει πάνω στη μετεμφυλιακή βία που ασκούσαν οι νικητές στους νικημένους του Εμφυλίου για δυο συναπτές δεκαετίες· κι έπειτα θα συναντήσει τον σκο­τεινό και ολέθριο για τη χώρα Εμφύλιο και τις έριδες που προηγήθηκαν. Η χώ­ρα μας, όπως αβίαστα μπορεί να συμπε­ράνει κανείς, βρίσκεται σε έναν φαύλο κύκλο βίας για ζητήματα που χρονίζουν και δεν έχουν λυθεί. Το δε παράδοξο εί­ναι ότι έχουν ξεπεραστεί ιστορικά και οι γενεσιουργές αιτίες τους.
 
Ωστόσο, τι εί­ναι εκείνο που ακόμα μας διχάζει – τόσο στην πολιτική δημοκρατική αντιπαρά­θεση όσο και στους δρόμους υπό μορ­φή τρομοκρατικών ομάδων, πολιτικών δολοφονιών, αιματηρών συγκρούσεων, καταστροφών, εμπρησμών και πρόσφα­τα επαναστατικών γιαουρτωμάτων, προπηλακισμών πολιτικών αντιπάλων και ευθέων απειλών από μεριάς των… ουρανοκατέβατων νεοναζιστών;
 
Έχω την εντύπωση ότι η απάντηση δεν είναι τό­σο απλή όσο η στοιχειοθέτηση του προ­βλήματος και σίγουρα πρέπει να αναζη­τηθεί και πέραν των στενών ορίων που θέτουν τα κοινωνικοπολιτικά κριτήρια και οι στερεότυπες κομματικές ερμηνεί­ες. Η λύση κρατά μυστικά κρυμμένα σε πολιτισμικούς βαθύτερους παράγοντες, όπως η εμμονή των Ελλήνων να αναγι­γνώσκουν «αγωνιστικά και ηρωικά» την Ιστορία τους είτε μέσα από εθνικιστι­κές «πολεμικές αρετές» είτε μέσα από «αντιστασιακούς άθλους»…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.