Στη χώρα μας τα λόγια είναι εύκολα και υπάρχει πλεόνασμα ιδιοφυών αναλυτών. Με το θυμικό ρυθμισμένο στο φουλ και τη γλώσσα μας να πηγαίνει ροδάνι αποφαινόμαστε επί παντός του επιστητού.

Στη χώρα μας τα λόγια είναι εύκολα και υπάρχει πλεόνασμα ιδιοφυών αναλυτών. Με το θυμικό ρυθμισμένο στο φουλ και τη γλώσσα μας να πηγαίνει ροδάνι αποφαινόμαστε επί παντός του επιστητού. Και ενώ δεν έχουμε πρόβλημα να μιλάμε συνεχώς και για όλα, σπάνια σκεφτόμαστε, βουτάμε δηλαδή τη γλώσσα μας στο μυαλό μας.
Όλοι μας έχουμε αγανακτήσει κατά καιρούς με τη Γερμανία και κυρίως για τον τρόπο που χειρίζεται το ελληνικό ζήτημα. Ωστόσο, εκτός από το να την επικρίνουμε, πού και πού καλό είναι να διδασκόμαστε και κάτι από αυτή τη χώρα. Πρόκειται για μεγάλη χώρα και οι μεγάλες χώρες δεν γίνονται τυχαία, ούτε με… μέσον.
Τι μας εντυπώθηκε – και μας έμεινε – από τις γερμανικές εκλογές; Το πιο πολύτιμο και ενδιαφέρον αποτέλεσμα που θα μπορούσε να προκύψει προφανώς δεν είναι η στάση που θα κρατήσει η Γερμανία μετά τις εκλογές απέναντι στην Ελλάδα. Αυτά είναι προαποφασισμένα. Οι Γερμανοί ασκούν ενιαία εθνική πολιτική. Δεν εμφιλοχωρούν εκεί κομματικές σκοπιμότητες. Το μεγάλο λοιπόν μάθημα – για να επανέλθουμε – δεν είναι άλλο από την κοινή εμφάνιση όλων των πολιτικών αρχηγών αμέσως μετά τη λήξη της εκλογικής αναμέτρησης προκειμένου να ενημερώσουν τον γερμανικό λαό πώς θα χειριστούν την εντολή που τους έδωσε. Η συμπεριφορά τους, ο πολιτικός τους λόγος, οι διαφωνίες τους και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν – ενιαία δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί – τη λαϊκή εντολή σε σχέση με το συμφέρον της πατρίδας τους – και όχι του κόμματός τους – θα έπρεπε να διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία και κυρίως στην ελληνική Βουλή (που ασχολείται με τον Κασιδιάρη και τον Λαγό) τα επόμενα 50 χρόνια, μήπως και καταφέρουμε να σκεφτόμαστε εθνικά – πατριωτικά και όχι ατομικά – κομματικά.
Αυτή και μόνο η σκηνή αρκεί για να κατανοήσουμε πέραν κάθε τι άλλου προφανούς το γιατί η Γερμανία ηγείται της Ευρώπης και η Ελλάδα αποτελεί τον τελευταίο της τροχό.
Αλλά και η απερχόμενη απεχθής για τη χώρα μας γερμανική κυβέρνηση είχε αρκετά μαθήματα – εκτός αυτό της λιτότητας – να μας δώσει. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, η χώρα μας με τους τόνους προοδευτικότητας που την κατακλύζουν να έχει αντιπρόεδρο κυβέρνησης Βιετναμέζο, υπουργό Οικονομικών έναν ανάπηρο και έναν – δηλωμένο – gay υπουργό Εξωτερικών;
Στις λεπτομέρειες κρύβεται, εκτός από τον διάβολο, κι η διαβολική αλήθεια – αυτή που ο εύκολος λαϊκισμός αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.