search
ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 15:52
MENU CLOSE

Για μια Διαφορετική Παιδεία

27.09.2013 09:38

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι τον προβληματισμό μέσα στην οικογένειά μου, αλλά και τα… τρέχοντα εκπαιδευτικά ζητήματα που πάντα μας αφορούσαν.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι τον προβληματισμό μέσα στην οικογένειά μου, αλλά και τα… τρέχοντα εκπαιδευτικά ζητήματα που πάντα μας αφορούσαν.
Το 1984 πήγα ως μαθητής της Α’ Λυκείου στο ΕΠΛ Νέας Φιλαδέλφειας – Μίλτος Κουντουράς και μέχρι το 1987 έζησα μια λυκειακή τριετία απλώς μαγική!
Χωρίς Αρχαία Ελληνικά ούτε για δείγμα! (Ναι! Ούτε μια ώρα δεν έκανα Αρχαία Ελληνικά, ξέρετε αυτή την πραγματικά άχρηστη γλώσσα που σήμερα τα παιδιά καλούνται να διδαχθούν έξι ολόκληρα χρόνια στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, άσχετα με το τι θέλουν να σπουδάσουν!)
Χωρίς ανούσια παπαγαλία!
Αλλά με μαθήματα όπως «Τεχνολογία», «Οικολογία», «Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές».
Στο τέταρτο έτος ειδίκευσης, συμμαθητές μου σπούδαζαν ψυκτικοί, μηχανικοί κ.λπ… Ήταν με δυο λόγια ένα σχολείο που φρόντιζε και τους μαθητές που ήθελαν να πάνε στο Πανεπιστήμιο αλλά και εκείνους που ήθελαν να μάθουν μια τέχνη.
Ήμουν και τυχερός! Οι καθηγητές μου ήταν πραγματικοί Δάσκαλοι! Με έρωτα για το Λειτούργημά τους! Στη Β’ Λυκείου η τάξη μας ήταν το… Εργαστήριο Χημείας! Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν όμως!
Όταν τα Πολυκλαδικά Λύκεια άρχισαν να βγάζουν τους πρώτους αποφοίτους τους και να δείχνουν στην Κοινωνία πόσο πραγματικά πετυχημένα σχολεία ήταν, τότε το τότε ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να τα καταργήσει… (με τον Νόμο 2525/97).
 
Και σήμερα πού βρισκόμαστε;
Ιδού το πλαίσιο στο οποίο καλούμαστε γονείς και Δάσκαλοι να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας: φροντιστήριο ξένης γλώσσας από την Α’ Δημοτικού, φροντιστήριο και δεύτερης ξένης γλώσσας στο τέλος του Δημοτικού, φροντιστήριο ή ιδιαίτερα από την Α’ Λυκείου (μερικοί από εμάς πρωτοτυπούμε και στέλνουμε τα παιδιά μας φροντιστήριο από το Γυμνάσιο!), ένα σύστημα που προωθεί την αποστήθιση και την παπαγαλία (από το Δημοτικό!) και πού καταλήγει;…
 
Η κατάληξη είναι τούτη:
Τα (πνευματικά) παιδιά μου στο Πανεπιστήμιο (στο Τμήμα Χημείας που διδάσκω) να έχουν εξοντωθεί από τη λυκειακή πίεση και με μάτια κουρασμένα… να μην θέλουν άλλο από τα «ξερατά γνώσης» που τους πετάμε άμετρα και… κατάμουτρα εμείς οι σπουδαγμένοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι (τρομάρα μας!) και τα πανεπιστημιακά βιβλία που έχουμε οι ίδιοι συγγράψει
(Μια και τα ελληνικά ΑΕΙ είναι τα μόνα στον κόσμο που ο διδάσκων διδάσκει το… βιβλίο του!).
Με ποιο όραμα και δίψα για μάθηση να φοιτήσουν στο Πανεπιστήμιο;
Όταν τους έχουμε καταστρέψει τα όνειρα πριν μπουν σε αυτό
ή όταν ο (αυτο)σκοπός της φοίτησης είναι ένα πτυχίο και μια «δουλίτσα» (να βολευτεί το… «παιδί», που λένε και μερικοί γονείς…).
 
Και μετά το πτυχίο;
Η Γενιά των 700 ευρώ πριν από λίγα χρόνια…
τώρα η γενιά του 70% ανεργίας νέων…
τα stages…
οι συμβασιούχοι…
οι αναπληρωτές των αναπληρωτών…
οι αναλώσιμοι εργάτες…
εργασιακός Μεσαίωνας…
όπου ένας πτυχιούχος (που έχει γαλουχηθεί με παπαγαλία και… φροντιστήριο) πρέπει να πάρει την ζωή στα χέρια του!
Πώς όμως;
Αφού κανείς μας (Γονιός ή/και Δάσκαλος) δεν του το έμαθε…
 
ΥΓ. 1:
 
Και όλα αυτά θα λυθούν με μια δίμηνη ή τρίμηνη απεργία ή κατάληψη;
 
Πώς μια απεργία ή κατάληψη με κλειστά σχολειά και Πανεπιστήμια μπορεί να αλλάξει τα στραβά που υπάρχουν μέσα μας εδώ και δεκαετίες;
Ελπίδα δεν υπάρχει…
Ή μήπως υπάρχει, αν αρχίσουμε να διαβάζουμε από σήμερα κιόλας;
Αν αρχίσουμε να μιλάμε στα παιδιά μας;
Αν αρχίσουμε να κάνουμε καλύτερο μάθημα;
Με λιγότερη αποστήθιση και περισσότερη συζήτηση και προβληματισμό;
Προτείνω, λοιπόν, τούτο το βιβλίο…
 
«Κλείστε τα Σχολειά» του Μίλτου Κουντουρά
 
Το «Κλείστε τα Σχολειά» είναι ένα σύνολο άρθρων που προέρχονται από το μακρινό 1923, μόλις 90 χρόνια πριν… και δημοσιεύτηκαν τότε στην εφημερίδα «Καμπάνα» του Στρατή Μυριβήλη, στην (τότε πνευματική) Μυτιλήνη. Ο συγγραφέας των άρθρων τούτων είναι ο Δάσκαλος Μίλτος Κουντουράς.
Μπας και μπορέσουμε να ξαναφτιάξουμε ένα Καινούργιο Πραγματικό Σχολειό… αλλά εν τω μεταξύ ας μην ξεχνάμε…
 
http://www.youtube.com/watch?v=veYR3ZC9wMQ
 
Carpe diem!
Cease the day, boys!
Make your lives extraordinary!
 
ΥΓ. 2:
 
Χρειαζόμαστε μια Διαφορετική Παιδεία, λοιπόν, ώστε οι νέες γενιές να μπορούν να στήσουν τη δική τους δουλειά και να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την πρωτογενή παραγωγή της Ελλάδας και τα τρόφιμα, που είναι ο δούρειος ίππος για την Καινοτομία και την Ανάπτυξη.
 
(Βλ. https://www.topontiki.gr/article/45830/ «Πράσινο Ποντίκι», 6.12.2012).
 
 
 
* Ο Γιάννης Ζαμπετάκης είναι Επικ. Καθ. Χημείας Τροφίμων ΕΚΠΑ
 
[email protected]
 
www.zabetakis.net
 
 

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 15:51