Μπορεί οι ακροδεξιές ομάδες να προπαγανδίζουν την εσωστρέφεια, την απέχθεια προς καθετί ξένο και την περιχάραξη εντός συνόρων, όμως όταν είναι να συνεργαστούνε μεταξύ τους δρούνε… παγκοσμιοποιημένα.

Μπορεί οι ακροδεξιές ομάδες να προπαγανδίζουν την εσωστρέφεια, την απέχθεια προς καθετί ξένο και την περιχάραξη εντός συνόρων, όμως όταν είναι να συνεργαστούνε μεταξύ τους δρούνε… παγκοσμιοποιημένα. Υπάρχει, δηλαδή, διεθνής δίαυλος ανάμεσά τους, όπως και συνεργασία πολλές φορές. Επίσημη ή και… ανεπίσημη, αφού δεν περιορίζεται, όπως θα δούμε, μόνο στην ανταλλαγή… ιδεών.

Η αναμνηστική φωτογραφία μέσα στην ελληνική Βουλή (!) των Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη, Μίχου με στελέχη της «γερμανικής εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης» FNS τον περασμένο Φεβρουάριο έδειξε αρκετά πράγματα, πέρα βέβαια από τη δεδομένη αμαύρωση του Κοινοβουλίου. Η Χρυσή Αυγή, άλλωστε, είναι εδώ και δέκα χρόνια μέλος του Ευρωπαϊκού Εθνικού Μετώπου, μαζί με το γερμανικό NPD, την Ισπανική Φάλαγγα κ.ά.

Το θέμα είχε αποκαλύψει τότε η εφημερίδα «Berliner Zeitung», που έκανε λόγο για τη φιλοξενία στους Γερμανούς νεοναζί από τη Χρυσή Αυγή: «Ο υπουργός Εσωτερικών του κρατιδίου της Βαυαρίας Γιόαχιμ Χέρμαν προειδοποίησε για τον κίνδυνο διασύνδεσης μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών ακροδεξιών, αφού τόνισε ότι παρακολουθούνται με προσοχή οι σχέσεις τους, αναφέροντας ότι δεν πρέπει να επιτραπεί η δημιουργία ενός ακροδεξιού δικτύου».

Ακροδεξιός εξτρεμισμός

Συναγερμός, όμως, σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα τουλάχιστον, είχε σημάνει και στις ελληνικές αρχές το 2011, όταν είχε δημοσιοποιηθεί το «μανιφέστο» του Άντερς Μπρέιβικ με τίτλο «2083, Μια ευρωπαϊκή διακήρυξη ανεξαρτησίας», μετά τη ρατσιστική κτηνωδία των μαζικών δολοφονιών από τον Νορβηγό νεοναζί.
Ο Μπρέιβικ έδειχνε γνώστης ακόμα και για θέματα όπως η μικρασιατική καταστροφή ή η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ενώ έκανε μνεία στις πολιτικές δυνάμεις της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη, που θα βοηθούσαν, όπως έλεγε, στην πραγμάτωση μιας κοινής αντι-ισλαμικής, αντιμαρξιστικής και αντιμεταναστευτικής εκστρατείας. Για την Ελλάδα, μια απ’ αυτές τις δυνάμεις ήταν και η Χρυσή Αυγή.

Με τον όρο «ακροδεξιά τρομοκρατία» να αναφέρεται όλο και πιο συχνά, κυρίως στην Αμερική, το παιχνίδι έχει αρχίσει να χοντραίνει, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Τα στοιχεία δείχνουν, άλλωστε, ότι το 56% των τρομοκρατικών επιθέσεων στο εσωτερικό των ΗΠΑ από το 1995 ώς 2008, διαπράχθηκαν από ακροδεξιούς εξτρεμιστές!

Πριν από δυο χρόνια, εξάλλου, η Μέρκελ έθεσε το ζήτημα ξεκάθαρα, αναφερόμενη στην ανακάλυψη στοιχείων που συνέδεαν τρεις νεοναζί με δέκα φόνους μεταναστών το 2000: «Η αποκάλυψη πως μια νεοναζιστική οργάνωση δρούσε στη χώρα είναι ντροπή. Έχουμε να κάνουμε με ακροδεξιά τρομοκρατία».

Λίστα αίματος

Μια σειρά από γεγονότα των τελευταίων ετών έχουν κινητοποιήσει εγχώριες και διεθνείς αρχές. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

•    Ο 40χρονος πρώην στρατιωτικός Γουέιντ Μάικλ Πέιτζ έγινε το 2012 ο δολοφόνος επτά σιχ στον ναό τους στο Ουισκόνσιν. Αποκαλύφθηκε ότι είχε διασυνδέσεις με ρατσιστικές οργανώσεις που προωθούσαν τη θεωρία της ανωτερότητας της λευκής φυλής!

•    Το βάθος των διασυνδέσεων ανάμεσα σε ομάδες σκίνχεντ, οργανώσεις νεοναζί και χούλιγκαν – στην προκειμένη περίπτωση, του Άγιαξ – φώτισε παλιότερα η σύλληψη στην Ολλανδία του 19χρονου σκίνχεντ Κρίστοφ Σούλτε, ο οποίος καταζητούνταν από τις γερμανικές αρχές και την Ιντερπόλ ως κύριος δράστης της βάναυσης επίθεσης εις βάρος 31χρονου Έλληνα στο Μόναχο.

•    Το 2007 προκλήθηκε παγκόσμιο σοκ όταν μέλη του παραστρατιωτικού βραχίονα του Ρωσικού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος εμφανίζονταν σε βίντεο να αποκεφαλίζουν και να πυροβολούν μετανάστες.
Ειδικοί αναλυτές στη Γερμανία κάνουν λόγο για τον ακροδεξιό εξτρεμισμό που έχει έξαρση πανευρωπαϊκά τα τελευταία 20 χρόνια.

Σύμφωνα με έρευνες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας υπάρχει πλέον ο «τουρισμός της ακροδεξιάς βίας». Ναζιστικές και άλλου παρόμοιου τύπου «ομάδες» από διάφορες χώρες έχουν συνεργασία μεταξύ τους σε βρόμικες δουλειές.

Ακροδεξιές οργανώσεις διεθνούς εμβέλειας (Ku Κlux Klan, Combat 18, Blood and Honour κ.λπ.) φροντίζουν να προστατεύσουν ακροδεξιούς που έχουν εγκληματήσει σε άλλες χώρες. Επίσης, όπως γίνεται πολλές φορές και σε ανάλογα χουλιγκανικά περιστατικά στα γήπεδα, νεοναζί ταξιδεύουν για να επιτεθούν «εκτός έδρας», σε συνεργασία με τους ντόπιους φουσκωτούς, και στη συνέχεια γίνονται άφαντοι επιστρέφοντας στη χώρα τους, δίχως τον κίνδυνο ποινικών διώξεων.
Ένα παράδειγμα αποτελούν Γερμανοί νεοναζί που είχαν επιτεθεί σε Ρομά στην Τσεχία.

Μια άλλη διάσταση δίνει ο συγγραφέας Αντρέας Σπάιτ με δηλώσεις του στην «Ντόιτσε Βέλλε»: «Οι νεοναζί συνεργάζονται διεθνώς επειδή δεν σκέφτονται με όρους εθνικών συνόρων. Θέλουν να δουν τη λευκή φυλή να έχει την εξουσία στον κόσμο».

Διαφωτιστική και άκρως ανησυχητική, τέλος, είναι η έκθεση της Europol τον Μάιο του 2013, που είδε το φως της δημοσιότητας όταν ξεκινούσε η δίκη στη Γερμανία για τη νεοναζιστική οργάνωση NSU:
•    Τον τελευταίο χρόνο υπάρχουν συναντήσεις ακροδεξιών ομάδων σε Δανία και Σουηδία με θέμα την «αντιμετώπιση της Τζιχάντ».
•    Υπάρχει άνεση πρόσβασης σε όπλα και εκρηκτικά από τη διεθνή ακροδεξιά τρομοκρατία.
•    Επιθέσεις από ακροδεξιές ομάδες έχουν σημειωθεί και σε Βουλγαρία, Πολωνία, Βρετανία, ενώ πρόσφατα εμφανίστηκαν και νέες οργανώσεις σε Γαλλία, Βέλγιο, Αυστρία.

Το πιο φρικιαστικό είναι ότι, σύμφωνα με την Europol, έχει εξελιχθεί σε σύμβολο των νεοναζί της Ευρώπης ο Άντερς Μπρέιβικ, που έβαψε τα χέρια του με το αίμα 77 ανθρώπων…