Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει το Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία ενόψει του επερχόμενου δύσκολου χειμώνα και με δεδομένο τον όλο και αυξανόμενο αριθμό των ανθρώπων που ζει σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης ή ακόμη και στο δρόμο και ζητά επιτακτικά την έγκριση ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου.

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει το Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία ενόψει του επερχόμενου δύσκολου χειμώνα και με δεδομένο τον όλο και αυξανόμενο αριθμό των ανθρώπων που ζει σε επισφαλείς συνθήκες στέγασης ή ακόμη και στο δρόμο και ζητά επιτακτικά την έγκριση ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου.

Όπως επισημαίνει με αφορμή την παγκόσμια πρωτοβουλία  για το δικαίωμα στην κατοικία:

•Δεν υπάρχει συντονισμένο σχέδιο υποστήριξης του άστεγου πληθυσμού και ανάλογα (έκτακτα) μέτρα σε κεντρικό ή τοπικό επίπεδο. 

•Το πολυσυζητημένο εθνικό σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση του φαινομένου της έλλειψης στέγης παραμένει «παγωμένο» στο συρτάρι του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας.
Το Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία υπογραμμίζει ότι η έλλειψη στέγης μπορεί να αντιμετωπιστεί….. χωρίς να τιμωρείται!

Είναι σημαντικό, επισημαίνει, να σημειωθούν οι επιπτώσεις από τις συνεχιζόμενες δραστηριότητες σκούπες της ΕΛ.ΑΣ. στο κέντρο της Αθήνας. «Αποδεδειγμένα οι κατασταλτικές πολιτικές (π.χ. Επιχείρηση ΘΕΤΙΣ) δεν λύνουν το πρόβλημα. Αντίθετα δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο προβλημάτων, και τελικά επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό περισσότερο από ότι ολοκληρωμένα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής και φροντίδας».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από τα Κέντρα Υποδοχής Αστέγων της PRAKSIS, σε Αθήνα – Πειραιά, Πρόγραμμα Συν στο Πλην (Μάιος 2012 – Ιούλιος 2013) από τους 2773 ανθρώπους που εξυπηρετούνται:

•Σχεδόν οι μισοί ζουν στο δρόμο. 
•Ένας στους 3 ζει σε επισφαλή κατοικία  (δηλ. χωρίς θέρμανση, ρεύμα ή/και νερό).
•Ένας στους 5 απειλείται με έξωση. 

Η κατάσταση όπως υπογραμμίζει το Ελληνικό Δίκτυο για το Δικαίωμα στη Στέγη και την Κατοικία αναμένεται να λάβει δραματικές διαστάσεις αφού:

•3.500.000 Έλληνες ζουν κάτω από το υπολογιζόμενο όριο της φτώχειας. Μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού αδυνατεί να συντηρήσει την κατοικία του, να πληρώνει ενοίκιο ή να πληρώνει τους λογαριασμούς των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας διολισθαίνοντας προς την επισφαλή στέγη ή την μη κατάλληλη κατοικία. (ΙΜΕ ΓΕΣΕΒΕ Δεκέμβριος 2012).

•Ένας στους 10 Έλληνες βίωσαν μείωση μισθού πάνω από 60%, 83% των Ελλήνων έκανε περικοπές στη θέρμανση της κατοικίας του, 80% έκανε περικοπές σε βασικά είδη διατροφής, 50% δεν είναι σε θέση να καλύψει τις βασικές του ανάγκες. (ΙΜΕ ΓΕΣΕΒΕ Δεκέμβριος 2012).

•31% των Ελλήνων πολιτών βρίσκονταν αντιμέτωπο με το φάσμα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (EUROSTAT, 2013).

•Επισημαίνεται επίσης η αβεβαιότητα που έχει προκύψει για χιλιάδες οικογένειες και εργαζόμενους από την κατάργηση του ΟΕΚ και την ενσωμάτωση των συναφών προγραμμάτων στον ΟΑΕΔ χωρίς την απαραίτητη δέσμευση στον κρατικό προϋπολογισμό.