Νέες δεξαμενές για απολύσεις αναζητά η κυβέρνηση, καθώς αφενός η τρόικα ζητά, πλέον, εδώ και τώρα περαιτέρω μείωση του Δημοσίου και αφετέρου όσες αποχωρήσεις έχουν καταγραφεί, δεν γίνονται αποδεκτές από τους δανειστές μας και άρα δεν μπορούν να αποδώσουν τα αναμενόμενα.

Νέες δεξαμενές για απολύσεις αναζητά η κυβέρνηση, καθώς αφενός η τρόικα ζητά, πλέον, εδώ και τώρα περαιτέρω μείωση του Δημοσίου και αφετέρου όσες αποχωρήσεις έχουν καταγραφεί, δεν γίνονται αποδεκτές από τους δανειστές μας και άρα δεν μπορούν να αποδώσουν τα αναμενόμενα. «Δεξαμενές υπάρχουν, αρκεί να ληφθεί η απόφαση από το Μέγαρο Μαξίμου» επισημαίνει κυβερνητικός παράγοντας που εμπλέκεται στις διαδικασίες και είναι σε θέση να γνωρίζει την εμπλοκή που έχει δημιουργηθεί και τις (ασφυκτικές) πιέσεις της τρόικας για μικρότερο Δημόσιο.

Ο ίδιος παράγοντας παραδέχεται ότι το θέμα των απολύσεων στο Δημόσιο βρίσκεται, αν όχι στην πρώτη θέση, πολύ ψηλά στην ατζέντα των δανειστών, «οι οποίοι εμφανίζονται δυσαρεστημένοι με τη μη τήρηση των δεσμεύσεων και με τις συνεχείς αναβολές που ζητάμε».

Μάλιστα, η δυσαρέσκεια αυτή καταγράφηκε και στο Eurogroup, αφού δεν έχουν τηρηθεί τα προαπαιτούμενα (αναδιάρθρωση της ΕΛΒΟ, της ΛΑΡΚΟ και των ΕΑΣ με απολύσεις προσωπικού, διαθεσιμότητα στο Δημόσιο που δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί λόγω ΑΕΙ, ψήφιση του νέου κώδικα των δικηγόρων και αποπληρωμή των καθυστερούμενων οφειλών στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ) κι έτσι θεωρείται απίθανο να εγκριθεί το δεύτερο τμήμα που απομένει από τη δόση του Ιουλίου, δηλαδή το ένα δισ. ευρώ.

Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να προχωρήσει μέχρι το τέλος του 2013 σε 4.000 απολύσεις και μέχρι το τέλος του 2014 σε άλλες 11.000, ενώ είναι άγνωστο το πόσο θα αυξηθεί αυτός ο αριθμός τόσο για το 2013 (λιγότερο πιθανό) όσο και για το 2014.

Ωστόσο, η τρόικα λέει «όχι» στο να περιληφθούν σε αυτές όσοι φύγουν από ΕΑΣ – ΕΛΒΟ – ΛΑΡΚΟ, οι πρώην εργαζόμενοι της ΕΡΤ ή, έστω, οι συμβασιούχοι που μένουν στη θέση τους χάρη σε δικαστικές αποφάσεις και οι οποίοι θα βρεθούν στην έξοδο.

Είναι δε σαφές ότι, για να συμπληρωθεί ο αριθμός των 4.000 του 2013, πόσω μάλλον των 15.000 ή και περισσότερων του 2014, δεν αρκούν ούτε οι επίορκοι ούτε όσοι έχουν πλαστά πτυχία (σύμφωνα με πληροφορίες, ελάχιστοι έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα) ούτε βεβαίως οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις μικρών φορέων. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει:

α. Να οδηγηθεί σε οριζόντιες λύσεις με το κλείσιμο ενός ή περισσότερων μεγάλων οργανισμών, χωρίς όμως να ανοίξουν πάλι, όπως η ΕΡΤ, προκειμένου να συνυπολογιστούν οι απολυμένοι εργαζόμενοι στις απολύσεις που ζητά η τρόικα.

β. Να οδηγηθεί σε κατάργηση κλάδου ή τομέα, όπως αυτός της καθαριότητας στους δήμους.

γ. Να οδηγήσει στην έξοδο μεγάλο τμήμα των 25.000 «διαθέσιμων» του 2013. Δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός αναπληρωτής Εσωτερικών Λ. Γρηγοράκος μίλησε για απόλυση του 40%, δηλαδή περί τους 10.000.

δ. Να στοχοποιήσει τους περίπου 35.000 συμβασιούχους που έγιναν αορίστου χρόνου με το γνωστό Π.Δ. Παυλόπουλου, πολλοί εκ των οποίων εργάζονται στους δήμους και τα Νομικά τους Πρόσωπα ή τις επιχειρήσεις τους, οι οποίες επίσης μπαίνουν στο στόχαστρο. Ως προς αυτό, δεν θεωρούνται τυχαίες οι δηλώσεις του Γρηγοράκου για 12.000 απολύσεις εργαζομένων στους δήμους που έχουν προσληφθεί είτε με πλαστά πιστοποιητικά είτε με αναξιοκρατικά κριτήρια, αφού προηγουμένως έχει συνεννοηθεί με την τρόικα.