O ΑΕΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΡΟ Ήταν η εποχή που στα πράγματα βρισκόταν η ίδια κυβέρνηση της με τη σημερινή. Η δουλειά του «πρωταγωνιστή» μας ήταν από εκείνες που κανείς θεωρεί αξιόλογες και το εισόδημα του ικανοποιητικό, μέσα σ’ έναν «επιτυχημένο» γάμο. Ιδιοκτήτης ήδη, δύο σπιτιών, είχε παροτρύνει τη σύζυγο του να σταματήσει τη δουλειά της, μιας και υπήρχε η οικονομική άσνεση.

O ΑΕΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΡΟ Ήταν η εποχή που στα πράγματα βρισκόταν η ίδια κυβέρνηση της με τη σημερινή. Η δουλειά του «πρωταγωνιστή» μας ήταν από εκείνες που κανείς θεωρεί αξιόλογες και το εισόδημα του ικανοποιητικό, μέσα σ’ έναν «επιτυχημένο» γάμο. Ιδιοκτήτης ήδη, δύο σπιτιών, είχε παροτρύνει τη σύζυγο του να σταματήσει τη δουλειά της, μιας και υπήρχε η οικονομική ΄σνεση. Ο ίδιος, ωστόσο, απτόητος λαχταρούσε όλο και να «πετυχαίνει» και «επιτυχία» ισούται με «μεγάλη ζωή». Τον καιρό εκείνο παμπολλοί έπαιζαν στο χρηματιστήριο. «Να η ευκαιρία», συλλογίστηκε. «Δεν είμαι δα, και κανένα κορόιδο, θα έχω την πληροφόρηση μου και θα τους “τα πάρω”», συζητούσε στις παρέες του, βέβαιος ότι θα «σαρώσει» χρηματιστές, μα και εταιρείες μαζί! Προς μεγάλη του λύπη, όμως, η ζαριά δεν του ’φερε εξάρες. Τι και αν εχανε διαρκώς τα χρήματα του, η επιμονή υου δεν είχε τρωθεί. Είχε, άλλωστε, την οικονομική δυνατότητα να «πεισμώσει» και έτσι, υποθήκευσε το μαγαζί του. Τώρα, «ποντάρισε» σε «καλύτερες» πληροφορίες και σε «καλύτερους» χρηματιστές. Για να μην την «πατήσει» και πάλι, διάβαζε δυο και τρεις οικονομικές εφημερίδες. Θεωρούσε ότι έτσι «το ελέγχει το πράγμα». Αφιέρωνε τρεις και τέσσερις ώρες κάθε ημέρα για τη «μελέτη». Η ώρα της «μελέτης» ήταν πια, μια τελετή «ιερή», όπυ δεν επέτρεπε να τον ενοχλούν ούτε λεπτό. Προς στιγμήν, κάτι σαν να πήγαινε καλύτερα. Αναθάρρησε. Μια μέρα, μάλιστα, ανέβηκαν τόσο οι μετοχές «του» που μέσα στη χαρά του, αποφάσισε να πάει στο περίπτερο για να αγοράσει πούρα! «Τα πιο ακριβά», ζήτησε με περίσσεια αυτοπεποίθηση. Ξάφνου, τα πούρα είχαν εξελιχθεί στο απαραίτητο «αξεσουάρ» της «μελέτης». Η γυναίκα του, πάλι, παρότι είχε αρχίσει να ανησυχεί, ενδόμυχα, την γοήτευε κι εκείνη η προοπτική της «μεγάλης ζωής». Δεν άργησε η ώρα να διαψευστούν ξνά. Το «αξεσουάρ» δεν βελτίωνε την «έμπνευση» και οι πληροφορίες αποδείχθηκαν «φούσκες». Όσο έχανε τόσο μεγάλωνε η μανία να «τους τα πάρει πίσω» . Ιδού το «ταμείο»: πάει το μαγαζί, πάει και το ένα απ’ τα δύο σπίτια. Το δεύτερο «θυσιάστηκε» για να αποπληρώσει τα δάνεια που έβαλε στην τράπεζα. Εκείνα που έθρεψε η αυταπάτη των «μεγάλων κινήσεων», με τις οποίες θα μπορούσε να «ρεφάρει», όπως έλεγε. Αχαλίνωτος, πλέον, ετοιμάστηκε να υποθηκεύσει και το σπίτι όπου έμεναν- το μοναδικό τους περιουσιακό στοιχείο. «Επεσαν πάνω» η σύζυγος του, οι φίλοι, οι συγγενείς και το αποσώβησαν. Και όμως, δεν τον βασάνιζε τόσο πολύ το οικονομικό αδιέξοδο, η απώλεια της περιουσίας, όσο το γιατί «πιάστηκε κορόιδο». Είχε πεπειστεί ότι ήταν θέμα τακτικής, κακών χειρισμών κι άλλα τέτοια. Τι κι αν έβλεπε ότι άλλοι επίδοξοι «μεγαλοεπενδυτές» βρέθηκαν σε παρόμοια μοίρα, αυτός εμμονικός: «Μα, να μου τα φάνε εμένα που είμαι “αετός”»! Ευτυχώς, είχε την ελάχιστη σοφία να μην παρατήσει τη δουλειά του, ενώ και η γυναίκα του δούλευε και εκείνη με τη σειρά της, για να μην χρειάζεται να πληρώνουν νοίκι. Προχτές, στην επιχείρηση οπου εργάζεται, κυκλοφορεί η φήμη ότι επίκεινται απολύσεις. Τρέμει το φυλλοκάρδι του να μη μείνει πια, στο δρόμο! Συνειρμικά, δεν παύει να αναλογίζεται: «Ε, ρε, εαν είχα επενδύσει “διαφορετικά”, δε θα με ένοιαζε τίποτα»! Τελικά, ό,τι του απέμεινε από το παρελθόν του ήταν η συνήθεια με τα πούρα Τώρα, βέβαια, καπνίζει από τα πολύ φθηνά. Εξάλλου, γίνεται «αετός» χωρίς το πούρο; Δε γίνεται κι ας του έχουν κοπεί τα φτερά… Με εκτίμηση και υπόμνηση για την νέα (παλιά) κυβέρνηση, Αλέξης Καζαντζίδης

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.