«Σαν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη…». Η λαϊκή θυμοσοφία για το άλλοτε περίφημο κι άλλοτε διαβόητο «μέσον» προφανώς είναι διαχρονική και διεθνής.

«Σαν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη…». Η λαϊκή θυμοσοφία για το άλλοτε περίφημο κι άλλοτε διαβόητο «μέσον» προφανώς είναι διαχρονική και διεθνής. Αυτό απέδειξε η ψηλή, ξανθιά Σουηδέζα – ουχί τουρίστρια, αλλά διακεκριμένη συγγραφέας – Λίζα Μάρκλουντ με την ιστορία που διηγήθηκε στους Έλληνες φαν της στη συνάντησή τους στον «Ιανό». «Ξέρετε, η πρώτη φορά που ήρθα στην Αθήνα ήταν στα τέλη του ’70 και ήταν η πρώτη φορά –και μοναδική ώς τώρα – στη ζωή μου που με συνέλαβε η αστυνομία. Ζούσα χίπικα και ταξίδευα με ένα σακίδιο τότε. Ήρθα στην Αθήνα, ζούσα τη ζωή της Πλάκας και κοιμόμουν μαζί με καμιά 50αριά άτομα ακόμα στα πάρκα. Εκεί μας έπιασε η αστυνομία. Μάλιστα, επειδή ήμασταν πολλοί, μας κλείδωσαν σε ένα γκαράζ. Ζήτησα να δω τον αστυνομικό διευθυντή, τον συνάντησα και του έδωσα συγχαρητήρια για την καλή δουλειά που κάνει και… χαιρετίσματα από τον μπαμπά μου, με την υποσημείωση ότι είναι αστυνομικός διευθυντής στη Στοκχόλμη. Στην πραγματικότητα, ο μπαμπάς μου επισκεύαζε τρακτέρ στη Β. Σουηδία, αλλά τα… χαιρετίσματα έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους και αφεθήκαμε όλοι ελεύθεροι. Φυσικά επιστρέψαμε αμέσως στα πάρκα…».

Σουηδική υπεροψία και «δολοφονική» εξουσία…
Εκφραστική, με χιούμορ και ειρωνεία που τσάκιζε κόκαλα, μας μίλησε με πολύ αγάπη για την κεντρική ηρωίδα των βιβλίων της, την Άνικα – στα ελληνικά τη γνωρίζουμε στο «Studio Sex» και τον «Παράδεισο» που μόλις κυκλοφόρησε, και τα δυο από το Μεταίχμιο. Άλλωστε γράφει ιστορίες για την Άνικα από 8 ετών, έχει ονομάσει την κόρη της Άνικα και όταν θέλει να επιβληθεί σε καταστάσεις σκέφτεται «μπες στον χαρακτήρα» και δανείζεται ιδιότητες της μυθιστορηματικής ηρωίδας της για να πετύχει τον σκοπό της. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η τοποθέτησή της για την τεράστια επιτυχία που γνωρίζει – και στην Ελλάδα – η σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία τα τελευταία χρόνια. «Αστυνομική λογοτεχνία υπάρχει στις χώρες με σταθερή δημοκρατία και όχι σε δικτατορίες. Στη Σκανδιναβία υπάρχει πρόσφορο έδαφος γιατί νομίζουμε πως είμαστε πολύ καλύτεροι όλων. Έχουμε ειρήνη τα τελευταία 200 χρόνια, έχουμε μια φανταστική οικονομία, μακροζωία, δεν μας έχει επηρεάσει η κρίση και έχουμε ένα εκπληκτικό πρόσωπο να δείχνουμε στους τρίτους. “Ταπεινά” πιστεύουμε ότι όλοι οι υπόλοιποι δεν κάνουν κάτι καλά. Ωστόσο η σουηδική κοινωνία, την οποία ζω, είναι πολύ βίαιη κοινωνία. Κάθε εβδομάδα μία γυναίκα δολοφονείται από τον σύζυγό της, έχουμε υψηλά ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας και οι στατιστικές λένε ότι είναι πολύ μεγαλύτερος ο κίνδυνος να σε κλέψουν στη Σουηδία παρά σε οποιαδήποτε πόλη των ΗΠΑ. Αυτό έχει δώσει το έναυσμα στην αστυνομική λογοτεχνία να βάλει την κοινωνία μέσα στο μυθιστόρημα, τους ανθρώπους. Έχει ξεφύγει από την απλή αναζήτηση του δολοφόνου και τη λύση ενός αινίγματος. Γιατί άλλωστε ποιος είναι ο “κακός”; Ο άνθρωπος που όταν αποκτά εξουσία θεωρεί ότι αξίζει περισσότερο από τον συνάνθρωπό του και φτάνει ώς τη δολοφονία για να προστατέψει τη λίγη ή πολλή εξουσία που έχει αποκτήσει. Από τον βίαιο σύζυγο ώς τον δικτάτορα, αυτό ισχύει…».

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.