Τα βιβλία της Ντόρις Λέσινγκ, που πέθανε την Κυριακή σε ηλικία 94 ετών, γαλήνια και ατάραχη στον ύπνο της, θα μείνουν στην Ιστορία για πολλούςλόγους, αφού «κύκλωσε» ό,τι την ενδιέφερε στην προσωπική της ζωή. 

Τα βιβλία της Ντόρις Λέσινγκ, που πέθανε την Κυριακή σε ηλικία 94 ετών, γαλήνια και ατάραχη στον ύπνο της, θα μείνουν στην Ιστορία για πολλούς λόγους, αφού «κύκλωσε» ό,τι την ενδιέφερε στην προσωπική της ζωή. Μ’ ένα εξαιρετικό δείγμα μεταμοντέρνας γραφής ύμνησε τη γυναικεία χειραφέτηση και τον πολιτικό στοχασμό, αμφισβήτησε τη βρετανική αποικιοκρατία, εντρύφησε στον μυστικισμό και ανακατεύτηκε με την επιστημονική φαντασία. Αλλά και μόνο ένας βαρβάτος…
 
θεσμικός λόγος, όπως είναι το βραβείο Νόμπελ που κέρδισε το 2007, φτάνει. Πέρα από τα γραπτά που, όπως λέει και η λαϊκή ρήση, μένουν, στη μνήμη μας έχει μείνει και μια εικόνα της που – καμιά φορά, για να επικαλεστούμε και μια άλλη ρήση – είναι ισχυρότερη από τις λέξεις. Και η Λέσινγκ έχει γράψει εκατομμύρια λέξεις, θαρραλέες, φεμινιστικές, αντιδραστικές, αυτοβιογραφικές. Αναπόφευκτα, όμως, η είδηση του θανάτου της έφερε στο μυαλό μας και την περίφημη φωτογραφία από τη μέρα που πληροφορήθηκε ότι κέρδισε το Νόμπελ.
 
Καθισμένη κατάχαμα στα σκαλάκια του σπιτιού της, τριγυρισμένη από πρασινάδες,
γλάστρες και λουλούδια, κρατώντας ακόμα τις σακούλες με τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ, η γιαγιούλα (τότε 88 χρόνων) με τα μονίμως τραβηγμένα σε κότσο κατσαρά μαλλιά της είχε μόλις βγει από το ταξί κρατώντας τα ψώνια και βρήκε στο κατώφλι τηςπολλούς δημοσιογράφους να την περιμένουν. Πώς αντέδρασε; Ψέλλισε ένα «ω, θεέ μου».
 
Η σουηδική Ακαδημία είχε πει τότε για την επιλογή της Λέσινγκ ότι «είναι επική αφηγήτρια της γυναικείας εμπειρίας που, με σκεπτικισμό, θέρμη και ενορατική δύναμη, ερευνά έναν διχασμένο πολιτισμό», εννοώντας τη Νότια Αφρική του απαρτχάιντ, όπου πέρασε πολλά χρόνια με την οικογένειά της. Ήταν η γηραιότερη νικήτρια του βραβείου και μόλις η ενδέκατη γυναίκα που τιμήθη κε με Νόμπελ. Ο φεμινισμόςτης, άλλωστε, την έκανε διάσημη, μέσα από το βιβλίο «Χρυσό σημειωματάριο».
 
Παρόλο, όμως, που έγινε σύμβολο της γυναικείας χειραφέτησης και των φεμινιστριών, δεν δίστασε να κατακρίνει και να αιφνιδιάσει τις θαυμάστριές της, καθώς είχε πει ότι «δεν έχω τίποτα κοινό με τις φεμινίστριες και δεν μου αρέσει η απολυτότητά τους». Αλλά τέτοια ήταν η Ντόρις Λέσινγκ, έντιμη και αντισυμβατική.
 
Η ζωή της ήταν συναρπαστική, όσο και τα βιβλία της. Γεννημένη στην Περσία από Εγγλέζους γονείς- τραπεζικό υπάλληλο και νοσοκόμα – εγκατέλειψε στην εφηβεία τηςτο θρησκευτικό σχολείο όπου πήγαινε.
 
Η εγκατάλειψη ήταν ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη ζωή της, αφού εγκατέλειψε δύο συζύγους, αλλά και τα δύο από τα τρία παιδιά της – φυσικά κατακρίθηκε πολύ γι’ αυτό. Εγκατέλειψε και το Κομμουνιστικό Κόμμα, στο οποίο είχε ενταχθεί. Εγκατέλειψε το δόγμα του φεμινισμού. Και πολλά ακόμα. Υπάρχουν όλα στα βιβλία και το γράψιμό της, το οποίο δεν άφησε ποτέ.
 
ΥΓ.: Το τελευταίο της μυθιστόρημα «Alfred & Emily» (2008) θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.