Η ένταση των επιθέσεων που δέχεται το τελευταίο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ, από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, προβληματίζει την Κουμουνδούρου, η οποία εκλαμβάνει αυτή τη στάση ως «πόλεμο» εκ μέρους μερίδας μιντιακών συμφερόντων …

Η ένταση των επιθέσεων που δέχεται το τελευταίο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ, από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, προβληματίζει την Κουμουνδούρου, η οποία εκλαμβάνει αυτή τη στάση ως «πόλεμο» εκ μέρους μερίδας μιντιακών συμφερόντων σε απάντηση των όσων διακηρύσσει ο Αλέξης Τσίπρας αναφορικά με την ανάγκη να ρυθμιστεί το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο και το Δημόσιο να εισπράξει τα προβλεπόμενα έσοδα από τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες.

Όπως είπε και ο γραμματέας της Κ.Ο. Νίκος Βούτσης σε δημόσια τοποθέτησή του με αφορμή το «μέτωπο» που άνοιξε με τα «Νέα» για συγκεκριμένο ρεπορτάζ και σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου, δεν πρόκειται περί βεντέτας, αλλά είναι πόλεμος και ο καθένας διαλέγει το στρατόπεδό του.

Ποιοι είναι οι προβληματισμοί της Κουμουνδούρου;

Όσο η κυβέρνηση αποδυναμώνεται και αποσταθεροποιείται τόσο εντείνεται ο αυταρχισμός της, ο οποίος εκφράζεται και αντανακλάται και στους ανορθόδοξους τρόπους με τους οποίους μεγάλοι «μνημονιακοί» δίαυλοι ενημέρωσης αναπαράγουν την κυβερνητική προπαγάνδα. Όπως σημειώνουν στην Κουμουνδούρου, είναι συχνά δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στη δημοσιογραφική κριτική και τη χυδαιότητα ή την πολιτική αντιπαράθεση και τη συκοφαντία.
Όπως μάλιστα συμπληρώνουν, οι δημοσκοπικές ενδείξεις, που δείχνουν ότι η ψαλίδα μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. αρχίζει να ανοίγει υπέρ του πρώτου, μεγεθύνουν τον πανικό του κυβερνητικού επιτελείου, με αποτέλεσμα να κλιμακώνει τα πυρά του προς τον ΣΥΡΙΖΑ διαστρεβλώνοντας κατά συρροήν απόψεις, θέσεις και γεγονότα.

Με άλλα λόγια, στο στενό επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα θεωρείται ότι η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ αντανακλάται στο ευρύ ακροατήριο αλλοιωμένη, ενώ εκ των πραγμάτων τίθεται ένα ζήτημα επικοινωνιακής ισχύος. Είναι δε ερώτημα το πώς, εφόσον ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κηρύσσει τον πόλεμο εναντίον συγκεκριμένων ΜΜΕ της διαπλοκής και αναφέρεται στο σκάνδαλο της Digea (όπου οι πάροχοι σήματος είναι ταυτόχρονα και πάροχοι τηλεοπτικού προγράμματος), την ίδια ώρα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορεί να διεκδικεί την απρόσκοπτη εκπροσώπησή του σε κανάλια, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές κ.λπ.

Η συγκρουσιακή αυτή σχέση οδηγεί την ηγεσία σε αναζήτηση λύσεων, ενώ οι σκέψεις που υπάρχουν – σε αρχικό ακόμη στάδιο – για «απόσυρση» των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ από συγκεκριμένα μέσα (όπως το Μega, και θα εξηγήσουμε παρακάτω γιατί) συμβολίστηκε την περασμένη εβδομάδα και με την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να δώσει συνεντεύξεις στη δημόσια «ελεύθερη ΕΤ3» και την κομματική «Αυγή».

Από εκεί και πέρα αναζητούνται τρόποι για επέκταση των ΜΜΕ που μπορεί να έχει στη διάθεσή της η Κουμουνδούρου. Ειδικότερα γίνονται κινήσεις στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των κομματικών μέσων με τηλεοπτικό δίαυλο ενημέρωσης, δίπλα στο ημερήσιο και το κυριακάτικο φύλλο της «Αυγής» και την ηλεκτρονική της έκδοση, το ραδιόφωνο «Στο Κόκκινο» και την ηλεκτρονική πύλη left.gr.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρωταρχική σκέψη είναι να εξευρεθεί στούντιο για την παραγωγή τηλεοπτικού ενημερωτικού προγράμματος συνολικής διάρκειας 3 ή 4 ωρών ημερησίως (δηλαδή ένα πακέτο 2 ή 3 εκπομπών), το οποίο θα εκπέμπεται μέσω Ίντερνετ και ει δυνατόν μέσω ψηφιακών τηλεοπτικών συχνοτήτων στην Αττική και την επαρχία. Υπάρχουν, όπως μας πληροφορούν, σε εξέλιξη συζητήσεις και επαφές με περιφερειακά κανάλια ή και τοπικά κανάλια της Αττικής, προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα αναπαραγωγής ενός τέτοιου τηλεοπτικού προγράμματος.
Οι κινήσεις αυτές επιταχύνουν, τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων, και την υπόθεση της δημιουργίας ομίλου ΜΜΕ, στον οποίο θα ενταχθούν τα κομματικά μέσα, δηλαδή η «Αυγή», το ραδιόφωνο και η υπό υλοποίηση τηλεόραση (άλλα έντυπα με αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως π.χ. η «Εποχή» και ο «Δρόμος της Αριστεράς», προς το παρόν μένουν εκτός), κάτι το οποίο ουσιαστικά προϋποθέτει, όπως επισημαίνουν στην Κουμουνδούρου, μια μέθοδο οικονομικού συμμαζέματος.
Επιδίωξη της ηγεσίας είναι ο κομματικός όμιλος ΜΜΕ να έχει δημιουργηθεί έως την έναρξη της νέας χρονιάς. Προϋπόθεση ακόμη είναι το Δ.Σ. της «Αυγής» να προχωρήσει, μέχρι το τέλος του χρόνου, σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, από το οποίο θα εξευρεθούν πόροι για την κάλυψη των υποχρεώσεων απέναντι στους εργαζομένους της εφημερίδας (αποπληρωμή δεδουλευμένων) και σε τρίτους. 

Η… «χημεία» με τα μίντια

Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Ιούνιο του 2012 αποτέλεσε ένα σοκ για το πολιτικό σύστημα και τις απολήξεις του στα μίντια, αφού πλέον δεν είχαν να «παίξουν» μόνο με τους παραδοσιακούς και γνώριμους πόλους του δικομματισμού, αλλά και με τον «εξτρεμιστή» ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας γρήγορα αντιλήφθηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία διεκδικεί την εξουσία ευαγγελιζόμενη την ανατροπή των κατεστημένων δομών, θα είχε απέναντί του σχεδόν το σύνολο των βασικών παικτών της έντυπης και ραδιοτηλεοπτικής ενημέρωσης, από τους οποίους, στην καλύτερη περίπτωση, μπορούσε να διεκδικήσει μια φερ πλέι αντιμετώπιση.

Από τότε μέχρι σήμερα έχει σκιαγραφηθεί σε γενικές γραμμές το τοπίο των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τους μεγάλους μιντιακούς ομίλους, προδιαγράφοντας και τη συνέχεια στην επόμενη μέρα, όταν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση.
Ο Αλέξης Τσίπρας, στο γενικότερο μέτωπο με τους φορείς της διαπλοκής, το οποίο άνοιξε λίγο μετά τις εκλογές του 2012, σταθερά εντάσσει τον χώρο των μίντια και των παραδοσιακών και νέων μιντιαρχών. Πάγια άλλωστε είναι και η αναφορά του στο «ένοχο τρίγωνο της αμαρτίας», δηλαδή το πολιτικό σύστημα, τους μεγάλους (και κατά κανόνα υπερχρεωμένους) ομίλους ΜΜΕ και την επιχειρηματική ελίτ, και το τραπεζικό σύστημα. Παρά ταύτα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να πραγματοποιήσει έναν κύκλο αναγνωριστικού χαρακτήρα συναντήσεων με τους βασικούς παίκτες στον χώρο της ενημέρωσης (Αλαφούζο, Ψυχάρη, Μπόμπολα, αλλά και τον Νίκο Χατζηνικολάου, τον Θέμο Αναστασιάδη του Πρώτου Θέματος κ.ά.), προκειμένου να μετρήσει διαθέσεις και να μεταφέρει αυτούσιες τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΜΜΕ.

Όσον αφορά λοιπόν τη… «χημεία» του ΣΥΡΙΖΑ με τα μεγάλα μιντιακά «μαγαζιά», αυτό που μέχρι στιγμής μπορεί κάποιος να παρατηρήσει είναι ότι:

1 «Tαραχώδης» και εξαιρετικά συγκρουσιακή αποδεικνύεται η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με κομμάτια του ΔΟΛ όπως το Μega, στο οποίο ο Oργανισμός μετέχει με ποσοστό 22,11%, και η εφημερίδα «Τα Νέα». Το «Βήμα», επίσης του ΔΟΛ, ακολουθεί διαφορετική τακτική, καθώς κατά κανόνα αποφεύγει τα χτυπήματα κάτω απ’ τη ζώνη και περιορίζει τις «ανοίκειες» επιθέσεις στο επίπεδο της επώνυμης αρθρογραφίας.

2 Επιθετικός απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι και ο ΣΚΑΪ του Αλαφούζου, ωστόσο τον εν λόγω όμιλο δεν διακρίνει ο βαθμός εμπάθειας που συναντά κανείς στις περιπτώσεις του Μega και των «Νέων».

3 Σχετικά χαμηλούς τόνους απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ κρατά ο «Πήγασος» του Μπόμπολα, τουλάχιστον όσον αφορά το «Έθνος». Ο όμιλος, καθότι διευρυμένου επιχειρηματικού ρεπερτορίου, με ολιγοπωλιακό ρόλο στον κατασκευαστικό τομέα, μέσω του οποίου έχει επιδοθεί στην ανάληψη δημοσίων έργων, μάλλον δεν ανησυχεί ότι σε περίπτωση διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει εκτός νυμφώνος. Κοινώς, εκτιμά ότι «δουλειές» θα υπάρχουν…

4 Εκτός, όμως, από τους παραπάνω, που ανήκουν σε αυτό που ο Τσίπρας έχει περιγράψει ως «παλαιά διαπλοκή», υπάρχει και η νέα: τον περασμένο Φεβουράριο, ενόσω η κυβέρνηση ξεδίπλωνε τη «στρατηγική της έντασης», ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε τη «νέα βαρονία» στον χώρο των μίντια ως το «μακρύ χέρι του Σαμαρά» στα ΜΜΕ, έτοιμο να επιτελέσει τη «βρόμικη δουλειά» για λογαριασμό του, με επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, με τότε δημοσιεύματά της η «Κυριακάτικη Αυγή» είχε κατονομάσει τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας «Παραπολιτικά» Βαγγέλη Μαρινάκη ως βασικό παίκτη στην ανάδυση των «νέων τζακιών» υπό τις ευλογίες Σαμαρά (και ο οποίος αντέδρασε με αγωγή κατά της «Αυγής», με δικηγόρο τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Ν.Δ. Μάκη Βορίδη). Επίσης, ως «νέο τζάκι» είχε κατονομάσει τον επιχειρηματία Φίλιππο Βρυώνη, ο οποίος τη δεδομένη στιγμή, σύμφωνα με το δημοσίευμα της «Αυγής», φερόταν να βρίσκεται πίσω από τις συζητήσεις για την αγορά του τηλεοπτικού 902 από το ΚΚΕ, του οποίου τη συχνότητα διεκδικούσε η Κουμουνδούρου, με την «Αυγή» να ζητάει να παραμείνει στην Αριστερά.