Κάθε σοβαρό πρόβλημα που ενσκήπτει στην κοινωνία μας παραπέμπει μελαγχολικά και καταδικαστικά στην ίδια κακοδαιμονία μιας χρόνιας διαστρέβλωσης που μας καθιστά αιχμαλώτους των κομματικών συμφερόντων.

Κάθε σοβαρό πρόβλημα που ενσκήπτει στην κοινωνία μας παραπέμπει μελαγχολικά και καταδικαστικά στην ίδια κακοδαιμονία μιας χρόνιας διαστρέβλωσης που μας καθιστά αιχμαλώτους των κομματικών συμφερόντων.
 
Έχοντας εμπεδώσει την κομματοκρατία, από όπου κι αν αυτή προέρχεται, ο Έλληνας έμαθε καλά το ποίημά του: να προτάσσει την πατρίδα και να ταυτίζεται με το κόμμα που θα τον εξυπηρετήσει, θα τον ξελασπώσει. Ο Έλληνας λειτουργούσε πάντα με τους «δικούς του» και κυρίως βάσει των αντιπάλων του. Η αντιπαλότητα του έδινε χαρακτήρα και όχι ο εαυτός του. Καθοριζόταν από αυτόν που εχθρευόταν, από τον αντίπαλό του.
Έτσι, είχε μια προσέγγιση του κόσμου μέσα από την άρνηση, την ένταση και την αντιπαλότητα.
 
Καθρέφτης του ψηφοφόρου του και το κόμμα, μάθαινε να λειτουργεί έτσι ακριβώς. Δεν χρειάζεται παρά να ασκήσει τον καταγγελτικό λόγο, τη μαγκιά, τον τσαμπουκά, την αδιαλλαξία: ό,τι δηλαδή καταστρέφει τον διάλογο και τη δημοκρατία. Και το κόμμα, βέβαια, ήξερε το ποίημά του: όλα τα έκανε υπέρ του διαλόγου και της δημοκρατίας.
 
Στην Ελλάδα μάθαμε να καταστρέφουμε αυτό υπέρ του οποίου υποτίθεται αγωνιζόμαστε. Αγωνιζόμαστε για την πατρίδα, τη διαλύουμε. Αγωνιζόμαστε για τον λαό, τον καταστρέφουμε. Αγωνιζόμαστε για το κοινωνικό κράτος, το εξαερώνουμε. Αγωνιζόμαστε για την παιδεία, κρατάμε αγωνιστικά κλειστά τα πανεπιστήμια.
 
Ο δρόμος της επίλυσης περνά από την εκ θεμελίων καταστροφή και ποτέ προς την εύρεση λύσης. Η λύση για τη χώρα μας είναι απαγορευμένη και ταυτίζεται παραδόξως με την υποταγή και το ξεπούλημα. Σαν η λύση των προβλημάτων να χαλάει τον τζίρο των κομματικών παραγκών που έχουν στηθεί στις αγωνιστικές εξέδρες του πολιτικού μας τσίρκου. Μας ενδιαφέρουν τα ακροβατικά, οι ταχυδακτυλουργίες, το θέαμα και οι εντυπώσεις εν γένει και όχι οι λύσεις.
 
Αντιμετωπίζουμε πρόβλημα στα πανεπιστήμια για παράδειγμα: τα κλείνουμε, τα καταστρέφουμε, τα καταλαμβάνουμε. Όσο περισσότερο είναι κλειστά τόσο δικαιώνεται ο αγώνας όλων εκείνων των κομματικών παρασίτων που τρέφονται από την ανωμαλία και την περιδίνηση των προβλημάτων. Η λύση είναι ο εχθρός του λαού, η δημιουργικότητα σκοτώνει την αγωνιστικότητα, η αποτελεσματικότητα καταπατά τα λαϊκά δικαιώματα. Αυτές είναι μερικές θεμελιώδεις αρχές της πολιτικής πρακτικής όπως ασκείται εξακολουθητικά, ενθέρμως και ευδοκίμως στη χώρα μας. 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.