Η ΕΡΤ μπορεί να μην εμφανίζεται πια στην τηλεόρασή μας, αλλά στην ιστοσελίδα όσων εργάζονταν σε αυτή μπορεί να βρει κανείς ακόμα πολύ ενδιαφέροντα θέματα, συνεντεύξεις και ντοκιμαντέρ… 

Η ΕΡΤ μπορεί να μην εμφανίζεται πια στην τηλεόρασή μας, αλλά στην ιστοσελίδα όσων εργάζονταν σε αυτή μπορεί να βρει κανείς ακόμα πολύ ενδιαφέροντα θέματα, συνεντεύξεις και ντοκιμαντέρ, όπως ήταν τα «Ερείπια», που έκαναν την ιντερνετική τους πρεμιέρα την περασμένη Κυριακή.

Η ταινία θυμίζει και επανεξετάζει την υπόθεση των οροθετικών γυναικών, οι οποίες προσήχθησαν από την Ελληνική Αστυνομία, υπέστησαν εξαναγκαστικούς ελέγχους για ΗΙV, προφυλακίστηκαν για κακούργημα και τελικά διαπομπεύτηκαν, όταν οι φωτογραφίες και τα προσωπικά τους δεδομένα δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ, λίγες μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012.

Μια υπόθεση που έτυχε μεγάλης δημοσιότητας στην Ελλάδα, προκάλεσε διεθνή κατακραυγή με θέμα την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ποινικοποίηση της αρρώστιας και ξεχάστηκε λίγο μετά, χωρίς να καταλογιστεί καμία ευθύνη σε κανέναν.

Σκηνοθέτης της η Ζωή Μαυρουδή, η οποία, όπως έγραψε, ασχολήθηκε με το θέμα αυτό, κυρίως γιατί φανερώνει «ένα ουσιαστικό έλλειμμα συμπόνιας προς αυτούς που έχουν χτυπηθεί περισσότερο από την κρίση και τη λιτότητα, τους ανθρώπους που περιφέρονται σιωπηλά ανάμεσα στα ερείπια της κοινωνίας μας» και, ταυτόχρονα, «τον αυξανόμενο συλλογικό μας πανικό, την ανικανότητα των θεσμών, τη δουλικότητα των ΜΜΕ απέναντι στην υποτιθέμενη ιερότητα της εξουσίας, τον φαρισαϊσμό των πολιτικών μας».

Μέσα από συνεντεύξεις με μερικές από τις γυναίκες αυτές, και τις οικογένειές τους, αλλά και με γιατρούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους και μέλη οργανώσεων, οι οποίες προσφέρθηκαν να τις βοηθήσουν, φανερώνεται πως καταπατήθηκαν ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, ιατρική πρακτική και διεθνή πρωτόκολλα, παραποιήθηκαν στοιχεία από τα πιο επίσημα χείλη και ποδοπατήθηκαν ζωές άρρωστων ανθρώπων για να φτιαχτεί μια προεκλογική σπέκουλα. Να δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη η εντύπωση πως, μέσα σε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, αντιμετωπίζεται με τον πλέον δυναμικό τρόπο η εγκληματικότητα και προστατεύεται η δημόσια υγεία.

Και επειδή, όπως τονίζεται και στο ντοκιμαντέρ, ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης αναζητούνται εύκολοι στόχοι, όπως μετανάστες, άνεργοι, πρεζόνια, άρρωστοι, άνθρωποι που δεν ξέρουμε και δεν καταλαβαίνουμε, όλη αυτή η υπόθεση στηρίχτηκε, όπως και άλλες, σε ξενοφοβικές, αρρωστοφοβικές, ρατσιστικές προκαταλήψεις, τις οποίες ταυτόχρονα, φυσικά, ξαναπυροδότησε προσφέροντάς τους δήθεν «επίσημα στοιχεία».

Δείτε το ντοκιμαντέρ μια και κυκλοφορεί ακόμα στοΊντερνετ, έστω και μόνο για να διαπιστώσετε – για μία ακόμα φορά – το μέγεθος της υποκρισίας προσώπων και κομμάτων, που, αφού επένδυσαν σε όλες αυτές τις φοβίες, ακόμα απορούν για το πώς αυξήθηκε η δύναμη ενός ναζιστικού κόμματος.