Εγκρίθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής 8^ης Δεκεμβρίου 2013, με τα «γνωστά 153 ΝΑΙ» ο προϋπολογισμός του 2014…

Εγκρίθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής 8^ης Δεκεμβρίου 2013, με τα «γνωστά 153 ΝΑΙ» ο προϋπολογισμός του 2014…
 
Παρακολούθησα, όπως οι περισσότεροι, τα πήγαιν’ έλα μεταξύ των στελεχών της Συγκυβέρνησης και της τρόικας τις τελευταίες εβδομάδες, τις πιέσεις για «μεταρρυθμίσεις» (τουτέστιν απολύσεις) και κατασχέσεις της πρώτης κατοικίας, τις αμφιβολίες (πάλι) για την επόμενη δόση, τη (λένε) «ευεργετική υποβάθμιση» του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών, την περίεργη για πολλούς «αναβάθμιση» των Ομολόγων και της Οικονομίας μας (που είναι σε επίπεδα «σκουπιδιών»)…
 
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ: τη μάθαμε και τη θυμόμαστε την Εθνική μας Ιστορία ή επιτρέψαμε στους εαυτούς μας την πολυτέλεια να την αγνοούμε, οπότε νομίζω ότι μας περιγράφει με επιτυχία το γνωστό απόφθεγμα που διατρανώνει ότι «Λαοί που ξεχνούν το παρελθόν τους είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν»;
 
Κράτησε σχεδόν 4 αιώνες, μείον μερικές δεκαετίες, η «Τουρκοκρατία» στην Πατρίδα με παρακρατήσεις στις σοδειές, κεφαλικούς φόρους, σφαγές, βιασμούς, διωγμούς… Πληρώνανε οι πρόγονοί μας τους φόρους που επέβαλλε η «Υψηλή Πύλη» υποταγμένοι στους Πασάδες, Σουλτάνους και Βεζίρηδες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και στους τοπικούς εκπροσώπους τους που ήταν, όπως μας έμαθε η Ιστορία μας, όχι μόνο Τούρκοι, αλλά και ομόθρησκοι και ομοεθνείς Έλληνες «κοτζαμπάσηδες».
 
Δεν θέλω να χαρακτηρισθώ κακός, αλλά έχω την ανάγκη να το πω:
Τρία χρόνια τώρα βρισκόμαστε σε μια «περίεργη» υποταγή, πληρώνουμε φόρους που εξελίσσονται σταδιακά σε αφόρητα επίπεδα, μας μαστίζει η ανεργία, κλείνουν κατά χιλιάδες οι επιχειρήσεις, μηδενίζεται προοδευτικά η Εθνική μας περηφάνια, υποφέρουμε, παραπονιόμαστε, αυτοκτονούμε και, εάν θελήσουμε να δούμε την πραγματικότητα κατάματα, οφείλουμε να διαπιστώσουμε ότι βιώνουμε καθεστώς «τροϊκανοκρατίας».
 
Κάποιος ίσως αντιτάξει ότι συνεχίζουμε να «είμαστε ελεύθεροι» και να μπορούμε να μετοικήσουμε στο εξωτερικό, εάν δεν μας αρέσει πλέον η εδώ κατάσταση, δεν μας σφάζουν και δεν μας κλείνουν σε «μπουντρούμια»!…
 
Αλήθεια είναι τα παραπάνω, σοβαρά επιχειρήματα;
Βέβαια, ένα επιχείρημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους ταγούς μας για διαφοροποίηση της «Τουρκοκρατίας» από την «Τροϊκανοκρατία» που ήδη βιώνουμε, είναι ότι τώρα οι εκπρόσωποι των δανειστών μας, που εισπράττουν κεφαλικούς φόρους οδηγώντας μας σε οικονομικό μαρασμό, ανεργία και αυτοκτονίες, είναι Ευρωπαίοι, ανήκουν σε πολιτισμένες χώρες και δημοκρατικές κοινωνίες και απαιτούν αυτά που εμείς δανειστήκαμε, τα οποία, όπως συνοψίζει η ιστορική φράση του κ Πάγκαλου, «τα φάγαμε μαζί με τους πολιτικούς μας»…
Κράτησε, λέει η Ιστορία, σχεδόν 4 αιώνες η «Τουρκοκρατία»…
 
Υποθέτω ότι το σχετικό καυτό ερώτημα που βασανίζει και εσάς, στον βαθμό που βασανίζει εμένα, είναι:
«Πόσα χρόνια ή δεκαετίες θα διαρκέσει αυτή η “Τροϊκανοκρατία”»;
 
 
* O Γιώργος Πιπερόπουλος είναι συνταξιούχος καθηγητής του Παν Μακεδονίας, Επισκέπτης καθηγητής στο  City College, Dept of Business and Economics, Sheffield University International Faculty και Επισκέπτης καθηγητής στο Business School, Newcastle University.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.