Χθες το απόγευμα στολίσαμε με τη γυναίκα μου το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας: το βγάλαμε από την κούτα του και το συναρμολογήσαμε, χωρίς να έχουμε απώλειες, μια και υπόκειται στην ίδια διαδικασία τα τελευταία έξι χρόνια.

 
Χθες το απόγευμα στολίσαμε με τη γυναίκα μου το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας: το βγάλαμε από την κούτα του και το συναρμολογήσαμε, χωρίς να έχουμε απώλειες, μια και υπόκειται στην ίδια διαδικασία τα τελευταία έξι χρόνια.
 
Ανοίξαμε και τις κούτες με τις μπάλες και τα γιορτινά διακοσμητικά και τη φάτνη, και με χαρά μας διαπιστώσαμε πως το μόνο που θα χρειαστεί να αγοράσουμε για φέτος θα είναι ένα – δυο φακελάκια με «πάχνη». Όταν όλα ήταν έτοιμα κι ανάψαμε τα φωτάκια, καθίσαμε αγκαλιά και σιωπηλοί, να φαντάζεται ο καθένας μας τα παιδικά του χρόνια, κάποια Χριστούγεννα σε σπίτια άλλων, κάποια Χριστούγεννα μοναξιάς κι απελπισίας.
 
Σήμερα βγήκαμε βόλτα αγκαζέ στα μαγαζιά. Να χαζέψουμε τις βιτρίνες. Ο δήμος φέτος δεν έστησε τις φωτεινές γιρλάντες, δεν φωταγώγησε τους εμπορικούς δρόμους και φρόντισε να στήσει μόνο ένα καχεκτικό δεντράκι στην κεντρική πλατεία. Είδαμε στη θέση της φάτνης τον Μήτσο, ένα αδέσποτο λυκόσκυλο, φαρδιά – πλατιά ξαπλωμένο πάνω στα άχυρα, πριν καταλάβει τη θέση του ο Χριστούλης. Είδαμε τις θεούσες με κότσο τα μαλλιά να κάνουν τον έρανο αγάπης και συνεισφέραμε τον οβολό τους. Είδαμε τα παιδάκια με μάτια να λάμπουν από έκπληξη μπροστά σε παιχνίδια που δεν θα έχουν αυτά τα Χριστούγεννα κι ίσως θα μεγαλώσουν χωρίς να έχουν ξετυλίξει ούτε ένα πάκο με δώρα, αλλά ίσως ακριβώς γι’ αυτό θα ονειρευτούν τα πιο απίθανα, τα πιο φανταχτερά, τα πιο παράξενα παιχνίδια και θα τα κατακτήσουν με τη φαντασία τους.
 
Αύριο και μεθαύριο θα ξαναπεράσουμε μπροστά από τις στολισμένες βιτρίνες. Θα σταθούμε με το στόμα ανοιχτό και τα μάτια να λάμπουν μπροστά σε ρούχα και παπούτσια και γκάτζετ και αρώματα και μπιχλιμπίδια, να ονειρευτούμε, και μόνο, πως θα τα έχουμε στην κατοχή μας. Φέτος δεν θα αγοράσουμε τίποτα. Συμφωνήσαμε με τη γυναίκα μου να φτιάξουμε πακέτα με χρυσόσκονη κάτω από το δέντρο που θα έχουν μέσα μία και μοναδική καραμέλα.
 
Φέτος ξανακερδίσαμε το φαντασιακό πνεύμα των Χριστουγέννων, εκείνο το διάστημα που χωρίζει την επιθυμία από την άμεση πραγματοποίησή της. Η επιθυμία που δεν πραγματοποιείται αμέσως αποτελεί το καλύτερο καύσιμο για τη φαντασία.

Η φαντασία, το καλύτερο προωθητικό της Τέχνης. Ονειρευτείτε, Πατριώτες, και καλές γιορτές σε όλους μας.
 
*Ο Σωτήρης Παστάκας είναι ποιητής
 

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.