Κομματικό «συμμάζεμα» με στόχο την ισχυροποίηση της ηγεσίας εν όψει ανοιγμάτων σε ευρύτερες δυνάμεις

Κομματικό «συμμάζεμα» με στόχο την ισχυροποίηση της ηγεσίας εν όψει ανοιγμάτων σε ευρύτερες δυνάμεις

Μπορεί, με αφορμή την πρόσφατη μονοήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, τα φώτα της δημοσιότητας να εστίασαν στη γνωστή αντιπαράθεση για το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση μεταξύ της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας, όμως εσωτερικά το ενδιαφέρον πολλών συγκεντρώνουν διεργασίες που εξελίσσονται και αφορούν την ενοποίηση των τάσεων που συγκροτούν τη συνεδριακή πλειοψηφία.
Σύμφωνα με κορυφαία στελέχη, η ανάγκη που οδηγεί σε αυτήν την επιλογή είναι τόσο η επιταγή του συνεδρίου για την ενιαία μορφή του κόμματος όσο και, κυρίως, η πιο σφιχτή και συγκροτημένη πολιτική και οργανωτική λειτουργία της πλειοψηφίας.
Υπέρ της «ενωτικής ανασύνθεσης» των τάσεων της πλειοψηφίας είχε πρώτη τοποθετηθεί δημόσια η τάση «Πλατφόρμα 2010». Σε σύσκεψή της τον Οκτώβριο είχε συζητήσει το θέμα καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ανάγκη «υπέρβασης των παλαιών διαιρέσεων», δεδομένου ότι, πολιτικά και στρατηγικά, κατ’ ουσίαν οι τάσεις της πλειοψηφίας συγκλίνουν.
Μιλούσε τότε για «συνδιαμόρφωση» ενός «νέου και συνεκτικού πλειοψηφικού ρεύματος» ιδεών και προτάσεων, το οποίο θα προχωρήσει με αποφασιστικότητα στην υλοποίηση των αποφάσεων και των προτεραιοτήτων του συνεδρίου, δηλαδή την εμβάθυνση κι εξειδίκευση του κυβερνητικού προγράμματος, την ουσιαστική ενοποίηση και μαζικοποίηση του κόμματος και το άνοιγμα στην κοινωνία.
Οι τάσεις που συγκροτούν την πλειοψηφία είναι οι εξής:
1 Η Αριστερή Ενότητα (ΑΡΕΝ), από την οποία προέρχονται ο πρόεδρος και στελέχη από το ηγετικό επιτελείο, όπως ο διευθυντής του πολιτικού του Γραφείου Νίκος Παππάς, ο εκπρόσωπος Τύπου Πάνος Σκουρλέτης, ο γραμματέας του Κόμματος Δημήτρης Βίτσας, ο γραμματέας της Κ.Ο. Νίκος Βούτσης, οι αρμόδιοι για τα οικονομικά στο κόμμα και την Κ.Ο. Γιάννης Μηλιός και Ευκλείδης Τσακαλώτος, αντιστοίχως, στελέχη όπως οι Τάσος Κορωνάκης, Ανδρέας Καρίτζης κ.ά.
2 Η «Πλατφόρμα 2010», την οποία αποτελούν οι Γιάννης Μπαλάφας, Δημήτρης Παπαδημούλης, Ρένα Δούρου, Κώστας Πουλάκης, Άγγελος Μανταδάκης κ.ά.
3 Την εικόνα συμπληρώνει η ΑΝΑΣΑ, η οποία αποτελείται από τις συνιστώσες ΑΚΟΑ και Ρόζα, τμήμα της συνιστώσας Κόκκινο και ανένταχτους. Στην ΑΝΑΣΑ πρόσκεινται στελέχη όπως τα μέλη της Γραμματείας Πάνος Λάμπρου και Μάνια Μπαρσέφσκι, ο διευθυντής της Κ.Ο. Κώστας Αθανασίου, στελέχη της εφημερίδας «Εποχή», όπως ο Παύλος Κλαυδιανός, αλλά και στελέχη όπως ο Γιάννης Αλμπάνης, η Τασία Χριστοδουλοπούλου κ.ά. Η συγκεκριμένη τάση μετέχει στις συζητήσεις, αλλά δεν έχει καταλήξει αν θα προχωρήσει μέχρι τέλους.
Συντονιστικό ρόλο αυτού του εγχειρήματος έχει αναλάβει ο καθηγητής Αριστείδης Μπαλτάς, ο οποίος πρόσκειται στην Αριστερή Ενότητα.

Διεργασίες
Αυτό που μεταξύ άλλων επιχειρεί να αντιμετωπίσει η ηγεσία είναι το ότι μετά το συνέδριο τα όρια μεταξύ των παραπάνω τάσεων έχουν ρευστοποιηθεί, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ποικίλες ομαδοποιήσεις και συνεχώς μεταβαλλόμενες συμμαχίες ( είτε εσωτερικά στις τάσεις είτε μεταξύ των τάσεων) που δεν είναι εύκολο να ελεγθούν.
Μάλιστα είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ακόμη και η ΑΡΕΝ είναι «μοιρασμένη» σε δύο τμήματα, όχι απολύτως διακριτά μεταξύ τους, από τα οποία το ένα βρίσκεται πιο κοντά στον πρόεδρο και τις επιλογές του και το άλλο χαρακτηρίζεται ως περισσότερο «κινηματικό» και «ριζοσπαστικό» και ζητάει μεγαλύτερο συγχρωτισμό με την κοινωνία και τα κινήματα. Κατά μια άλλη εκδοχή, οι πολιτικές διαφοροποιήσεις είναι εντελώς δυσδιάκριτες.
Με βάση εκτιμήσεις, η ενοποίηση των τάσεων της πλειοψηφίας ουσιαστικά θα οδηγήσει στην ηγεμονία της υπο-τάσης των «προεδρικών», της «δεξιάς» ΑΡΕΝ δηλαδή, σύμφωνα με την κομματική… αργκό. Επίσης κομμάτι της «αριστερής» ΑΡΕΝ βρίσκεται αρκετά κοντά με τμήματα της ΑΝΑΣΑ. Όπως λέγεται πάντως από την Κουμουνδούρου, σε επόμενη φάση θα επιδιωχθεί η ενοποίηση να συμπεριλάβει και τη Σοσιαλιστική Τάση αλλά και την ΚΟΕ.
Σύμφωνα με ερμηνεία που δίνουν ορισμένοι, στόχος της επιτάχυνσης των παραπάνω κινήσεων είναι η ισχυροποίηση της ηγεσίας εν όψει της προσπάθειας να συνάψει ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες, οι οποίες εκτείνονται μέχρι και σε πρόσωπα ή προσωπικότητες του συντηρητικού πολιτικού φάσματος – στην προσπάθεια δημιουργίας ενός «δημοκρατικού, πατριωτικού» μετώπου – και οι οποίες στο εσωτερικό προξενούν αντιδράσεις.
Το άνοιγμα αυτό, τρόπον τινά, έχει προαναγγελθεί τόσο μέσα από τις επαφές του Αλέξη Τσίπρα (π.χ. Β. Μαρκεζίνης, Λούκα Κατσέλη, τμήματα του επιχειρηματικού κόσμου, καραμανλικοί κ.λπ.), όσο και με την πρότασή του για τα Θεματικά Συνέδρια που θα ανοίξουν τη συζήτηση για το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Ήδη στελέχη της μειοψηφίας επισημαίνουν τον κίνδυνο να «νομιμοποιηθούν» ντε φάκτο ως σύμμαχοι του ΣΥΡΙΖΑ πρόσωπα που θα συμμετάσχουν σε αυτήν τη συζήτηση και όχι μέσα από τις κομματικές αποφάσεις.
Να σημειωθεί ακόμη ότι, ενώ στην αντίληψη της ηγεσίας το άνοιγμα σε ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις περνά μέσα και από τα ψηφοδέλτια για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι οργανώσεις του κόμματος δείχνουν «κλειστές» στη λογική «διευρύνσεων» με εξωκομματικά πρόσωπα. Τα παραπάνω σηματοδοτούν μια επικείμενη δοκιμασία της σχέσης κομματικής βάσης – ηγεσίας.

Πονοκέφαλος
Σε αυτό το πλαίσιο, το Αριστερό Ρεύμα έχει τον δικό του πονοκέφαλο, καθώς η δυσαρέσκεια στους κόλπους της βάσης του αυξάνεται αναφορικά τόσο με ενδείξεις «συμφιλίωσης» με την ηγεσία το τελευταίο διάστημα όσο και με τη θέση του υπέρ της εξόδου από το ευρώ (υπάρχουν φωνές που ζητούν μεγαλύτερη επεξεργασία του εναλλακτικού σχεδίου της Αριστερής Πλατφόρμας, ώστε να μη διολισθαίνει ένα τόσο σημαντικό ζήτημα σε τυπικό στοιχείο διαφοροποίησης από την ηγεσία).
Ενδεικτική της προσπάθειας του Ρεύματος (Λαφαζάνης) να απορροφήσει τους εσωτερικούς του κραδασμούς ήταν και η απόφαση να καταψηφίσει (αντί λευκού, όπως άλλες φορές) τα εισηγητικά κείμενα για το ΚΕΑ και την Πολιτική Απόφαση στην πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή και όχι τόσο η επαναφορά του ζητήματος του ευρώ. Άλλωστε τη συζήτηση για το ευρώ τα ηγετικά στελέχη του Αριστερού Ρεύματος (το οποίο ουσιαστικά δίνει τον τόνο σε όλη την Αριστερή Πλατφόρμα) φροντίζουν να την περιορίζουν κατά κανόνα εντός των οργάνων του κόμματος…